DE WERELD NU

Feminisme en trends op de werkvloer

feminisme, Corona

Het boek “Feminisme op de werkvloer” van Frits Bosch komt binnenkort op de markt. Hij geeft hieronder alvast een voorproefje.

“Vrouwen zijn óf veel beter, óf veel slechter dan mannen”

Napoleon

Radicaal feministen gaan er van uit dat de historische arbeidsverdeling het resultaat is van een tirannieke mannelijke dominantie, het patriarchaat. Dat is een abjecte gedachte, want ze verwarren competentie, verantwoordelijkheid nemen, ambitie en inzet van mannen met de zucht naar macht. Vrouwen hebben zich op de werkvloeren kunnen manifesteren vooral dankzij de inspanning van mannen: de pil, de technologische ontwikkelingen en de welvaartsstaat.

Radicaal feministen erkennen dit niet. Integendeel. Ze menen dat vrouwen collectief door mannen onderdrukt en achtergesteld worden in “het mannenbolwerk en het glazen plafond”. Ze willen dat corrigeren door vrouwen meer macht te geven. De gedachte dat mannen vrouwen onderdrukken en achterstellen is niet alleen onjuist, maar ook walgelijk, want het kweekt haat naar mannen.

Bovendien is de visie dat de bestaande hiërarchie enkel het resultaat is van een tirannieke sociale constructie die gedomineerd wordt door mannen, te weerzinwekkend om aan kinderen door te geven. De volgende generaties worden geïnfecteerd door mannenhaat.

Radicaal feministen worden aangestuurd door de marxistische ideologie (Karl Marx c.s., nurture). Ze hebben een bloedhekel aan de evolutieleer (Charles Darwin c.s., nature). Door deze belangrijke tak van wetenschap niet in beschouwing te willen nemen zijn ze als een intellectueel achtergebleven bevolkingsgroep te beschouwen. Het marxistische paradigma maakt hun visie voorspelbaar. Alles past bij hen in het marxistische raamwerk, zodat er geen sprake is van eigen gedachtegoed. Daardoor is het oninteressant om met een radicaal feminist te spreken. Men praat immers niet tegen een individueel denkend mens, maar tegen een ideologie. Het maakt radicaal feministen inwisselbaar.

Radicaal feministen vormen weliswaar een vrij bescheiden groep, maar vanuit hun fanatisme krijgen ze veel gedaan, ‘the tail wags the dog’. Ze menen nu aan de winnende hand te zijn en dat het tijd is om door te pakken met de houding “we zijn boos op mannen, onze onderdrukkers, we gaan met de vuist op tafel slaan, we gaan nu afrekenen”.

Mannenhaters krijgen een kans en slaan hun slag. Dogmatici ontberen zelfspot, humor en relativeringsvermogen, zoals bij dictators. Radicaal feministen zijn gevaarlijk voor onze samenleving. Ze streven immers niet naar een betere maatschappij, maar naar macht, waarbij het doel de middelen heiligt. Ze zijn koppig, kortzichtig, eenzijdig, hypocriet, onoprecht en onbuigzaam. Deze eigenschappen gelden niet als een pluspunt, misschien nog wel om de top van een bedrijf te behalen, maar niet om daar succesvol te blijven.

Radicaal feministen triggeren een contragroep vrouwen. Anders dan de eerste en tweede golf feminisme is er in de derde golf niet alleen een strijd van vrouwen contra mannen gaande, maar vooral ook een strijd van vrouwen onderling. De contragroep neemt niet alleen het voortouw in de discussie rond feminisme, maar laat zich ook uit over het immigratie, integratie en identiteitspolitiek. Deze vrouwen worden rechts genoemd en door links als abject weggezet, conform rechts al decennia wordt gedemoniseerd, bedreigd, vervolgd, buitengesloten, valselijk beschuldigd, verdacht gemaakt, uitgescholden of zelfs vermoord. Mogelijk lukt het de contragroep om daaraan een eind te maken. Mogelijk lukt het de contragroep een einde te maken aan het verval van onze democratie door een dwangmatig vrouwenquotum. Mogelijk lukt het hen een einde te maken aan het intimideren van mannen. Vrouwen ontwaakt! You can do it!

Mannen leggen radicaal feministen geen strobreed in de weg, mede afgedwongen door ‘naming & shaming’. Media gijzelen het bedrijfsleven om radicaal feminisme af te dwingen. De stilte bij mannen maakt het ‘gemakkelijk praten’ voor radicaal feministen. Ze ondervinden amper weerstand van mannen. Mannen worden gemarginaliseerd en laten zich marginaliseren. Mannen houden zich afzijdig, bevreesd als ze zijn dat ze hun baan kwijtraken als ze zich bijvoorbeeld negatief uitlaten over het vrouwenquotum of publiek en privé met de nek worden aangezien. “Noem vooral mijn naam niet, Frits!” Mannen zijn dus afhankelijk van de contragroep vrouwen.

