DE WERELD NU

Italië staat weer op het randje

Italië en de euro, Euro

Italië staat op het randje. Alweer of nog steeds? Veel zal het er niet toe doen, want uitwegen zijn er niet.

Vorige week verlaagde de Italiaanse regering haar groeiprognose voor de Italiaanse economie naar 0,2%. Terwijl de Italiaanse begroting is gebaseerd op een groei van 1,0%. Dat houdt kortweg in dat de Italiaanse staatsschuld harder zal groeien dan begroot, of dat de regering-Conte haar ambities naar beneden moet bij stellen. In beide gevallen wordt de vraag wat Italië nog binnen de EU doet uitermate actueel.

In Nederland werd daarover twee weken terug vanuit ons eigen perspectief over gedebatteerd bij EenVandaag:

Paul Tang: noemt de Italiaanse situatie ‘zorgwekkend’. “Het kan de financiële stabiliteit in gevaar brengen, ook omdat banken nog steeds landen omver kunnen trekken, maar je moet kijken naar de onderliggende problemen.’
Ook D66-Tweede Kamerlid Joost Sneller is bezorgd: “De Italiaanse regering wil de pensioenleeftijd verlagen naar 62 jaar, maar daar gaat de economie niet van groeien en het kost wel miljarden. Omdat de staatsschuld al 130 procent is en de groei heel laag moet je zorgen dat er een begroting ligt die juist groei gaat opleveren.”

Het hilarische is dat deze zorgen tien jaar geleden al minstens zo terecht waren, maar dat deze politici toen vrolijk de ander kant op keken. De EU zou zorgen dat het zover niet kwam. Toen kwam ‘Griekenland’ en de afgelopen tien jaar heeft de EU weinig méér gedaan, dan hopen dat het met Italië nog goed zal komen. Dat mede doordat veel Noordwest-Europese lidstaten de bui van de rekening zagen hangen. Dat die al betaald is schijnt niemand in de tussentijd te willen beseffen, want dat vinden de kiezers niet fijn. Maar het geld dat we via Target2 te goed hebben zullen we nooit in handen krijgen.

Gevoegd bij het neo-Keynesiaanse economische model van hoop dat de Italiaanse regering nu al volgt, maakt het de Nederlandse politici onmogelijk adequaat te reageren:

Sneller maakt de vergelijking met Nederland: wij sparen in deze economisch goede tijden. “Zo kunnen we in slechte tijden investeren. De Italianen doen het tegenovergestelde, waardoor hun schuld oploopt’. Toch vindt PvdA’er Paul Tang dat de Europese Commissie niet te veel moet vragen van Italië: “Er wordt bezuinigd in een economie die omlaag gaat; dat gaat tegen elke economische logica in.”

Want Paul Tang heeft een andere vijand op de korrel. Eentje waarvoor veel te zeggen is, maar toch is dit obsessief:

Er kunnen boetes worden opgelegd, maar Paul Tang vindt dat onzin: “Die boetes gaan niet werken. Ik begrijp de onrust wel, vanwege de hoge Italiaanse staatsschuld en de problemen in de financiële sector in Italië, maar dan moet je dat aanpakken.”

Bovendien kun je het probleem van die banken niet los zien van de manier waarop de EU haar staatsschulden altijd heeft georganiseerd. Enfin, Italië nu, en de te volgen stappen. Traditiegetrouw moet eerst EP2019 voorbij zijn wil de EC nog in beweging komen. Dat is nog ruim 6 weken, en de hemel weet of de EU dan nog voldoende fundamenten heeft om overeind te blijven. Want:

One direct result of this is that Italy’s current account deficit for 2019 will be substantially higher than the 2.04% of GDP Italy’s government pledged to stick to late last year. And that can mean only thing: another standoff between Rome and Brussels over the direction of fiscal policy is in the offing.

Maar dat is de uitgangspositie slechts. De toekomst is zwarter dan dit:

Italy already boasts the largest public debt pile in Europe in nominal terms, clocking in at €2.14 trillion, as well as the second largest in relative terms after Greece’s twice bailed out economy. Rome just forecast that public debt would hit a new record high of 132.6% of GDP this year. That record is unlikely to last very long given Italy’s stagnating economy and the government’s determination to cut taxes, reduce the retirement age and introduce a citizens’ basic income.

