Erdogan is de favoriete vijand van onze politici
De Turkse president Erdogan is Europa niet gunstig gezind, maar ook een symbool waartegen – niet alleen Nederlandse – politici zich zelf graag afzetten.
Er was een tijd dat Tayyip Erdogan de populairste Turkse politicus ooit was, in West-Europa. Hij wilde Turkije democratisch en Europees maken, zei hij na zijn eerste verkiezingsoverwinning in 2002 – met ‘Europese waarden’ en al. Zijn partij was zoiets als christendemocratisch, zei hij. Maar ook de liberalen in West-Europa vochten om zijn lidmaatschap. Niemand wilde zien dat hij een wolf in schaapskleren was.
Het optreden van Erdogan als gast bij de Europese top in Brussel van december 2014 had een teken aan de wand moeten zijn. Daar werd afgesproken dat een jaar later de toetredingsonderhandelingen van Turkije met de Europese Unie zouden beginnen. Maar zelfs die ervaring was meteen al teleurstellend.
Een Luxemburgse minister noemde het een ‘tapijthandel’, zoals Erdogan al dreigend en intimiderend tekeer was gegaan in Brussel. Toen Erdogan terugkeerde in Ankara liet hij zich op de luchthaven toejuichen door partijgenoten. Niet omdat hij de toegang tot ‘Europa’ had binnengehaald, maar omdat hij die Europeanen een toontje lager had laten zingen.
‘Heel Europa wordt islamitisch’
Het teken aan de wand was er al veel eerder. Erdogan is een leerling van Necmettin Erbakan, de oprichter van Milli Görüs, de Turkse vleugel van de van origine Egyptische Moslimbroederschap, één van de twee dominante orthodoxe stromingen van de soennitische islam (en antisemitisch bovendien). Erbakan en Erdogan mengden radicaal nationalisme door hun radicale islam en hunkerden naar de terugkeer van het grote Ottomaanse Rijk, waarin Turkije de geestelijke en politieke leiding heeft over een wereldrijk. Een eeuw geleden ging de vorige versie van dat Rijk ten onder.
Tayyip Erdogan is met verve bezig de doelen van Erbakan – inmiddels overleden – tot uitvoering te brengen. Die doelen van Erbakan bestonden niet alleen uit het herstel van het Ottomaanse Rijk, maar ook uit het afmaken van waar de sultans in voorgaande eeuwen niet in waren geslaagd: Europa islamitisch maken. ‘De Europeanen zijn ziek. Wij hebben het medicijn om hen beter te maken (…) Geheel Europa wordt islamitisch. Wij zullen Rome veroveren.’ Aldus Erbakan in 1989 tegen zijn aanhang, op bezoek in Arnhem.
Is Erdogan wel een Europeaan?
Erbakan slaagde er in de jaren negentig zowaar in om premier van Turkije te worden, maar werd al na korte tijd onder druk van het leger afgezet. Zijn volgeling Tayyip Erdogan werd afgezet als burgemeester van Istanboel en verdween enkele maanden in de gevangenis. In die dagen leerde hij zich gematigd voor te doen om de macht te kunnen grijpen.
In 2002 won Erdogan de verkiezingen en in 2004 kreeg hij zijn toetredingsonderhandelingen met de Europese Unie. Die kwamen vooral van pas omdat de EU eiste dat het Turkse leger de politieke voorrechten opgaf. Dat was precies wat Erdogan ook wilde. Zo geschiedde. Maar is Tayyip Erdogan daarmee ook een Europeaan geworden?
Europa bedreigen
Wie een beetje luisterde naar Erdogans teksten aan de vooravond van zijn cruciale besprekingen in Brussel in december 2004 had het kunnen weten. Niet tegemoetkomen aan Turkse wensen, zo stelde Erdogan toen al, zou niet alleen beledigend zijn voor Turkije en de rest van de islamitische wereld. De beledigde moslims in Europa zouden dat ook laten blijken door niet te integreren in hun nieuwe landen. Of erger. ‘De houding van mijn mensen jegens het westen zal veranderen, net als in de rest van de moslimwereld’.
