DE WERELD NU

Navalny – de geboorte van een media constructie

Skripal-zaak, Navalny, Rusland

Met zijn terugkeer en directe arrestatie heeft Navalny internationaal zijn status als belangrijke opposant van Putin bevestigd. Niet in Rusland, overigens.

De schamperheid van Rusland over alle internationale ophef over die directe arrestatie is echter beter verdedigbaar dan die ophef zelf. De mate waarin Rusland internationaal de maat kan worden genomen neemt af, als we bezien hoe het westen zich in toenemende mate gedraagt. Veel moreel gezag resteert ons niet, maar het besef van dat verlies ontbreekt.

Navalny

De ironie met Navalny is ook dat zijn uitspraken vaak pas komen nadat hij de tijd heeft gehad zich te laten souffleren. Dat hij door westerse inlichtingendiensten wordt gebruikt om Rusland ietwat te destabiliseren staat buiten kijf. Dat dat zowel in Rusland als in het westen (bij ons in toenemende mate, pijnlijk genoeg) genoegzaam bekend is maakt zijn effectiviteit minder, en al zijn uitspraken suspect. Dat het westen niets beters lijkt te hebben dan Navalny is eenvoudig een veeg teken.

De vraag waarom we instabiliteit in Rusland zouden willen stimuleren lijkt bovendien een gepasseerd station. Dat is dom, want Rusland is te groot om een burgeroorlog in te wensen. Die er overigens niet komen gaat zoals de zaken nu liggen. Maar in ultimo is dat waar instabiliteit toe leiden zal, waarmee het doel van de wriemelende westerse inlichtingendiensten is vastgesteld.

Dat Navalny hoog spel speelt is duidelijk: zijn acties dwongen Rusland zo ongeveer hem direct na terugkeer te arresteren – zoals overigens reeds enige tijd geleden al werd aangekondigd dat gebeuren zou als hij terugkeerde. Uiteindelijk beschouwt Rusland hem als een misdadiger die op voorwaarden vrijgelaten is. De Russische autoriteiten lijken weinig bevreesd een martelaar van hem te maken, maar dat is nu precies net waarom Navalny terugkeerde. De NOS-correspondent meldt:

“Hij heeft steeds gezegd dat hij zal terugkeren zodra hij voldoende is hersteld. De Federale Dienst voor het Gevangeniswezen heeft de rechtbank net gisteren formeel gevraagd om de voorwaardelijk opgelegde gevangenisstraf van 3,5 jaar om te zetten in een onvoorwaardelijke, maar dat kan hem niet veel schelen, schrijft hij op Twitter.”

En een volgende schreeuw om aandacht te trekken:

“Ik ben niet geïnteresseerd in de acties van de dienaren van Poetin”, schrijft Navalny. Hij roept zijn aanhangers op om hem zondag te verwelkomen.

Inderdaad zag ik ergens een clipje waarin iemand werd gearresteerd met het onderschrift dat deze man op Navalny wachtte. Dat er geen verdere berichtgeving over werd gelanceerd suggereert dat dat niet voldoende indrukwekkend was er aandacht aan te geven.

Voor wie zich afvraagt hoe dit soort zaken aan de steel wordt gestoken is de zaak-Navalny leerzaam. Vorige maand werd door het onderzoekscollectief Bellingcat [1] beweerd dat de Russische binnenlandse veiligheidsdienst FSB veantwoordelijk is voor de vergiftiging van Navalny. De aanhalingstekens geven conventioneel aan dat de NOS op dat moment geen medeverantwoordelijkheid nam voor deze bwewering:

Image

Maar ziet! Wat schreef de NOS dit weekend?

Het journalistieke onderzoekscollectief Bellingcat kwam vorige maand met bewijzen dat de Russische geheime dienst FSB achter de vergiftiging zit. Agenten zouden Navalny gevolgd zijn naar zijn hotelkamer en er zou “tot in de hoogste kringen van het Kremlin” een mandaat zijn afgegeven om hem te vergiftigen.

Verder is er niets gebeurd, maar in de koppies bij de staatsomroep gaat men er van uit dat het waarheid is geworden als de nieuwsconsumenten er eenmaal kennis van hebben genomen. Zo wordt een ongesubstantieerde bewering tot waarheid verheven. En dat maakt het tot een aardige illustratie van wat eerder in de USA werd beweerd over deze ‘zaak’:

The latest twist in the Navalny saga claims that the blogger-activist – whom Russia accuses of being a CIA asset – was somehow poisoned with highly toxic Novichok laced in his underpants. The story does not pass the whiff test, so to speak. In fact, it reeks like, well, a pair of old underpants.