Om u nog iets vrolijker te stemmen; nieuws is het niet:

The biggest problem with Italy’s economy is that many of its problems are chronic and deep seated. Many of them date back to the adoption of the euro, in 2000, or in the case of Rome’s massive addiction to public debt, to the 1980s. As the OECD points out, real GDP in Italy is still well below its pre-crisis peak (mijn vet, H.).

Maar de andere grote EU-economieën (France +13%, Spain +17%, UK +21%, Germany +23%) hebben het veel beter gedaan, zodat ontkennen dat Italië’s probleem structureel is geen zin heeft. Als we kijken naar het scenario dat zich ontspon bij de financiële ondergang van Griekenland, dan is het wachten nu nog slechts op een massieve aanval van monetaire speculanten. De ECB kan Italië nooit voldoende bijstaan.

…something will have to give. If Italy had its own currency and were in control of its own monetary policy, it could try to inflate the debt away — whatever that might do to its own currency. But it isn’t and it can’t.

Want als Italië uit de euro stapt, is het door EU-verdragen verplicht óók uit de EU te treden. Ongetwijfeld zal Brussel daar wel een mouw aan willen passen, maar het slachtoffer daarvan zal de euro zijn. Opnieuw zullen de pijlen worden gericht op de eenheidsmunt die allen verdeeld houdt.

Soms merk je dat je vrijwel hetzelfde verhaal al vele malen gehouden hebt. Er is wel één verschil: alle niet toegestane huismiddeltjes zijn intussen gebruikt en uitgeput. De rente binnen de Eurozone is al negatief, en het Duitse bankwezen staat zelf onder grote druk (grootbank Deutsche moet fuseren met nummer 2, Commerzbank, om overeind te blijven). De game is up. Italië zet zich al schrap.


Meer over de economische en politieke perikelen voor Italië vindt u hier.

 

8 reacties

  1. Henri schreef:

    Dit gaat he-le-maal fout. En Merkel, die tot haar verkiezingsnederlaag in 2017 vrijwel wekelijks de ene na de andere eurotop organiseerde (zonder ooit iets op te lossen overigens) is in geen velden of wegen te bekennen, evenals haar opvolgster Kramp. Ook Juncker is strompelend op weg naar de uitgang, en Tusk’s uren lijken geteld. Maar let op! Een koene opvolger genaamd Rutte loopt zich al warm, en bovendien is er ook nog Timmerfrans om de lopende perikelen op te lossen, totdat de opvolgers hun pluche hebben weten te treffen. Dus in Brussel hebben ze alles onder controle, of niet dan?

    En dan de ECB, daar zit Draghi, die zijn kruit inmiddels ook verschoten heeft. Zijn opvolger weet zich in ieder geval verzekerd van een geweldige klus: het beheer van een munt die vanwege het one-site-fits-all karakter niet te stabiliseren is, behalve door de kapitaalmarktrente op de euro te verhogen. Dat kost landen als Italië, Griekenland, Frankrijk, Spanje, Portugal de kop en dat is dus einde oefening voor de euro en de EU.

    Je mag toch veronderstellen dat die Brusselse orakels – die dit toch ook moeten hebben voorzien – een plan B hebben ontwikkeld? In het diepste geheim natuurlijk, want als de buitenwacht of zelfs maar de eigen bureaucratie daarvan de lucht krijgt, is er zelfs geen rentestijging meer nodig en klapt het zooitje direct. Dat lost dan ook meteen de Brexit op, tóch een meevaller.

    Kortom, terwijl zwarte donderkoppen zich aftekenen aan de horizon, schittert het bestuur van de EU door afwezigheid en/of incompetentie. Gelukkig hebben we over een maand verkiezingen van het EP, daarna komt vast alles goed!

  2. Gerrit Joost schreef:

    @ Hanri – Schuld van Italië nog verder laten oplopen via Target2 (hier kan best nog een paar honderd miljard bovenop toch? Al het goud van alle EU landen naar een grote ECB pot (VOL schreef hier een artikel over). Bankenunie, alle pensioenpotten naar Brussel. Er is nog voldoende te verzinnen en de EU doet ook aan creatief boekhouden. De Eurofielen zullen zich nimmer gewonnen geven! – STEM ZE WEG – de EU kleed ons nog verder uit, de EU wordt onze financiële ondergang.

  3. Cool Pete schreef:

    Goed artikel.

