De Amerikanen zijn gered van de ‘Fiscal Cliff’. Alhoewel, dat beweren ze. Maar echt besloten is zelfs nog niet over het compromisvoorstel dat weliswaar in de Senaat, maar niet in het Huis van Afgevaardigden bekrachtigd is. En over een paar dagen is dat Senaatsbesluit niet langer geldig.

Het grote probleem van de USA is niet zomaar opgelost, want het betreft eigenlijk niet zomaar een crisis: het is een crisis in het staatsbestel van de grootste westerse democratie.

De ‘Founding Fathers’ hebben zich nooit een partijdemocratie anno 2013 kunnen voorstellen. Want daarin zit het probleem. Een staatsbestel met twee verschillende wetgevende lichamen die elkaars wetgeving kunnen blokkeren lijkt een uitstekende garantie tegen dwingelandij, maar blijkt nu een blok aan het been van het bestuur te zijn.

Daarmee wordt genadeloos blootgelegd, dat overleg en geloof in elkaar essentiële voorwaarden zijn voor het goed functioneren van een democratisch bestuur. Ongetwijfeld kun je voor de huidige crisis schuldigen aanwijzen, maar de grootste schuldige is het verziekte klimaat van de Amerikaanse democratie. En in zekere zin staat zij model voor de gehele westerse democratische traditie.

In dit tempo vernietigt het democratische westen zichzelf in een jaar of twintig definitief. Het is een deprimerende conclusie.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.