Het was de bedoeling vandaag een overzicht te geven van de standpunten van diverse niet-linkse partijen tijdens GRNL2018, zowel in Amsterdam als ‘in den lande’. Onbereikbaarheid, onwilligheid te reageren en oververmoeidheid bij diverse campagnes hebben echter hun tol geëist, zodat dit stuk vandaag niet als tweeluik maar als enkel stuk verschijnt.

Het onderscheid tussen Amsterdam en ‘In den lande’ blijkt in de praktijk nog logischer dan het zich al liet aanzien. In Amsterdam is werkelijk àlles politiek, en kan ook alles de voorpagina’s van landelijke kranten halen. Al hebben de onthullingen van afgelopen jaar over de onderhuidse woelingen in de hoofdstad wel bewezen dat ook die berichtgeving maar zelden verder komt dan het oppervlak. Maar juist als zaken het oppervlak bereiken is het zaak door te pakken, want de lokaal dominerende groepen zullen immer maar weer proberen dergelijk nieuws onder controle te krijgen door het te ‘verzuipen’, of te negeren. Van dat laatste zagen we deze week nog een schitterend voorbeeld met de weigering van de Amsterdamse raad om te discussiëren over een actueel deel van de deradicaliseringsproblematiek – iets waarvan men in Amsterdam lijkt te vinden dat dat mensen maar op slechte gedachten zou kunnen brengen.

Over het algemeen – juist door die volledige politisering van alles wat gebeurt? – waren de Amsterdamse partijen het best benaderbaar, en het eenvoudigst tot medewerking over te halen. Dit overigens met volledige uitzondering van het FvD, dat zowel op mails als op DM’s weigerde zelfs maar te reageren. Waarom? Zelf hoef ik dat niet meer te weten – er zijn van die momenten dat je het wel hebt gezien. Drukte kan ik me voorstellen, maar in hoeverre je niet op een Twitter-DM (kort en negatief overleef ik echt wel) kunt reageren is mij onduidelijk. Maar voor de toekomstige benaderbaarheid van Annabel Nanninga en haar entourage geeft het mij niet het gevoel dat we er daarmee op vooruit zullen gaan – jammer maar helaas.

Ons aanbod was om samen met dit stuk – dat in de aanloop naar 21 maart slechts een globaal overzicht van de Amsterdamse politiek beoogde te geven – per partij een ‘pitch’ van circa 800 woorden te publiceren, die de partijen volledig zelf mochten invullen met als enige voorbehoud de algemene beschavingsregels. Idem dito voor een tweede stuk over de politiek ‘in den lande’. Dit alles met als oogmerk een beeld te geven wat er in den lande, en mogelijk ook in ùw gemeente, op 21 maart te kiezen valt. De keus voor het FvD Amsterdam was door de omstandigheid dat de partij landelijk slechts in Amsterdam deelneemt logisch – om niet te zeggen gedwongen. Voor onze keuze voor de andere partijen hebben we bestaande contacten aangevuld met willekeurig gekozen partij(afdeling)en door het hele land.

Van de oorspronkelijk geplande 8 ‘pitches’ hebben we er echter maar drie weten te bemachtigen, en van twee andere partijen (waarvan we er één heel laat benaderden omdat we de stilte als ietwat omineus ervoeren) excuses vanwege de drukte. Van willekeurig geselecteerde deelnemers aan deze verkiezingen zoals de lokale Barnevelders en de VVD in Zwolle, benevens het al genoemde FvD, kwam er totaal geen reactie. De aanvankelijke reactie van de ChristenUnie in Alphen aan de Rijn was zowel achterdochtig als gespeend van enig begrip voor wat we wilden, met als sleutelzin: van het project Veren of Lood hebben wij nog nooit gehoord. Na verdere explicatie van wat wij voornemens waren achtte men het kennelijk niet opportuun nog te reageren. Mogelijk dat men schrok van het epithet niet-links? Het zijn rare tijden, met rare Romeinen.