En daar wordt het verhaal van Navalny verder ontleed:

What’s more the opposition figure, who is said to be “recovering” at a secret location in Germany, claims this week that he managed to trick a member of the Russian Federal Security Services (FSB) into admitting during a 45-minute phone call that the agency had carried out the purported assassination.

Met als klap op de vuurpijl:

(..)In any case, Navalny reportedly succeeded in his “sting” operation against the FSB by using sophisticated electronic mimicking of the agency’s phone line and posing as a senior member of the Russian national security council who was demanding a briefing on the alleged assassination and how it failed. We are led to believe the FSB officer, who is named, volunteered the information that Novichok was applied to Navalny’s underpants while he was staying at a hotel in the hours before his flight to Tomsk on August 20.

Dat verandert het oorspronkelijke verhaal nogal:

Previously, it was claimed that the opposition figure was poisoned after he touched a bottle of mineral water while in his hotel room. The suspected bottle was somehow stealthily transported out of Russia to Germany by one of Navalny’s aides where it reportedly tested positive for traces of Novichok by a German military laboratory.

Hoogst onwaarschijnlijk verhaal. Zou niemand van de FSB nog aandacht hebben gehad voor die fles ? En waarom was die onderknuppel van Navalny zo geobsedeerd door een fles mineraalwater terwijl zijn baas net met onduidelijke ziekteverschijnselen in een Russisch ziekenhuis werd opgenomen???

Het rammelt aan alle kanten als een Russische Lada uit 1942. Maar wel gaat hierdoor Brussel weer eens hoog te paard:

Rusland moet oppositieleider Aleksej Navalni onmiddellijk vrijlaten en zijn veiligheid waarborgen, vindt de Europese Commissie. Het opsluiten van politieke tegenstanders gaat in tegen internationale afspraken, waarschuwt voorzitter Ursula von der Leyen.

Dat nooit iemand van de Russische justitie enig bewijs te zien heeft gekregen vanuit het westen – wat altijd als normaal wordt beschouwd in situaties als deze, daarover bestaan normale afspraken – maakt het hele verhaal nog suspecter dan het zonder keiharde gegevens al is.

Dat men in het westen nog steeds bezig is de vorige oorlog te winnen (ondermijning van het Russische communisme door het steunen van dissidenten) maakt deze hele charade tot een nogal meelijwekkende exercitie, met grote risico’s voor de politieke stabiliteit in Europa en kansen op enorm gezichtsverlies dat het laatste restje moreel gezag dat we hebben kan doen verdampen.


  1. Bellingcat wordt onder andere door Soros gefinancierd.

Meer over Navalny en de zo mogelijk nog duisterder Skripal-zaak die eveneens met het gifgas novichok in verband wordt gebracht vindt u hier en hier.

4 reacties

  1. carthago schreef:

    Die foto ,awesom.
    De narren van de brusselse junta hebben als wapen alleen nog maar narratieven .De junta heeft wel zoveel vertrouwen en bewijs voor een volgende vergiftiging door de fsb dat terugkeer van sorospop navalny naar rusland de hoogste prioriteit heeft.

  2. Jan de Jong schreef:

    Er zijn er nog heel velen die de ingelijste vertelsels geloven. Mijn vrouw heeft er maar moeite mee de juiste mate van skepsis te bereiken. De propaganda werkt.

  3. Cool Pete schreef:

    Goede update.

    Achter het stoken tegen Rusland,
    zit weer het globalisme : d.m.v. “EU”-konstrukt, IMF, W.E.F., e.a. :
    mega-investeerders en multi-nationals azen op de Russische bodem-schatten;
    net als inzake Ukraine.

  4. Von schreef:

    Navalny, het lieverdje van de neo-liberale en neo-conservatieve globalisten, een man met een marginaal oppositie die op het schild wordt gehesen door de Westerse msm om Rusland te demoniseren op valse gronden. Rusland met Poetin is alles wat deze globalisten verachten; traditioneel, gezin staat centraal, tegen open grenzen, kritisch ten aanzien van liberalisme en ontaardheid, homogeen blanke land die niet bukt voor de kosmopolitische elite.