Geëmancipeerde moslima’s stellen zich te weer tegen het geweld dat hen door hun mannelijke geloofsgenoten wordt aangedaan. Ze zijn het zat. De positie van vrouwen buiten de westerse landsgrenzen is een geheel ander verhaal. Deze geëmancipeerde moslima’s vormen een hoopgevende ontwikkeling. Ze verdienen onze ondersteuning, maar radicaal feministen zien er niet naar om. Dat is geen vorm van onverschilligheid, maar een welbegrepen besef dat het niet in hun voordeel is. Radicaal feministen zijn immers uitsluitend op zoek naar hun eigen belang en ze handelen daar doelgericht naar.


Frits Bosch is ook auteur van ‘Schaft ook Nederland zich af?

Over feminisme wordt op Veren of Lood geregeld geschreven. Dat vindt u hier.

12 reacties

  1. Ezel schreef:

    Persoonlijk lik ik liever een behaarde poes.

  2. BegrensEuropa! schreef:

    Het is zoals met vrijwel alles wat de media en de politiek bezighoudt. Men creeert narratieven en taboes op kritiek ervan zonder te kijken naar onderliggende factoren, kosten en gevolgen. De al dan niet neomarxistische grondslagen van het narratief probeert men daarbij zo goed mogelijk buiten beeld te houden. Verbergen lukt alleen als de media meewerken. Waarom die dat zouden doen wordt nooit verduidelijkt, wat alleen maar vanuit de taboesfeer te verklaren valt. Tot @Ezel 7 januari 2020 om 16:32 In de praktijk is het verschil verwaarloosbaar, behalve dat van een onbehaarde poes nooit een haar in de mond kan belanden. Ik zou willen pleiten voor een wereld zonder taboes op kritiek en tegenkritiek. Het is de enige garantie voor maximale vrijheid en optimale keuzebepaling.

  3. Ravian schreef:

    De cartoon duidt het aardig.
    De huidige “feministen” zijn veelal lelijke vrouwen, en dan heb ik het niet enkel over uiterlijk, die door afgunst en eigen falen gedreven worden (zoals de meeste socialisten).
    En dat komt dan tot uiting in haat naar mannen in het algemeen en aantrekkelijke vrouwen in het bijzonder, waarbij ik het in dat laatste geval opnieuw niet enkel over uiterlijk heb.
    Inmiddels zijn deze misbaksels al afgezakt naar het niveau waarop ze door “vluchtelingen” verkrachte vrouwen onder druk zetten om geen aangifte te doen.
    De huidige “feministe” haat zowel echte mannen als echte vrouwen, en dweept met een vrouwen hatende ideologie, omdat haar primaire drijfveer het bevorderen van het socialistische gedachtegoed is, en niet het welzijn van vrouwen.
    Gewoon opnieuw een door linkse activisten gekaapte beweging waarvan de vlag al lang de lading niet meer dekt dus.

  4. TSPHQ 92 schreef:

    Vrouwen hebben maar 1 recht.
    Aanrecht

  5. Karina schreef:

    @Ravian

    Mee eens.

  6. Ronald Kaatee schreef:

    @Ravian: mooi verwoord!

  7. LT schreef:

    Feministen. In de jaren ’60-’70 (-80) hadden ze enig recht van spreken. Daarna niet meer, want doel bereikt. Hooguit vasthouden van behaalde doelen. Het blinde fanatisme van de feministen weet van geen ophouden, met nu als ultiem dieptepunt het label “balanstrutten” voor dames die niet fulltime willen werken.

    Moeders die 28-30 uur per week willen werken worden met dit label nu afgezeikt. Dat is de ware aard van de solidariteit van de feministen…. Ik heb sowieso diep medelijden met vrouwen met een baan en een wat groter gezin die fulltime (moeten) werken, in het bijzonder bij topbanen.

  8. nora schreef:

    Ik ben het gezeur zooo zat. Ik ben geboren in de jaren ’40. Wij gingen naar een vrouwelijke kinderarts en een vrouwelijke oogarts. Mijn oudtante, eind negentiende eeuw geboren in een boerengezin in Drente werd huisarts.
    Ik ken een aantal vrouwelijke predikanten die tijdens mijn jeugd hun kerkelijke gemeente leidden. Natuurlijk was er een groep vrouwen die minder gemakkelijk dezelfde mogelijkheden had als mannen, maar ook in de jaren zestig waren er meisjes die met een beurs studeerden. Zelf heb ik nooit enige last ondervonden van discriminatie of niet serieus nemen in mijn beroep. Maar misschien waren mijn tenen ook niet lang genoeg.

  9. Ezel schreef:

    Je hebt sterke vrouwen en je heb idealisten. Idealisten die hun ontevredenheid in een isme gieten. Het is een beetje als scholieren die strandafval opruimen en niet begrijpen dat ze het afval slechtst verplaatsen. De realist constateert dat het afval er nog steeds is. De cynicus vraagt wat er zo erg is aan afval. Je kunt er aan verdienen…

    Daarnaast ben ik van mening dat een behaarde vagijn hygiënisch is. De roep om geschoren spleetjes doet mij griezelen

  10. Hannibal schreef:

    @nora

    “misschien waren mijn tenen ook niet lang genoeg.”

    Mooi gezegd.

  11. Ravian schreef:

    @ Hannibal
    Dat vond ik ook al…
    +1 😉

  12. Witte Piet schreef:

    @nora Klasse! Nu de jongere generatie de geschiedenis nog leren, pfffff