Amsterdam
Het Amsterdamse CDA  reageerde geïnteresseerd, maar heeft op het laatste moment afgezegd wegens te grote drukte. Ook door de zaken waarmee Diederik Boomsma tot op het laatst bezig blijft. Zoals hij me deze week mailde:

Zojuist is trouwens de behandeling van het beleid anti-radicalisering door de raad van tafel geveegd. Echt ongekend! Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ik had een spoeddebat aangevraagd, omdat de externe rapporten heel harde conclusies bevatten en ik opheldering wil maar andere partijen verhinderen nu bespreking. Inclusief VVD.

Ik heb in de reacties onder het gelinkte stuk al aangegeven dat ik groot vertrouwen heb in de wijze waarop het Amsterdamse CDA in de persoon van Boomsma oppositie voert tegen de stroom in. Dat geldt in nog sterkere mate voor zijn strijd tegen de erfpachtknevel die Amsterdam zijn inwoners altijd heeft opgelegd. Nieuwe partijen zijn nu ook op die trein gesprongen, maar het was tot voor kort nooit een politiek interessant onderwerp voor bijvoorbeeld de Amsterdamse VVD. Welke je overigens met de beste wil van de wereld niet niet-links noemen kunt. Omdat ze nog de meeste overeenkomsten vertonen met de Britse Liberal-Democrats, zijn ze door ons in dit overzicht voor Amsterdam al op voorhand buitengesloten.

Van 50Plus Amsterdam en de SGP hebben wij prima stukken ontvangen, en wij zijn deze partijen daarvoor ook zeer erkentelijk. Elk is op eigen wijze herkenbaar niet-links, en dat biedt zowel een beeld van de breedheid van het Amsterdamse rechtse spectrum, als het een contrast biedt met partijen zoals de VVD die intellectueel-lui mee gaan in de hoofdstroom van de Amsterdamse grachtengordel. Regeergeil kun je het ook noemen, maar dat ze daarvoor zal worden afgestraft tonen de recente peilingen in Amsterdam zonder enige twijfel of voorbehoud. Anders dan 50Plus heeft de Amsterdamse SGP eerder aangegeven dat de deelname ditmaal op de lange termijn gericht is, en de hoop een basis te bouwen voor toekomstige deelname. Wat natuurlijk niet inhoudt dat de partij er met haar pet naar gooit – dat doet de SGP naar mijn weten nooit. Qua degelijkheid weet je van deze partij in mijn beleving vrijwel altijd wat je er van verwachten kunt. Dat is een zeldzaamheid aan het worden. Dat Amsterdam de primeur kreeg van een vrouwelijke lijsttrekker voor de SGP signaleert het meest vergaande voorbeeld van een ‘verkiezingsstunt’ van de SGP die ik zou kunnen noemen.

‘In den lande’
De oogst van de partijen ‘In den lande’ was magerder. Zoals gezegd, de VVD Zwolle (waarvan wij hoopten dat de afstand tot de hoofdstad deze partij-afdeling relatief immuun had gehouden voor het Rutte-virus dat deze voorheen niet-linkse partij domineert) reageerde niet, maar hun partijprogramma suggereert dat de landelijke coördinatie bij het opstellen niet werd vergeten. Dat is dan weer voldoende om te kunnen concluderen dat u voor een collectie niet-linkse standpunten de VVD in het vervolg over zult kunnen slaan. Dat is heel jammer voor een partij waar ik zeker 25  jaar trouw op heb gestemd (niet, nooit in Zwolle, overigens), maar eens moet je je zelf in de ogen kijken. De poging van de VVD de eertijdse plek van het CDA in het centrum van de Nederlandse politiek in te nemen is in zoverre geslaagd dat hun standpunten weinig meer van doen hebben met wat je van een verstandige hoewel regerende mag verwachten.

