De zaak Erdogan en het geitenneukersgedicht.

Er is op social media en in media veel verbazing en woede dat de Duitse justitie vervolging van de komiek Jan Böhmermann (hebben ze in Duitsland niet voldoende aan Hans Liberg?) gaat onderzoeken.

En dat de regering hiermee instemt.

Maar er is weinig nieuws onder de zon. De Nederlandse regering boog zich in 1989 ook over een verzoek van Nederlandse (nu ja Nederlandse zouden ze zich Nederlander voelen?) moslims of Rushdie’s boek verboden kon worden.

(…) Na die ministerraad van vrijdag 17 februari verklaart premier Lubbers dat het kabinet heeft besloten de minister van Justitie een onderzoek te laten doen, om vast te stellen of strafvervolging mogelijk is. ‘Een prealabele analyse’, noemt minister van Justitie Korthals Altes het later in de kamer. Geen echt onderzoek dus, maar een analyse of er iets tegen het boek kan worden ondernomen op grond van de strafbaarheid van ‘smalende godslastering’, zoals omschreven in artikel 147 van het wetboek van strafrecht. Een aantal ambtenaren van het ministerie kijkt naar de passages in het boek en komt tot de conclusie dat het boek niet te verbieden is en dat strafvervolging van de schrijver ook al geen haalbare kaart is. Ze wijzen daarbij op het ‘ezel-proces’ van Gerard Reve, die in 1966 niet werd vervolgd toen hij God vergeleek met een ezel.”

Vrijheid van meningsuiting is niet iets dat regeringen echt interesseert…

———————————————————————————

Dit stuk verscheen eerder op het Blog van Renzo Verwer

Renzo Verwer is auteur van “Vrijheid van meningsuiting voor beginners“