Toen zestien jaar geleden de vliegtuigen in de Twin Towers vlogen begonnen de moslim leerlingen op de mbo scholen in onze grote steden te juichen.

Dat kunt U horen van leraren die daar indertijd les gaven, maar U kunt er ook de kranten op na slaan van de dagen na die ramp. Wat die kinderen op school uitkraaiden, dat leefde toen in de islamitische gemeenschap. Natuurlijk kunt U beschaafde moslims tegenkomen die er afstand van nemen, vooral op de TV en in de krant, want daar worden die op uitgezocht. Maar de meesten zeggen zoiets liever in een persoonlijk gesprek, niet in het openbaar. Als een moslim zich in het publiek tegen terreur en geweld uitspreekt wordt de uitspraak bijna altijd begeleid door een maar. Een onvoorwaardelijke veroordeling komt er niet uit. “Maar” de Amerikanen, “maar” de Israëli’s, “maar” de Denen, “maar” het westen.

Moet je voor die gemeenschap respect op brengen? Nee, het wordt wel gevraagd door onze media, maar ik denk ten onrechte. Er is geen reden om moslims in hun algemeenheid te respecteren en alle reden om te veroordelen wat ze in minderheid doen en in meerderheid tolereren.

Wanneer meerderheden zich bij het gedrag van minderheden neerleggen dan mag je over allen gezamenlijk spreken als over “ze”. Dat is niet prettig voor een minderheid van goedwillenden maar die kunnen zich openlijk en met verontwaardiging distantiëren en uit de groep stappen. Moslims als groep discrimineren homo’s en vrouwen en ze haten andersdenkenden. Ze zien de splinter in het oog van anderen maar niet de balk in het eigen oog. Ze vinden iedere echte of vermeende aantasting van hun rechten een argument voor geweld. Ze kunnen geen behoorlijke samenleving organiseren, het zijn fantasten en ze houden geen maat.

Is dat discriminerend? Ik denk van wel, maar het is een geoorloofde vorm van onderscheid maken. Niet op basis van geloof maar op basis van waarneembaar gedrag. Integreren in onze samenleving betekent uit de islamitische gemeenschap stappen. Dat is wat we ons voor moeten inspannen: het verdwijnen van de Umma, niet alleen in Nederland maar overal.

Er is een onderscheid tussen de moslim gemeenschap en de onze. Wij hebben ook onze fouten, maar niet zulke fundamentele. Waarom zouden we het moslimgeloof dat de kern is van die gemeenschap dan respecteren? Allah moet zelf niets hebben van moslims, dat is wel duidelijk. Niet alleen is het altijd oorlog en geweld in de moslimlanden, is de werkloosheid en de armoede er groter dan ergens anders, maar ook als er aardbevingen of tsunami’s komen, zijn die er gemiddeld vaker in de moslim landen. Nee, Allah houdt niet van zijn moslims, evenmin als wij. En in het paradijs zult U er geen aantreffen, dat kunt U al bij Dante lezen.

---

Dit artikel verscheen eerder vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp