DE WERELD NU

Griekse en EU-objectiviteit – de ware betekenis van de crisis in Griekenland

Griekenland

Dat oud-directeur Andreas Georgiou van Elstat, het Griekse bureau voor de statistiek, eerder ontslagen werd was me bekend. Maar de Griekse regering heeft duidelijk een voorbeeld willen stellen met de veroordeling van haar voormalige directeur van de Griekse pendant van het CBS, die de statistieken van Griekenland niet vervalsen wilde.

Oud-directeur Andreas Georgiou van Elstat, het Griekse bureau voor de statistiek, is in Athene veroordeeld tot twee jaar voorwaardelijk wegens ‘langdurig plichtsverzuim’. Hij wordt bestraft omdat hij het bestuur van het bureau buitenspel zette.

Maar nadat men hem eerder met tien jaar cel bedreigde kwam hij er misschien nog genadig af. Het meest droevige is wellicht dat wat Andreas Georgiou overkwam niet speciaal een opvallend nieuw feit is. Het is het nieuwe normaal. Objectieve feiten zijn ‘uit’ in de EU, lees bijvoorbeeld dit stuk over journalistieke waarheden in Duitsland en u gelooft nergens meer in – nooit een slecht uitgangspunt overigens.

Als je een beetje cynisch bent, zou je zelfs kunnen zeggen dat als Andreas Georgiou ten tijde van het besluit over het lidmaatschap van de euro voor Griekenland met dergelijke cijfers naar buiten gekomen was – en heel anders waren ze toen al niet – de EU, enthousiast gesteund door staatsomroepen zoals de NOS, mee had geroepen in het koor om hem te veroordelen. Objectieve waarheden zijn alleen nog toegestaan als het de EU-dictatuur uit komt. Maar nu het ons wel uitkomt, is de toon heel anders:

De statisticus wordt in Griekenland gezien als de man die medeverantwoordelijk is voor de crisis door sombere cijfers over de financiën van het land naar buiten te brengen. Georgiou wordt ervan verdacht dat hij het overheidstekort van Griekenland in 2010 hoger zou hebben voorgesteld dan het daadwerkelijk was, en zo Griekenland hebben uitgeleverd aan het IMF en de EU. Veel Europese collega’s beschouwen zijn werk juist als zeer secuur.

Georgiu zelf lijkt het nog steeds niet te snappen:

In een telefonische reactie laat Georgiou weten hij hevig teleurgesteld is: “Ik ben veroordeeld voor het volgen van de wet, omdat ik de cijfers niet bij mijn bestuur in stemming heb gebracht. Maar volgens internationale regels mag je die niet eens in stemming brengen.”

maar hij is gewoon geslachtofferd door een EU die het nodig vond de ware cijfers naar buiten te brengen. Want de cijfers van Griekenland waren ook rond het jaar 2000 al bekend bij iedereen die het weten wilde. Maar dat wilde iedereen nu juist niet.

Dat men in Griekenland deze man nu als zondebok gebruikt is een signaal aan zijn collega’s in andere landen hoe het in de EU werkt. Want het volgende rijtje rampscenario’s staat reeds te wachten, en de volgende bankencrisis beidt zijn tijd. Duurt het tien jaar, vijf jaar, of komend jaar als de rente weer stijgen gaat? Niemand die het al te precies voorspellen durft, en begrijpelijk ook. Want dat de EU nooit volgens de door haar ooit als gezond beschouwde regels werkt is al bekend. De euro mag niet falen, al is deskundigen al lang duidelijk dat de situatie niet lang meer houdbaar is, zelfs niet met de meest curieuze kunstgrepen. Dat betekent, vrij vertaal, dat de enige manier om de financiële markten nog enige tijd in toom te houden de afkondiging van een complete transferunie is, zodat de zuidelijke EU-staten nog een paar jaar op de noordelijke kunnen parasiteren. Zo lang men 24 september eerst maar haalt, want vóór de Bondsdagverkiezingen zal die verklaring er niet komen. Politici willen natuurlijk wèl herkozen worden.