De PVV in Almere reageerde het snelst en meest adequaat van alle partijen. Binnen 24 uur nadat wij ons verzoek hadden gedaan was de ‘pitch’ al binnen, waarmee de partij en passant ook demonstreerde dat alles wat je uitstelt vergeten wordt of in het gedrang komt. Hoezeer dat tevens voor verstandig beleid geldt kunnen de meeste landelijke partijen in hun zak steken. In ieder geval een welverdiend compliment waard.

De PVV was in 2014 met afstand de grootste partij in Almere, maar werd door de andere partijen buiten het college gehouden. Het wordt interessant te zien hoe zich dat ditmaal zal ontwikkelen, nu PvdA en D66 sterk in verval zijn.

De Barneveldse partij die ik hierboven al noemde trok onze aandacht door dat het een lokale afscheiding van de VVD was die voor zichzelf begon omdat ze de landelijke VVD teveel veranderd vond. De gebrekkige reactie lijkt mogelijk mede veroorzaakt doordat niemand regelmatig het mailadres van die partij lijkt te controleren, een probleem dat ik bij meer lokale partijen constateerde. De al genoemde reactie van de ChristenUnie in Alphen aan de Rijn kwam immers ook pas zes dagen na het versturen van ons verzoek bij ons binnen. Van de genoemde VVD-afdeling ga je bijna nog denken dat ze bang zijn teveel opzeggingen te moeten verwerken, en ze daarom hun mailadres niet zo belangrijk vinden? Treurig blijft het.

Op het allerlaatste (te laat, zo bleek helaas) hebben we nog geprobeerd de partij Weesp Bij Gooise Meren te strikken voor een pitch. Dat was om meerdere redenen interessant geweest, aangezien deze partij strijdt tegen de gemeentelijke herindeling van de gemeente bij Amsterdam. De meeste partijen in de huidige raad lijken te denken dat men beter bij Amsterdam kan horen dan bij buurgemeente Gooise Meren, en deze partij strijdt voor een referendum over de kwestie. Dat verstandige mensen beseffen dat samengaan met Amsterdam weinig meer betekent dan hogere lokale belastingen en een verminderd serviceniveau van gemeentelijke voorzieningen is aan de lokale politici niet besteed. De lokale meningen zijn daarom veel verdeelder dan de dispositie van de partijen suggereert. Maar als je persoonlijke ambities hebt is Amsterdam vanzelfsprekend een interessanter fusiepartner dan Gooise Meren, dat spreekt.

50PLUS Amsterdam doet deze verkiezingen voor het eerst mee in Amsterdam. We doen mee omdat we denken dat het bestuur van de stad zoveel beter, goedkoper en dienstbaarder kan. En daarvoor willen we ons sterk maken.

Burgers die zo zelfstandig en vrij mogelijk hun eigen leven naar hun eigen smaak vorm kunnen geven. Een stad is immers zo vrij en gelukkig als de inwoners, en niet als het stadsbestuur.

Dat onze aandacht daarbij in de eerste plaats uitgaat naar de 50plussers zal niet verbazen, dat wat goed is voor 50plussers is dat vaak ook voor mensen die nog geen vijftig zijn.

Onze pluspunten zijn: zorg, beter voor jong en oud, bouwen voor Amsterdammers, veiligheid, openbaar vervoer, strijd tegen verhuftering, afschaffen erfpacht en samen tegen de eenzaamheid.

Een betere zorg bereiken we door zorg in te kopen bij kleinschalige zorgverleners. De nadruk moet daarbij niet op het management liggen maar op de deskundigheid van de zorgverleners en de wensen van de zorgverlangers. Samen komen die er wel uit om te bepalen wat nodig is.

Waar nodig dienen opgeheven verzorgingshuizen weer geopend te worden, niet iedere vorm van zorg kan immers thuis gegeven worden. Die heropenen is óók bouwen voor Amsterdammers, een ander pluspunt.

