Het kostte niemand moeite om het stukje dat zondag op Geen Stijl verscheen te herkennen voor wat het is: sleaze om een electorale concurrent te besmeuren. Wat willen ze daar nu eigenlijk?

Het door mij gewraakte stukje linkt de NVU aan het Forum voor Democratie. Waarom eigenlijk? Dat het enige nieuwswaardige (nu ja, soort van) dat hieruit naar voren komt, is dat Constant Custers werkelijk de ballen verstand van politiek heeft. Geen echt nieuws, want iedereen die de man wel eens onder de microscoop heeft gelegd zal hebben geconcludeerd dat hij vooral nostalgie heeft naar een leven van de gloriërende soldaat die verliezers knechten mag. En dat iemand graag gehaat wil worden is een hang-up waarover ik me niet al te druk ga maken – mijn uurtarief daarvoor kan hij toch niet betalen.

Met politiek heeft dat allemaal niets te maken. Met het FvD nog minder, want politieke overlap is nergens te bekennen tussen FvD en NVU. Ook niet overigens tussen FvD en SP, de partij waartoe Kusters zich in het verleden wel heeft eens laten verleiden. Het enige puntje dat GS vinden kon was dat Kusters Hiddema wel een aardige vent vindt, maar die was net weer te groot om frontaal aan te vallen, en bovendien is niet Hiddema, maar het FvD de electorale concurrent voor het GP-initiatief.

Hoe het met U zit kan ik niet goed beoordelen, maar ik krijg de kriebels van de stunts die het GeenPeil-clubje uithaalt. Het zou natuurlijk heel lullig zijn als die club geen zetel halen zou, vooral voor de lijsttrekker, die uiteindelijk óók leven moet. Een ander pijnlijk punt van een zetelloos resultaat voor GeenPeil in maart zou natuurlijk zijn, dat het de indruk zou vestigen dat het GeenPeil-initiatief vorig jaar vooral zo’n succes werd op de vleugels van een breed gedeeld ongenoegen dat politiek altijd werd verwoord door de PVV. Dat zou niet alleen een pijnlijke bewustwording vereisen, met brekende spiegels en zo, maar bovendien een stevige landing terug op aarde. De zondagse peilingen lijken er echter op te wijzen dat het enthousiasme voor het nieuwe initiatief maar matig is. Het waarom heb ik al eerder beschreven.

Maar wat moeten we met een vergelijking met Constant Kusters? Niemand die het wat schelen kan wat die man vindt, alleen GeenStijl lijkt er iets in te zien. Dat ruikt naar een gelegenheidsargument, met een oogmerk. Stunts als dat artikeltje zondag geven het geheel ook nog eens een ranzig smaakje. Jammer, maar niets om nog naar om te kijken. Het zou fijn zijn als men zo verstandig zou zijn de boel alvast maar op te doeken. Maar enfin, we zullen zien waar het schip strandt.