DE WERELD NU

Geen stikstofcrisis, maar een bestuurlijke crisis

energierekening, Corona, Minister, Politiek bedrog, Oekraïne, Lage inkomens, Mondkapjesdeal, Rutte4, betrouwbaarheid, Vertrouwen, klimaathoax, Stikstofbeleid, Zwak kabinet, Begroting, politiek, APB2022, Asielmigratie, Rutte4, Rel rond Arib, Extremisme, NL2023, gezinsleven

Stikstofcrisis is het politieke woord van de dag. Helaas is het het verkeerde woord, aangezien het hier gaat om een bestuurlijke crisis, waarvan het kabinet weg kijkt.

Dat weg kijken wordt versterkt door de gevolgen en implicaties die een oplossing van deze crisis zou vragen. Zoals maar al te vaak gebruikelijk in Nederland wordt niet de wortel aangevat, maar de verschijnselen. Het wordt pappen en nathouden. Elke “oplossing” kan derhalve niet meer dan een lapmiddel zijn. En inderdaad:

Een oplossing zou “interne saldering” kunnen zijn. Daarbij zou tijdens de bouw tijdelijk meer stikstofuitstoot kunnen worden toegestaan, als dat achteraf gecompenseerd wordt doordat huizen energie-neutraal zijn. Ook het inzetten van meer elektrische voertuigen bij de bouw kan een oplossing zijn.

Stikstofcrisis

De stikstofcrisis is mede ontstaan door het vaststellen van regels waarmee Nederland wilde tonen voorop te kunnen lopen, maar door hier vervolgens mee te marchanderen bleek dat in de praktijk mee te vallen. Sinds een dwangmatig milieugelovige bij de rechter afdwong dat deze regels – grotendeels ooit ingevoerd als gevolg van de niet-bestaande Zure Regen crisis van de jaren tachtig en negentig – naar de letter moesten worden uitgevoerd, zitten we in wat nu de stikstofcrisis heet. Met stikstof heeft het niet meer te maken dan dat het een aanleiding is, geen probleem van belang als het staande beleid zou zijn doorgezet.

De stikstofcrisis is ook niet het eerste gevolg van de bestuurlijke crisis waarin ons land is verzeilde sinds rechters meenden de overheid met hun overtuigingen te moeten opzadelen, middels de Urgenda-zaak. Die Urgenda-zaak legde een crisis binnen de rechterlijke macht bloot, waaraan de regering haar vingers niet wenst te branden. De stikstofcrisis is een direct gevolg van hetzelfde principe – en dus eigen schuld van de regering. Door de overheid in algemeenheid te binden aan ooit vastgestelde normen voor specifieke – of relatief kleinere – kwesties, worden die opgeblazen tot zaken van nationaal belang. Zo hebben rechters een vorm van willekeur geschapen die de regering de gelegenheid ontneemt een prioritering aan te brengen in beleid en voorschriften die zij uitvaardigt.

Het is juridisering van het overheidsbeleid, mogelijk geworden op basis van dubieuze rechterlijke uitspraken. Zoiets kan niet goed gaan, en had daarom direct in de kiem gesmoord moeten worden. Dat de regering nog steeds geen aanstalten maakt dat te doen zijn signalen van de zwakte van de regerende groepen en hun intellectuele gebreken. Bijkomend is dat het steeds lastiger zal worden het hele juridische Urgenda-bouwwerk terug te draaien. Oók, door het te verwachten geblèr van maatschappelijke groepen die nu hun kans schoon zien beleid door te drukken dat niet in het landsbelang is, en waarvan de verwezenlijking anders luchtfietserij zou zijn gebleven. De stikstofcrisis laat zien waar dat heen gaat, en het zal de laatste poging niet zijn  De specifieke belangen die worden gepresenteerd als algemeen belang overstijgen zo de vrijheid van handelen van de regering op vrijwel elk terrein, en zullen haar uiteindelijk vleugellam maken – ook al zijn het maatregelen die de premier kennelijk zitten ziet, gezien de indolentie van achtereenvolgende kabinetten om die Urgenda-kwestie juridisch te smoren.