Bouwen voor Amsterdammers betekent bouwen voor mensen die in de stad wonen, leven of werken. Voor de mensen die de stad aan de gang houden dus, de verpleegsters, de agenten, de bouwers, de leraren en de bezorgers en al die andere mensen meer.

Denk eens anders bij bouwplannen en bouw seniorenwoningen voor mensen die kleiner willen gaan wonen, geef ze alle gewenste assistentie daarbij. Zo komen grotere woningen beschikbaar.

Wonen, werken of leven in de stad, dat willen we voor de Amsterdammer beter maken. Veiliger ook, want de stad kan nog zo fraai zijn -en dat is Amsterdam- als je niet naar buiten durft, dan geniet je daar niet van. Vandaar ook dat we inzetten op vergroting van de veiligheid. Politiebureau’s dienen 24/7 geopend te zijn, alle aangiftes dienen te worden opgenomen en opgevolgd, en op straat moet meer blauw te zien zijn. Criminaliteitscijfers dienen omlaag gebracht en de veiligheid verhoogd. Bij de personele beoordeling van de politieleiding dient uitdrukkelijk op het behalen van deze doelen te worden getoetst.

En als je dan de stad ingaat, dan is het fijn als daar een goed en fijnmazig openbaar vervoer (OV) is. Dat is de afgelopen jaren echter steeds verder verschraald. 50PLUS Amsterdam zet in op het terughalen van de opgeheven lijnen en haltes, en geen lijnen (denk aan de 14, maar er zijn er helaas meer die opgeheven dreigen te worden) meer opheffen. Zo is en blijft de hele stad voor elkaar bereikbaar.

En als je dan eens een dagje met het OV erop uit gaat in de stad, dan kom je eigenlijk meteen buiten het centrum al woningen tegen op erfpacht. Hierover is terecht veel te doen, onbetaalbare pachten en onzekerheid. Daarom wil 50PLUS de mensen die dat willen de mogelijkheid geven de grond onder hun huis en tuin te kopen. Dat geeft rust en draagt bij aan de levensvreugde.

Mensen die zich vrij voelen om de deur uit te gaan en elkaar te ontmoeten, dat helpt tegen de eenzaamheid. De stad kan hier voorwaarden voor scheppen zoals hierboven genoemd, maar ook door wijkgebonden voorzieningen te stimuleren (samen eten, kaarten, lezen en dergelijk)

Dit zijn de zaken die we de komende jaren proberen te bereiken.

En mochten we dat niet doen, dan kunt u dat altijd melden op ons meldpuntverhuftering@50plus-amsterdam.

Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP) in Amsterdam
Wat is dat nu? De SGP in Amsterdam? Die heeft hier toch niets te zoeken?

De SGP is inmiddels de oudste partij van het land, en bestaat dit jaar precies 100 jaar. Heel bijzonder is het inderdaad dat deze verkiezingen voor het eerst in Amsterdam wordt deelgenomen.

De laatste jaren groeide het aantal in Amsterdam op de SGP uitgebrachte stemmen voor onder andere de Tweede Kamerverkiezingen gestaag zodat wij het de moeite waard vinden om ook eens in Amsterdam aan de gemeenteraadsverkiezing mee te gaan doen. Natuurlijk is het doel een zetel te behalen, maar het geeft dan tevens de gelegenheid om zelf wat meer bekendheid te krijgen in onze hoofdstad, en in de campagneperiode de SGP-principes naar buiten te kunnen brengen.

De SGP noemt zich een voluit bijbelse partij die zich laat leiden door het woord van God, zoals dat in de Bijbel staat. Alle raadsleden en andere vertegenwoordigers van de partij kunnen daar op aangesproken worden. Toch is de SGP zeker niet zomaar een belangenpartij voor christenen: het belang en welzijn van alle inwoners staat voorop en wordt door ons gezocht. Uiteraard met inachtneming van de bijbelse principes.