    Wat vaak vergeten wordt, is dat de FRANSE staats-schuld en
    begrotings-tekort VELE MALEN GROTER zijn ,dan die van Italie.
    W.b. de Franse banken-schulden : die zullen net zo groot en struktureel
    zijn als elders in dat “EU”-konstrukt.
    Frankrijk is ook in alle andere opzichten, zoals illigale massa-immigratie
    en islamisering, een veel groter probleem dan Italie.

    NEXIT ! – nu het nog kan.

  4. Ernie van de Wal schreef:

    Waarschijnlijk weten die EU apologeten ook wel dat de € tot een ramp zal leiden. Alleen zit er voor de hogere echelons een aardig verdienmodel achter. Deze lieden hebben hun zakken gevuld en dat waarschijnlijk omgezet in goud, grondstoffen etc. Zodra de € uit elkaar spat leven deze lieden een luxe leven. Opgebouwd over de ruggen van de EU burgers.

    De linkerkant zal de hoop hebben om na de val van de € in een gedestabiliseerd gebied de macht over te nemen, om daar een marxistische heilstaat te vestigen.

    En wellicht zal de islam een poging doen, om Europa definitief in haar klauwen te krijgen.

    Dit lijkt mij de enige verklaring, om het extreme wanbeleid op werkelijk elk gebied in de Eurozone te verklaren.
    Zelfs een Frans Timmermans of een Kees Verhoeven is niet zo achterlijk om serieus te denken, dat de EU een heilstaat zal worden.

  5. Mike Brandenburg schreef:

    Wij sparen helemaal niet, Nederlandse staatsschuld ondanks de extreem toegenomen belastingen en bewuste warming van het volk en het uitkleden van sociale voorzieningen is onze staatsschuld sinds toetreding tot de EuSSR opgelopen van iets van de dertig procent tot over de tachtig procent. En maar met het vingertje wijzen naar anderen, die anderen stonden Bin toetreding tor de EUSSR we al slechter voor dan wij nu. Enkel en alleen door enorme welvaartsverhuizjng via een belastinggeld troon van koord naar zuid is de onvermijdelijke uitkomst in de zuidelijke landen vertraagd terwikl die in het noorden in een stroomversnelling is geraakt.

    Daarnaast laat het neo voor neo-Keynesiaanse maar weg het is keihard Keynesiaans economisch belief wat in de gehele EUSSR wordt gevoerd, de ene voert Het echter nog beter uit dan het andere, en wat maakt het uit wanneer de rekening moet worden betaald zijn we allemaal dood,…. Of toch niet….

    Lachwekkend is ook dat iedereen de banken de schuld wil geven voor de situatie, maar banken in Europa vallen enkel maar om omdat overheden hum staatschulden niet meer kunnen betalen. De overheden driegen De wanbetalers te worden en niemand heeft zoveel leningen uitstaand dan de overheden binnen de EUSSR , terwijl niemand meer de macht heeft om de oefen economie met de eigen munt aan de situatie aan te passen.

  6. Cool Pete schreef:

    Reminder : “EU” = E.C.B. schuld : 2,4 TRILJOEN euro :
    staats-, banken -, bedrijven- schuldpapier.
    Plus : een draaiende almaar geld-pers.

    Corporatisme. Schulden-economie. Titanic.

  7. Hannibal schreef:

    @Ernie van de Wal
    Wat Timmermans betreft heb je zeker gelijk. Kees Verhoeven en zijn partij zijn net zo dom als ze doen, wellicht zelfs erger.

  8. A.R. Gus schreef:

    Er is al 20 misschien 30 jaar al bewust op aangestuurd. Het door de strot duwen van de Euro, massamigratie en straks het EU-leger.
    Stukje uit de Volkskrant waar naar een interview van Der Spiegel met Juncker 27 december 1999 wordt verwezen: “Hoe je die idealen het best in Brussel bereikt, onthulde Juncker in 1999 aan het Duitse weekblad Der Spiegel, toen hij de werkwijze van de regeringsleiders tijdens EU-toppen beschreef. ‘We besluiten iets, laten het dan even rusten en kijken wat er gebeurt. Als niemand dan herrie maakt en er geen opstand uitbreekt, omdat de meeste mensen sowieso niet begrijpen wat er is besloten, dan gaan we weer verder. Stap voor stap, tot er geen weg terug meer is.’ EU-grondlegger Monnet had het niet beter kunnen verwoorden”.
    Hier staat het originele interview: https://www.spiegel.de/spiegel/print/d-15317086.html