Ondertussen wordt hierdoor het parlement óók steeds verder buiten spel gezet. Vrijwel elk nieuw beleid zal kunnen worden gestopt met wijzen naar obscure regels, en de dreiging met een gang naar de rechter. Dat dit uiteindelijk gebaseerd is op de gedachte dat het welzijn van de maatschappij gerechtelijk kan worden bepaald schijnt in Den Haag nog niet doorgedrongen, maar het is bestuurlijk een levensgevaarlijk concept.

De stikstofcrisis laat ook zien dat de rechterlijke macht totaal uit het spoor gelopen is, en haar zinnen en overtuigingen te veel een rol laat spelen bij hun werk, dat mechanischer van aard zou dienen te zijn dan men blijkbaar accepteren wil. Als de regering weigert – zoals tot nu toe – hier stappen te nemen is er maar één mogelijke weg om te gaan: gerechtelijk dezelfde stappen nemen die noodzakelijker wijs vanuit de wirwar van regelingen die ons land rijk is een diametraal andere uitkomst moeten hebben. Bijvoorbeeld door de regering een proces aan te doen – een lawine gelijksoortige processen zou nòg beter zijn – vanwege de in het parlement geweigerde kostenplaatjes die met het beleid zijn gemoeid. Niet vanwege de schending van de parlementaire rechten, maar vanwege de schending van de rechten van maatschappelijke participanten die nu niet in staat zijn deugdelijke plannen te maken voor de toekomst.

Als een dergelijke eis wordt toegewezen zal de regering moeten beseffen wat zij heeft nagelaten, en wat de gevolgen kunnen zijn. Wordt die eis afgewezen, dan is gedemonstreerd dat de rechterlijke macht politiek bedrijft op basis van onzinnig opblazen van regels die daarvoor nooit waren bedoeld. Ook dan is ingrijpen vereist, omdat dan recht wordt gesproken op basis van pragmatisme in plaats van op principes en de wet – en dat onderstreept een politieke motivatie. Het moet blijkbaar eerst gedemonstreerd worden aleer iemand op regeringsniveau het begrijpen wil.

Bovendien staat de volgende crisis al voor de deur (zie onder). Meer van hetzelfde, door dezelfde clubs. Ze noemen het doordrukken hiervan “onvermijdelijk”. Dat u het weet. Daar gaat uw vakantie in Torremolinos of de Canarische eilanden – als u die nog betalen kon. Zoals hierboven al gesuggereerd: dit gaat pas eindigen als de optie het af te dwingen via de rechter zal zijn beëindigd. Daar gaat ook Schiphol nog achter komen.

stikstofcrisis

Zei ik hierboven niet al iets over de intellectuele gebreken van de regering?

13 reacties

  1. Juanito schreef:

    Met een stel halfgare extremisten die hier het beleid bepalen gaat dit land inderdaad helemaal vastlopen. En niet alleen op dit dossier.

    Extremistisch beleid gaat extremistische tegen reacties uitlokken. De boeren waren m.i. nog erg vriendelijk begin van de week.

  2. Cool Pete schreef:

    Er is helemaal geen “stikstof-crisis”. Natuur-wetenschappelijk is er niets aan de hand.
    Dat is een verzinsel door “EU”-ambtenaren, en die hebben daar “beleids-plannen”
    over gemaakt; o.a. : “natura 2000”.
    Deze regering en dit partij-kartel vvdpvdacdad66g-l volgt dat BLIND op –
    zoals K. Wiebes domweg toegeeft.

    Ook opvallend : Rutte zit voortdurend bij Merkel [ of Macron ] ,
    maar voert geen open debat in het Parlement ……………….

    “EU”-konstrukt = das Vierte Reich.

  3. Bob Fleumer schreef:

    Rutte mag wel dankbaar zijn want hij mag van de rechters voorop lopen in de mars naar de afgrond!

  4. Bob Fleumer schreef:

    By the way, ze kunnen dat stupide rapport van die Remkes toch ook naast zich neerleggen?

  5. karton schreef:

    @ Juanito.
    Helemaal met u eens. Het wachten is op de explosie, veroorzaakt door de goedwillende burgers die deze “Haagse Bende” helemaal zat is.

