Kuzu’s juridische jihad kan ChristenUnie treffen
De Nederlandse tak van de Turkse AK-partij is een juridische jihad begonnen tegen iedere “racist” die de islam beledigt. Wanneer krijgen de mannen van DENK en hun zwarte slavin de ChristenUnie in het vizier? Dat de mannen van de vrouwen van de club van Gert-Jan Segers aan de beurt komen, zou een kwestie van tijd moeten zijn.
Gelukkig komt het Openbaar Ministerie aan de lichtste gevallen van Sylvanafobie niet toe; eerst worden haar ergste haters aangepakt. Ene meester Hoppenbrouwers (Nomen Est Omen) is verantwoordelijk; zij is kennelijk bezig met het hoppen van een moreel én juridisch giftig brouwsel.
In dit licht is het bizar dhimmitude dat de ChristenUnie heeft ingestemd met de PvdA/D66-motie Sjoerdcouch die oproept het recht op geloofsvrijheid actief te ondersteunen. Anderen benadrukken het aspect van het beschermen van de islam tegen discriminatie.
Volgens fractievoorzitter Gert-Jan Segers is “het dictum van die motie” dat de regering “voorstellen doet om vrijheid van godsdienst te beschermen, te verdedigen en uit te dragen.” Los van de intentie van het PvdA/D66-duo Sjoerdsma en Marcouch, dat mijns inziens niet te vertrouwen is, hebben we het hier in staatsrechtelijk opzicht over een draak van een motie.
In Artikel 6 van de Nederlandse Grondwet wordt de vrijheid van godsdienst gegarandeerd. Er is sinds de tijd van Pim Fortuyn veel discussie geweest over de vraag of dit artikel geschrapt zou moeten worden, omdat het overbodig zou zijn als er maar actief gewaakt zouden over de kracht van Artikel 7: vrijheid van meningsuiting. En ook nu wordt dat weer benadrukt:
Er is […] geen enkele reden om godsdiensten speciale bescherming te verlenen, zéker niet als je pretendeert een seculiere partij te zijn zonder religieuze dogma’s of bindingen.
Het wijzigen van de Grondwet is een tijdrovend (en daarmee, in deze snelle tijd, een frustrerend) proces, maar laten we niet vergeten dat dit ook grote voordelen heeft. Een Grondwet die zich plooit naar de waan van de dag is geen wenkend perspectief. Bovendien ben ik wel degelijk voorstander van het handhaven van de godsdienstvrijheid, die ik liever geloofsvrijheid noem. De vraag is alleen hoe ver de ‘speciale’ voorrechten zouden moeten gaan.
Een praktische en betere oplossing is dat gewaakt wordt over een gebalanceerde toepassing van Artikel 6. Het gaat vooral ook om de vrijheid van individuen. Zij hebben het recht een religie of geloof aan te hangen, te beleven; maar ook om dat geloof af te zweren of in te ruilen voor ander geloof.
Gert-Jan Segers cum suis zullen nu roepen: Wat is dan je punt, vliegende Kraaij die altijd denkt wat te vangen? Dat valt onder die motie. In theorie wel, ja. Toch trekt de motie Sjoerdcouch — zo u wilt Marsma, dat klinkt minder exotisch — de zaak juist extra uit balans. Deze motie is niet ingediend voor de door seculiere horden bedreigde Biblebelt, waar JEZUS LEEFT op het dak van een boerderij niet meer mag. Ook is ze niet bedoeld om het Jehova’s Getuigen op de Dam makkelijker te maken.
Sjoerdcouch constateert dat de islám en móslims onder vuur liggen, en dat vinden ze zorgelijk. Het ‘institutionele’ recht van de ‘bedreigde’ islam en haar toegewijde ‘gediscrimineerde’ en bespotte aanhangers prevaleert blijkbaar boven de belangen van ex-moslims. Dat is een ten hemel schreiend onrecht. Voor ex-moslims wordt Artikel 6 geschonden. Weliswaar niet actief door de regering (dat moest er nog bijkomen), maar er is blijkbaar geen beleid mogelijk dat hen beter beschermt. Met name voorstanders van een kleine, niet bemoeizuchtige overheid vragen zich af of dat überhaupt wenselijk is. Maar een nog actievere bescherming door de overheid van het ‘instituut’ islam is al helemáál niet wenselijk.
Sjoerdcouch frustreert het publieke debat
Hierin ligt het antwoord aan Segers c.s., die ongetwijfeld oprecht oog hebben voor de benarde positie van ex-moslims, Joden en christelijke asielzoekers onder mohammedaanse wolven. Een motie die beoogt islamkritiek te temperen, is daarop zeker niet het antwoord. Islamkritiek én de reactie van moslims daarop (in woorden, wel te verstaan) moeten juist volledig hun vrije loop hebben. Dat is geen zaak van de overheid — anders dan dat iedereen veilig en onverveerd z’n zegje moeten kunnen doen. Mij dunkt dat op dit punt eerder islambashers dan -aanhangers bescherming nodig hebben. Zouden islamcritici en masse geneigd zijn de godsdienstvrijheid te schenden door moskeeën te bestormen? Nou nee. En degene die dat in zijn hoofd mocht halen, moet een zware douw krijgen. Dat is door Geert Wilders trouwens een en andermaal bevestigd. Elke uiterste grens is al in de wet gesteld; hoeveel duidelijker moeten we dit nog maken? Oproepen tot geweld is strafbaar. Toch blijven de haatimams, van wie de opvattingen steeds rabiater lijken te worden, ons land binnenkomen (niet strafbaar, lijkt me) en wanneer ze strafbare uitspraken doen tijdens een of ander obscuur congres luistert justitie niet mee, of kan het niet verstaan (plichtsverzuim).