Het werkings- en wervingsgebied van de SGP ligt vanouds in de strook die loopt van Zeeland naar Overijssel, met enkele uitstulpingen, de zogenaamde Bijbelgordel. In Amsterdam is voor zover bekend nog nooit eerder door de SGP meegedaan. Er was sinds eind vorige eeuw ook geen eigen afdeling meer aanwezig. Gelukkig groeit het aantal leden nu weer maar vooralsnog blijft Amsterdam een onderdeel van afdeling Zaanstad en omstreken. De partij heeft de laatste jaren veel energie gestoken in contacten met de hoofdstad bijvoorbeeld met enkele bezoeken van de Kamerfracties.

Het verkiezingsprogramma in Amsterdam is tot stand gekomen door middel van een aantal bijeenkomsten met de (potentiële) achterban waarin gevraagd is punten te noemen die van belang zijn voor Amsterdam. Hieruit zijn vooral de volgende punten naar voren gekomen:

• leefbaarheid van de stad
• zondagsrust
• vervoer- en transportproblemen
• woonruimte
• menswaardigheid van prostituees op De Wallen en elders
• overlast van mega-festivals
• meer bescherming van belaagde bevolkingsgroepen.

Later is hieruit een representatief verkiezingsprogramma samengesteld.

Gelukkig zijn we erin geslaagd om al een redelijk gespreide kandidatenlijst samen te stellen, met inwoners uit bijna elk stadsdeel, een aantal jongeren en ouderen erop, met als lijsttrekker jongedame Paula Schot, afkomstig uit de SGP-jongeren.

We denken met onze deelname de Amsterdammers een goede keus te bieden om op te stemmen. De SGP heeft in de loop der jaren een zekere reputatie opgebouwd dat haar vertegenwoordigers deskundig en betrouwbaar zijn, niet meedoen aan de waan van de politieke dag, en het goede zoeken voor de hele samenleving in het algemeen. Ook de landelijk voorman Kees van der Staaij oogst veel waardering.

Al met al denken wij dat een stad als Amsterdam wel een vleugje meer SGP kan gebruiken!

Almere wordt sinds haar bestaan uitsluitend bestuurd door een coalitie van VVD en de PvdA, afhankelijk van de uitslag van verkiezingen aangevuld met andere partijen van de gevestigde orde. De resultaten daarvan zijn vernietigend. Er is een web ontstaan van liberale en socialistische plucheklevers verwikkeld met modernistische architecten als Cees Dam en Winnie Maas en vastgoedbonzen als Jorritsma Bouw en Dura Vermeer dat de stad gevangen houdt in een zielloos utopisch wereldbeeld. Een wereld waarin de afgelopen decennia de rode loper is uitgelegd voor een massale import van niet-westerse allochtonen en uiteraard de islam.

De eerste Almeerders waren Amsterdammers die de overname van de hoofdstad door immigranten wilden ontvluchten. Ik spreek ze regelmatig en je hoort altijd hetzelfde verhaal: “Ik wilde met mijn gezin weg uit Amsterdam omdat het mijn stad niet meer was en we dachten dat we in Almere met Amsterdammers dat onder elkaar gevoel weer zouden vinden”. De werkelijkheid bleek bitter anders. Binnen een mum van tijd werden in Almere de sluizen opengezet en begon de toevloed van andere culturen. Nu is ca. een derde van de inwoners van Almere van niet-westerse herkomst en de immigratie uit islamitische landen heeft een enorme vlucht genomen. Dat was niet waar die eerste Almeerders op zaten te wachten.

De onvrede kwam voor het eerst bovendrijven in 1983 toen de Centrumpartij van Hans Janmaat in Almere uit het niets in Almere 10% van de stemmen kreeg. Uit een onderzoek van het ministerie van Binnenlandse Zaken bleek dat de Amsterdammers bang waren dat Turken en Marokkanen ze achterna reizen naar hun nieuwe woonplaats. Een terechte vrees. De installatie van de raadsleden van de Centrumpartij wordt verstoord door extreemlinkse antifascisten.

In 2010 doet de Partij voor de Vrijheid voor de eerste keer mee bij de gemeenteraadsverkiezingen in Den Haag en Almere. Dat Almeerders nog steeds helemaal niets moeten hebben van het cultuurrelativistische weg-met-ons beleid van de VVD en de PvdA blijkt overduidelijk: De PVV wordt met afstand de grootste partij in de Almeerse gemeenteraad. Met 21,6% (!!) van de stemmen behaalt de PVV 9 zetels in de Almeerse raad. Het signaal van de Almeerse kiezers wordt door de gevestigde orde genegeerd. De PVV wordt uitgesloten van coalitievorming en VVD en PvdA gaan verder alsof er niets is gebeurd. Maar de kiezer is koppig en geeft de PVV in 2014 opnieuw de overwinning en wederom 9 zetels in de gemeenteraad. Nu brengt de “minder-minder speech” van Geert Wilders de VVD en PvdA de verlossing om de PVV wederom uit te kunnen sluiten en de stem van Almeerders te negeren.

Dit jaar doet de PVV in Almere mee met een vertrouwd verkiezingsprogramma. De speerpunten zijn de-islamisering van de stad, lagere lokale lasten en stoppen met het onzinnige prestigeproject Floriade dat de stad een miljoenenverlies zal opleveren. De PVV staat klaar om mee te besturen in Almere. Het islamitische karakter van de stad groeit onder het beleid van de VVD en de PvdA onstuimig. Almere Buiten heeft er een salafistische moskee bijgekregen waar haatpredikers als Haitham Al-Haddad en Tarik Ibn Ali hun opwachting maakten om hun boodschap tegen het Westen te verkondigen. In Almere Poort wordt de bouw van een nieuwe moskee afgerond en in Almere Stad heeft de Turkse Diyanetmoskee van de PvdA en VVD bestuurders een vergunning voor uitbreiding gekregen zodat de islamitische oorlogshitserij nog beter hoorbaar zal zijn. In Almere Stad staat ook de moskee waar de Almeerse IS-slachter Khalid K. zijn jihadistische opvoeding kreeg. En in Almere Tussen de Vaarten staat de moskee waar illegale islamitische veelwijverijhuwelijken werden gesloten. Als het aan de PVV ligt gaan ze allemaal dicht.

Almere prijkt bovenaan de lijsten van gemeenten met de hoogste lokale lasten. Een eenpersoonshuishouden betaalt de hoogste afvalstoffenheffing van heel Nederland en procentueel kampen Almeerders met de grootste verhogingen. Het zal allemaal nog veel erger worden als het meer dan € 100.000.000,- kostende prestigeproject Floriade doorgang vindt.

Het moet anders in Almere. De noodkreet van autochtone Almeerders moet gehoord worden en verdient het een stem te krijgen in het bestuur van onze stad. Er is maar één partij in Almere die opkomt voor de strijd tegen islam, tegen verplichte moskeebezoeken van onze kinderen, tegen dieronvriendelijke halalvoedsel in schoolkantines. Er is maar één partij die de lasten echt wil verlagen en bereid is daarvoor het mes in cultuur- en diversiteitssubsidie te zetten. En er is maar één partij die zich van aanvang aan verzet tegen het megalomane prestigeproject Floriade waarvoor een van de mooiste stadsparken wordt kaalgeslagen en recreatieondernemers van hun stek worden verjaagd. Het is tijd om de machtspolitici van de VVD en de PvdA een schop onder de kont te geven. Het is tijd voor een bestuur dat naast Almeerders staat en niet tegenover hen. Het roer moet om. Het is tijd voor de PVV!

---

Zie voor GRNL2018 in Amsterdam ook deze eerdere stukken.