DE WERELD NU

Naar een Coalition of the Willing in Manhattan a/d Maas? (Met UPDATE)

Manhattan a/d Maas. Klimaathoax, Waterstof

De collegeonderhandelingen in Rotterdam verlopen uiterst moeilijk, niet in het minst door de vijandigheid van progressieve partijen van meet af jegens Leefbaar. Is er ruimte voor een Manhattan a/d Maas, of valt men terug naar LeninCity a/d Lek?

Er bestaan in dit land partijen waarop ik nooit zou stemmen. Er zijn ook partijen waartussen ik (lid van de ChristenUnie en donateur van FvD en SGP) zweef en die al naar gelang welke verkiezingen er zijn mijn stem krijgen: CU, FvD, SGP of PVV. Plaatselijk koos ik tot op de dag van de #GR2018 niet anders dan voor CU; ‘Europees’ stemde ik tweemaal eurofoob: PVV. Volgens de Volkskrant stemde ik met de #TK2012 op een (onverkiesbare) kandidaat van de SGP. Het was geen nepnieuws. Hoe het volgend jaar zal uitpakken, weet ik nog niet. We gaan dan ter stembus voor de Provinciale Staten (die vervolgens de verhoudingen in Eerste Kamer bepalen!) en voor dat vermaledijde EU-Parlement.

Tot zover geen nieuws.

Hoe zit dat met partijen die in theorie ooit kans maken op mijn stem — hoe klein die kans ook is? Neem ik dan een partij als de SP in overweging? Partij voor de Dieren? Eigenlijk wel. De kans dat ik daarop stem, is bijna nul. Niet 0,0. Dit is dan ook een gedachtenexperiment.

Voorwaar, mijn geest zweeft over de troebele wateren onder het stembiljet.

Ik verbeeld me een situatie waarin de (eerste) vier partijen van mijn voorkeur niet bestaan. Inzoomend op het Binnenhof zou ik nooit — in de betekenis van ‘over mijn lijk’ — op een van de volgende partijen stemmen: D66, GroenLinks en DENK. Dus ook niet als er geen enkel alternatief voor dit vreselijke trio was. Ik zou dan blanco stemmen. Zo kom ik in gedachten op drie kolommen van partijen: links het kwartet waarbinnen ik de laatste jaren zweef, in kolom 2 de bulk van ‘theoretische’ opties, en in de rechter (o ironie) kolom alles wat écht als fout links, eurofiel, doorgeslagen politiek-correct of dramlims te boek staat. Inzoomend op Rotterdam — waar ik overigens niet woon — ziet het speelveld er dan als volgt uit.

Kolom 1: LR VVD CU-SGP (17 zetels)
Kolom 2: D66 CDA PVV PvdD 50+ (10 zetels)
* zonder D66: CDA PVV PvdD 50+ (5 zetels)
Kolom 3: GL PvdA DENK NIDA (16 zetels)
Nader te bepalen: SP (2 zetels)
* past in de foute kolom om hun solidariteit met NIDA

Voor een verdere duiding van het Maasstedelijke speelveld die enig hout snijdt, spelen we voor één keer leentjebuur bij de ultieme vijand:

Merkwaardig overigens dat D66 Leefbaar uitsluit; de afgelopen 4 jaar werkten beide partijen harmonieus samen in het Rotterdamse college van B&W. Volgens D66 is de breuk te wijten aan de samenwerking van Leefbaar met Baudet’s FvD tijdens de verkiezingscampagne. Mij lijkt dat stug, want de standpunten van Leefbaar zijn de afgelopen jaren niet noemenswaardig gewijzigd.

Punt voor de foutlinkse zeloten van Krapuul.nl. D66 Rotterdam zou in ons schema eventueel in aanmerking komen voor de middelste kolom. Daarbij moeten we aantekenen dat D010 onderdeel is van het Pechtoldstalinisme uit kolom 3 — wat dus nationaal gezien nooit en te nimmer mag rekenen op de stem van een rechtgeaarde neorealist. Wat ook tot terughoudendheid noopt, is de grote besmettelijkheid van het Pechtoldsyndroom. Zegt de uit de D010-fractie gezette Jos Verveen (tijdens de nadagen van het vorige college):

Neem de tenenkrommende integratienota van dit college. De beeldspraak is dat allochtonen moeten ‘invoegen op de snelweg’. Zo praat je niet over andere Rotterdammers.

“Andere Rotterdammers”. Joe. Juridisch juist (hoewel er natuurlijk ook illegalen in de Maasstad rondhangen), maar evenzeer onverbeterlijk politiek-correct. Feit is dat D66 Rotterdam jarenlang deel uitmaakte van een college met Leefbaar Rotterdam als grootste partij. Een college zonder de gehate en teruggedrongen PvdA, zonder GroenLinks, zonder de SP. En zonder NIDA.

Patstelling door D66 – ‘zolang het duurt’
Oud-LR-raadslid Ronald Buijt (hij bekleedt geen enkele officiële functie meer in de partij en volgt de collegevorming naar eigen zeggen vanaf de zijlijn), ziet een voorlopige patstelling. Het zgn. ‘rechtse’ blok (LR-VVD) heeft nu 16 zetels, links (D66, GroenLinks, PvdA) heeft er 15. In een opiniestuk in de NRC noemde hij D66 en PvdA “slechte verliezers”. “Dat stuk schreef ik (…) omdat ik me erover verbaas dat hier landelijk zo weinig ophef over is.” Hij vond columnist Jan Dijkgraaf tegenover zich. Dijkgraaf zag wel degelijk ophef, op Twitter, en diende de pro-Leefbaar/FvD/PVV-twitteraars van repliek. Kijk, dit is nou democratie, aldus Dijkgraaf. Maar volgens schrijver dezes gaat Dijkgraaf voorbij aan de morele en staatsrechtelijke kant van de opstelling van links in 010. Leefbaar Rotterdam wordt op voorhand uitgesloten — net als aan het Binnenhof de PVV door Rutte c.s. na 15 maart. Eérst ga je praten, net als met bijvoorbeeld de PvdA in 1977 over een Kabinet Den Uyl II, aftasten, elkaars poepertje besnuffelen, en daarna zie je wel weer. Blaffen heb je al gedaan, in de campagne, en bijten kan altijd nog. Zo hoort het.

NIDA-rel en de PvdA
Dijkgraaf en Buijt zijn het er overigens over eens dat het altijd kán: een college met de grootste partij als grote afwezige. Maar volgens Buijt zou dat wél volstrekt uniek zijn. Beduidend anders dan in de andere grote steden, is LR bovendien ondanks licht verlies met enorme afstand de grootste partij in de Maasstad, met elf zetels tegen vijf voor de nummer 2 (de VVD). Buijt vindt verder de linkse verwijten aan het adres van Leefbaar Rotterdam, dat veel te rabiaat rechts zou zijn geworden, onzin.

Als je campagne voert, vallen er nu eenmaal harde woorden. Bovendien zou ik hetzelfde kunnen zeggen over de linkse partijen, die een alliantie met NIDA sloten

maar daar later weer deels op terugkwamen nadat de media een NIDA-tweet naar boven haalden waarin zionisme gelijkgesteld werd aan IS en de partij daarvan geen afstand wilde nemen.
Van de SP in Rotterdam kreeg ik tot nu toe te weinig hoogte. Wat zeker niet voor de SP 010 pleit, is dat ze door wilden met NIDA. Landelijk SP-leider Marijnissen zei “verbaasd” te zijn daarover. “Je kunt je afvragen wat er zo ‘links’ is aan een alliantie met NIDA“, merkte Carel Brendel (noem een moslimclubje in de polder, en hij volgt het, effectief, ‘hinderlijk’, compleet met alle dwarsverbanden) fijntjes op. Mede dankzij de onderzoeksjournalistiek van Brendel is NIDA-leider El Ouali allang ontmaskerd als een wolf in schaapskleren.

De PvdA echter — die tot de Fortuyn-revolte decennialang de lakens uitdeelde vanaf de Coolsingel — heeft de schadelijke gewoonte niet of pas heel laat te luisteren naar waarschuwingen voor de islam vanuit de eigen gelederen, of het nu om leden, ex-leden, kiezers of weggelopen kiezers of de doelgroep in brede zin gaat: burgers met een duidelijk sociaal-democratisch profiel. Zo ook nu. Eerst moet ophef ontstaan in de MSM, die zo groot wordt, dat een eenmaal ingenomen positie onhoudbaar wordt. De in 2017 nieuw aangetreden PvdA-leider in Rotterdam, Barbara Kathmann, verklaarde dat de metafoor van NIDA “niet door de beugel” kon. Goh. Kathmann wil iets met “samen” voor de Maasstad. En veel armoedebestrijding; die zou nu volstrekt onvoldoende zijn. Samenwerken met Leefbaar wees ze in september nog niet af. Daarna kwam het pact tussen links en NIDA, vervolgens het felle afwijzen van NIDA door (een deel van) links, het verliezen van nog eens drie zetels op 21 maart (hoppa; de PvdA had er acht), en ten slotte alsnog praats tegen Leefbaar…
Ik zou tijdens de komende collegeperiode even zo weinig mogelijk aan besturen doen, Barb. Ga lekker aan de slag in je eigen buurt, en verder vooral herbronnen. Heel veel herbronnen.

Terug naar D010. Krapuul vreest dat de huidige collegepartner van LR alsnog door de pomp gaat:

Omdat D66 Leefbaar uitsluit – zolang het duurt – gaat het nog lastig worden een college te vormen. Het neofascistische blok (Leefbaar, VVD) beschikt over 16 zetels, ‘links’ (PvdA, GL en D66) over 15. Nida, DENK en SP horen blijkbaar nergens bij, evenmin overigens als de PVV die door iedereen – ook door Leefbaar – uitgesloten wordt. Niet om principiële redenen, maar omdat lijsttrekker Maurice Meeuwissen zó tenenkrommend dom is, dat iedereen met een boog om hem heen loopt.