  6. karton schreef:

    @ Bob Fleumer. 4 oktober om 10.57.
    Dat zouden ze best kunnen doen natuurlijk, maar dan kunnen ze óók geen heffingen aan de burgers meer opleggen. En dáár gaat het om in dit “rijke” landje : uitknijpen de burgers en roepen dat we “rijk” zijn, iedereen tevreden.

  7. BegrensEuropa! schreef:

    Ephimenco spreekt vaak en graag over zijn geliefde ‘postzegel aan zee’, waar men rollebollend over straat gaat om de laatste vierkante millimeter voor de zesde keer een nieuwe bestemming te geven sinds het begin van de moderne tijd. In de NRC spreekt men van Naturodam. Iedereen heeft een beetje gelijk: de bestuurders, de rechters, de milieujongens, de boeren en de pragmatici. Om met Barend Servet de spreken: “Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan? Waar komt die rotzooi toch vandaan?” Hannibal probeert uit te zoemen (grote plaatje, dat soort werk): 1. veel in elkaar grijpende regelingen; 2. juridisering problematiek volgens SJW scenario; 3. bestuurders in een hoek met alleen nog gedoogconstructies en geitenpaadjes (die eigenlijk niet bestaan of geen RECHT hebben om te bestaan); 4. knoop doorhakken kan niet door bestuurbaar-houden-van-het-land-coalities (leiden juist tot onbestuurbaarheid, maar goed); en last but not least: 5. wereldwijd is het ook een ecologische puinhoop. Wat is de oplossing? Volgens Hannibal: de kop indrukken door regering van juridiseringsacties via de rechter. Daar heeft hij zeker een punt ook al proef ik daar wel een totalitair randje. Vrijheid in gezamelijkheid blijft een groot goed, maar dat is nu niet het hoofdprobleem. Ik zie de volgende hoofdpunten: 1. er is erg veel intensieve landbouw in sommige gebieden (bijv. Peel), dat had in het verleden ingeperkt moeten worden, dus daarvoor is nu een (geleidelijke) afbouw nodig; 2. moderne landbouw kan niet zonder stikstof vanwege wetmatige biologisch-chemische afhankelijkheden, maar daar zouden wel iets scherpere grenzen aan gesteld kunnen worden. Kringlooplandbouw is gezien de voortdurende wereldwijde druk op de landbouwprijzen een gevaarlijk begrip. Er is sowieso sprake van natuurlijke stikstofdepositie, los van wat de landbouw daar aan toevoegt; 3. zolang de grenzen wagenwijd open staan (2.5 miljoen netto immigranten sinds 1994) zal er gebouwd moeten worden en zal het wagenpark toenemen; 4. de uitstoot van wagenpark en woningvoorraad zal geleidelijk afnemen door ingezet klimaatbeleid (deels onzinnig, maar goed); 5. sommige Natura2000 gebieden liggen doodeenvoudig op de verkeerde plek. Het overleven van sommige (in Nederland superzeldzame) soorten gaat heel goed of zelfs beter vlak buiten de landsgrenzen; Er zijn gebieden in ons omringende buitenlanden die groter zijn dan Nederland en geen Natura2000 gebieden en gebiedjes herbergen. Je kunt je afvragen of de Natura2000 systematiek wel overal in Nederland toepasbaar is of op de juiste manier is toegepast. Een eenvoudig advies zou zijn: a. kijk naar de lange termijn, niet naar de korte termijn; b. om dat mogelijk te maken zal de NL overheid moeten ingrijpen in het juridische proces en wel met zeer grote urgentie; c. ontwikkel eindelijk beleid om te voorkomen dat het verder uit de hand loopt (immigratiebegrenzing, zou ook voor andere leefbaarheidsgerelateerde aspecten buitengewoon nuttig zijn). Kom ik toch weer uit – althans voor de korte termijn – op het advies van Hannibal.