Daar komt nog bij dat het een feit is dat de islam in ieder geval grotendeels een ideologie is. Ter vergelijking: de Rooms-Katholieke Kerk gedroeg zich als een ideologie ten tijde van Filips II. Het argument dat er dit land vele zogenaamde ‘gematigde’ moslims rondlopen, doet weliswaar opgeld. En gelukkig zíjn heel veel Nederlandse moslims aardige, vriendelijke huisje-boompje-beestje landgenoten. Dat wordt anderzijds helaas gelogenstraft door meer dan één onderzoek over fundamentalistische opvattingen onder moslims, hun sympathie voor ISIS, hun onvermogen om echt te integreren, en zo voort. ‘Gematigde’ moslims zijn ook de onderliggende partij in het publieke debat, waarbij de islamofascisten van en klikturken achter DENK horig zijn aan hun leidsman in Ankara, die de term ‘gematigde islam’ als een grove belediging beschouwt.
Beeldvorming rond de islam
Gert-Jan Segers laat via Twitter weten dat zijn fractie tegen een motie-Kuzu heeft gestemd, die vroeg om overheidsbeleid dat beelden met betrekking tot de islam bijstelt. Dat siert hem, hoewel dit nauwelijks een compliment waard is. De (eventuele) voorstemmers hebben of jarenlang onder een steen gelegen of zijn geestelijk niet in orde.
Intussen beledigt de ChristenUnie met haar opvattingen, die ze publiekelijk uitdraagt, de islam — althans de Erdoganistische islam van Kuzu, zijn mede-roverhoofdmannen en hun dienaresse. Het beeld van de islam volgens de ChristenUnie is dat van een bloedige beweging; nergens een land op aarde waar voornamelijk mohammedanen wonen dat niet-moslims gelijk behandelt. Ook stelt de partij dat de integratie van moslims een groot probleem vormt. (Kuzu c.s. vinden van niet; voor Erdogan-likkers is integreren geen optie.) En de ‘huidige problemen van het moslimterrorisme’ hebben veel meer met de islam te maken dan met discriminatie, racisme, gebrek aan perspectief, te lage uitkeringen en stageplaatsen.
Kuzu is een juridische jihad begonnen. Het passende antwoord op een jihad is een kruistocht.
Jaren lang heb ik mij afgevraagd waarom Wilders er zo op dramde dat Islam een ideologie is en geen godsdienst. Wat maakt het uit hoe je de volgelingen van de Koran nou noemt? En waarom noemt hij boeddhisme of hindoeïsme wel een geloof?
Ik denk dat ik het antwoord weet. Wilders staat wel achter godsdienstvrijheid voor elk geloof behalve Islam. Door dit geloof een ander naampje te geven kan deze wet gewoon blijven bestaan en islam verboden worden.
En ik sta volledig achter hem.
@Karina: Laat ik het eens volledig en academisch 🙂 formuleren:
Militante hindoes en boeddhisten bestaan wel degelijk. Daar moeten we nuchter in zijn. Ik ken ze alleen niet in Nederland, of het Westen als geheel. Christenen in India worden vooral door hindoes lastiggevallen en vervolgd; in Bangladesh en Pakistan door moslims. In Myanmar (Birma) en het westen van China worden moslims vervolgd door boeddhisten respectievelijk de (“communistische”) Chinese autoriteiten. Of in deze gevallen ideologie, religie of cultuur de drijfveer is, laat ik in het midden.
De stelling: “Niet alle moslims zijn terroristen, maar alle terroristen zijn wel moslim” lijkt intussen grotendeels waar, helaas.
Onder de Rooms-Katholieke Kerk tijdens de Tachtigjarige Oorlog was het christendom (maar niet alleen in die periode) een ideologie, naar onze huidige maatstaven. Ook dat moeten we helaas constateren. Dat mag allesbehalve een excuus zijn om de islam – die blijkbaar eeuwen op ‘ons’ achterloopt – in het ons werelddeel dan ook maar toe te staan zich als idelogie te manifesteren.
Als Filips II en de toenmalige paus nu leefden, moesten zij onmiddellijk worden opgepakt en berecht als oorlogsmisdagers. Of er zou een (rechtvaardige) moordaanslag op hen moeten worden gepleegd, door een James Bond of een Von Stauffenberg 2.0 (de pleger van een mislukte aanslag op Hitler).
Het is dan zover, de kuzu jihad kolonie is zijn strijd tegen westerse waarden en normen begonnen, onder de beschermende paraplu van diezelfde waarden en normen,het kan verkeren in een bananenrepubliek. Dankzij de pvdallah wordt de kuzujihad de kans toegeworpen de complete samenleving te gaan tiranniseren, en de onnozele tolerantie definitief te Kanaliseren naar eigen wens, uitspannen dus. Slow jihadwar is coming, de eindtijd dus.
Niemand praat over de grote olifant die nu midden in Europa staat en die heet: iedereen die geen moslim is moet dood. Zolang de koran het handboek voor de moslim is zal er niets veranderen en als wij willen overleven moet de islam uit Europa zo simpel is het.