Dat laatste hoeft gedoogsteun van de PVV voor een minderheidscollege niet in de weg te staan. De PVV beschikt in Rotterdam over twee zetels en kan als puntje bij paaltje komt, ‘doorregeren’ van LR mede mogelijk maken. En, o ja: neorealisten worden ten huize van de boze buren van Krapuul.nl ‘neofascisten’ genoemd. Ik, “cultuurracist”, erken het maar weer als geuzennaam…

Ten slotte: ook zonder D66 Rotterdam is een coalitie van onfoute partijen mogelijk, zij het met veel fracties, waarvan een deel gedoogsteun kan leveren. Tel maar na. Waar een wil is, om foutlinks, islamisme en Jodenhaat buiten de bestuursmacht in de tweede stad van het land te houden, is een weg.

————————–

UPDATE (Barendrecht en Alphen aan den Rijn)
In Barendrecht staat dé winnaar van de #GR2018 buitenspel. De lokale partij Echt voor Barendrecht won vijf zetels; EVB sprong van 9 naar 14, een te weinig voor een absolute meerderheid. De voltallige rest van de raad echter, die bestaat uit zes (!) partijen (CDA, SGP/CU, VVD, PvdA, GroenLinks en D66) en dus net de meerderheid vormt, wil EVB buiten de deur houden en gaan samen verder praten. Volgens de media valt er met de mensen van EVB amper samen te werken.

Moeilijk met elkaar overweg kunnen, speelt ook in Alphen aan den Rijn (met meer dan 110.000 inwoners iets kleiner dan Zoetermeer en Leiden). Nieuw Elan, de grote winnaar in Alphen en de grootste fractie (sprong van 6 naar 10 zetels) probeert een college te vormen met het CDA, een coalitiepartner tot 2018, en GroenLinks. De laatste is procentueel gezien de grootste winnaar in Alphen (5 zetels, was 2); het CDA werd met 6 zetels in aantal stemmen iets kleiner dan de VVD. Het trio heeft samen 22 van de 39 zetels in de raad. Hierdoor staat de VVD, de nieuwe nummer 2 in Alphen, voorlopig buitenspel. Een situatie die doet denken aan het niet willen regeren van Mark Rutte met de PVV van Geert Wilders. “Emoties spelen een grote een rol in de rol in de politiek”, zegt oudgediende Bas Wienbelt (VVD) in de Alphense politiek. Afgelopen zomer stekkerde de VVD wegens onenigheid over een proef met gratis parkeren in het centrum. Dat “poets je niet zomaar even weg”, meent Wienbelt volgens AD Groene Hart (print). Hij gelooft overigens wel dat er voldoende basis was geweest voor nieuwe samenwerking. VVD-gedeputeerde en Boskoper Floor Vermeulen zegt tegen het AD dat de drie uitsluiters “ergens onderweg de verkiezingsuitslag hebben vergeten”. Benieuwd of hij dat ook aan partijgenoot Mark Rutte heeft laten weten toen die bleef weigeren om vanaf 22 maart vorig jaar ook maar één woord met Wilders te wisselen.

Doen de Zes van Barendrecht recht aan de verkiezingsuitslag?
De vraag stellen is haar beantwoorden. Samenwerken met EVB zou ondoenlijk zijn; EVB bestuurde tot nu toe samen met CU/SGP en CDA en ook met D66. Hoe dit ook zij, in Barendrecht staat ook de kiezer buitenspel. Een kartel heeft zo haar eigen voorkeuren, omgangsvormen en kennelijk te beperkte capaciteiten om een bepaald slag collega’s aan zich te binden, dus mede uit gemakzucht kruipt men maar onder een regenboog bij mekaar. Er is hoop!

Doet men in de Alphense politiek recht aan de verkiezingsuitslag?
Ja en nee. Ja, omdat er niet meer dan drie partijen zijn die getalsmatig een tamelijk comfortabele meerderheid hebben — geheel anders dan de toestand in Barendrecht. En zeker ook omdat twee grotere partijen serieus gaan praten met de (andere) grootste winnaar. (Maar natuurlijk ben ik geen GL’er, en het kan alsnog misgaan). Nee, om wat Vermeulen en Wienbelt zeggen. De kiezer heeft iets bedoeld door de VVD in Alphen tweede partij te maken, en de (Haagse) wet ‘wie breekt, betaalt’ ging hier niet op.

Emoties mogen een grote rol spelen in de politiek, naar de emoties (frustraties) van de kiezer wordt blijkbaar nauwelijks gevraagd. Aan het Binnenhof niet, en in sommige grote en middelgrote gemeenten ook niet.