  8. Cylin schreef:

    Ik zie de rechters hier niet als het probleem. Het zijn alle wetjes en regeltjes die aangenomen worden, vaak ook als wisselgeld voor andere wetjes en regeltjes, en waar vervolgens zo min mogelijk gebeurd, totdat het via de rechter afgedwongen wordt en er ineens een ‘inhaalslag’ nodig is. Of een rechter ook bijvoorbeeld een boerkaverbod zal afdwingen, is weer iets anders, maar niet de kern van het probleem.
    Het probleem is het gebrek aan overzicht en inzicht in de consequenties van de wetjes en regeltjes die onze vertegenwoordigers verzinnen en goedkeuren. Zoals de klimaatdoelen die onmogelijk te halen zijn met de voorgestelde maatregelen. Want daar zijn bijvoorbeeld de kosten niet het probleem, maar de onmogelijkheid om de doelen te halen. Ook als het wel betaalbaar zou zijn. Wat het niet is. Maar goed.

  9. BegrensEuropa! schreef:

    @Cylin 4 oktober 2019 om 11:35 Het is inderdaad de wirwar van wetjes en regeltjes. Maar daar zitten we nu eenmaal mee. En naar het zich laat aanzien zullen we daarmee moeten leven. Als die wirwar teveel in de weg zit, dan is er maar een uitweg (“de moeder van alle geitenpaadjes??”). Een bekend voorbeeld is de Gordiaanse knoop. Dat is ook een goed voorbeeld, want Alexander had nog een heel programma voor de boeg: Hellenisering van de toenmalig bekende wereld. Daar plukken we nu nog de vruchten van. De regering heeft ook nog een heel programma. We lopen 300.000 woningen achter (grote haast, nog meer vertraging is absoluut onacceptabel. Rutte heeft op dat punt een enorme schuld in te lossen) en die boeren zijn ook niet 1-2-3 uitgekocht (moet sowieso geleidelijk).

  10. Karina schreef:

    Dat boeren zo hard worden aangepakt door het stikstofbeleid, kan zijn dat ze hun grond nodig hebben voor het plaatsen van Windmolens.

  11. Dick Kraaij schreef:

    Neem “gerechtelijk dezelfde stappen (…). Bijvoorbeeld door de regering een proces aan te doen – een lawine gelijksoortige processen zou nòg beter zijn…”

    Deze door de auteur voorgestelde oplossing bevalt me nauwelijks. Hardwerkende Nederlanders zoals u en ik kunnen amper op tegen de door overheid zelf op de been gehouden (want gesubsidieerde) industrie van beroepsactivisten, die – inderdaad – lijden aan een vorm van post-postmoderne godsdienstwaanzin.

    Ik zou dus een contra-jihad moeten beginnen door ook te gaan procederen. Nu weet ik wel dat we daarvoor mensen als Hugo Bos hebben, die een en ander kunnen collectiveren. Maar ik blijf me afvragen of het middel niet erger is dan de kwaal. Bovendien, behalve geld en eigen tijd, kost procederen ook het land tijd. Tegen de tijd dat een rechter met een vonnis komt, zitten we al midden in een zeer diep ingrijpende economische crisis, die, naar ik verwacht, in januari zal beginnen. Happy New Year, welkom in de Roaring Twenties!

    In plaats daarvan wil ik met één tweet, die feitelijk volkomen juist is, een STOP – Tot hiertoe en niet verder kunnen uitdelen. Natuurlijk, hiermee chargeer ik. Maar u begrijpt vast de essentie. Dit zou ‘gewoon’ moeten kunnen. Er zijn inmiddels vele van dergelijke tweets. Het kabinet (met daarin de ChristenUnie, die absoluut beter zou moeten weten) houdt zich Oostindisch doof. Naar verluidt gaat het uitkopen van boeren gewoon beginnen c.q. gewoon door (met belastinggeld) en gaan alle borden 130 km/h verdwijnen.

  12. Juanito schreef:

    Als de boeren zijn afgevoerd, het liefst zo goedkoop mogelijk, dan kan het land voor een ‘gereduceerd bedrag’ verder volgeplemd worden met windmolens, zonneparken en niet te vergeten, tiny houses voor de ‘nieuwe mensch’.

    Bij de nieuwe mens moet vooral geacht worden aan het product van de steekwoorden ‘omvolking’, Coudenhove-Kalergi en Marakesh.

    Maakt u zich vooral geen illusies over de agenda van de heersende groepen. Door sommigen, gek genoeg, ook wel ‘elites’ genoemd.

  13. Niets is wat het lijkt schreef:

    De listeria hype helpt ws. ook.