Daar bleef het niet bij. Erdogan zei tegen de Europese leiders dat zij ‘een hoge prijs’ zouden betalen in de vorm van ‘voortgaand en toenemend geweld van islamitische extremisten als de Europese Unie Turkije afwijst en bevestigt een christelijke club te zijn.’
Erdogan bleef nadien smalend spreken over ‘een christelijke club’ als hij het over de EU had. En toen Frankrijk in 2005 avond aan avond geteisterd werd door rellen en autobranden legde Erdogan een verband met het pas ingevoerde hoofddoekenverbod op Franse scholen. Hij noemde het dragen van een hoofddoek een ‘mensenrecht’.
‘Macron moet zich laten nakijken’
Toen de Franse president Emmanuel Macron in oktober 2020 in reactie op de onthoofding van een leraar door een Tsjetsjeense terrorist maatregelen tegen islamitische organisaties en imams aankondigde verklaarde Erdogan hem voor gek. Macron moest zich laten nakijken, aldus de Turkse president. Waarop Frankrijk de ambassadeur terugtrok uit Ankara. Waarop Erdogan opriep Franse producten te boycotten.
Premier Mark Rutte meldde achter de Franse president te staan. En nadat Geert Wilders een spotprent van Erdogan had gepubliceerd met de toevoeging ‘terrorist’ en Erdogan Wilders voor ‘fascist’ had uitgemaakt en ook nog eens – in Ankara – een strafklacht tegen Wilders indiende liet Rutte in een verklaring – waarbij zich rechtstreeks tot de Turkse president richtte – weten het optreden van Erdogan ‘onacceptabel’ te vinden.
They love to hate
Dat Erdogan Macron provoceert is helder, dat Wilders Erdogan provoceert eveneens. Het heeft er alle schijn van dat Erdogan die provocatie ook weer dankbaar aangrijpt. Macron richt zich met zijn tegen islamitische organisaties gerichte maatregelen niet tegen Erdogan, maar die grijpt de gelegenheid wel aan voor uitdagende, profilerende uitlatingen die hem niet alleen binnenlands van pas komen, maar ook passen in zijn ambitie van internationaal politiek en geestelijk leider.
Zo is Tayyip Erdogan in West-Europa van een onder naïeve politici geïdealiseerde Turkse leider een serie-vijand geworden, soms zelfs een vijand they love to hate, omdat hun kiezers de Turkse president haten. Zelfs de doorgaans zeer terughoudende Duitse bondskanselier Angela Merkel liet zich aan de vooravond van de Bondsdagverkiezingen van 2017 verleiden om in te gaan op de aanhoudende provocaties van Erdogan die ook in Duitsland campagne wilde voeren voor het referendum dat hem zo’n beetje de absolute macht – die van de sultan – zou moeten geven.
Macron op missie
Dat ruzie met Erdogan je als West-Europees politicus van pas kan komen wordt ook Macron aangewreven. Feit is, dat Macron al enkele maanden – en dus al voor de onthoofding van Samuel Paty en zeker voor de daaropvolgende moordaanslag in Nice – zijn bekomst had van de multiculturele samenleving als die parallelle, anti-Franse samenlevingen produceert. Kleis Jager schreef daar als eerder over.
Dat de weinig populaire president Macron zo ook de concurrentie van het Front National wind uit de zeilen neemt spreekt voor zich. En met Erdogan had Macron toch al weinig warme banden. De twee presidenten stond ook al pal tegenover elkaar in de Libische burgeroorlog en in het openlijke conflict tussen Griekenland en Turkije over het Middellandse Zee-gas.
Balkenende draaide
En wat te denken van Erdogan en de Nederlandse politici? Premier Jan Peter Balkenende was in 2002 nog tegen de Turkse toetreding tot de Europese Unie, maar draaide 180 graden toen hij zich in 2004 als EU-voorzitter de opdracht gaf om een toetredingsdeal met Turkije rond te maken.
In 2008 stuurde Balkenende CDA-fractievoorzitter Pieter van Geel naar Ankara om de betrekkingen glad te strijken aan de vooravond van de publicatie van Geert Wilders film ‘Fitna’. Erdogan kon er niet over uit, en praatte twintig minuten geërgerd waarom zoiets niet verboden kon worden – iets dat Balkenende overigens inderdaad heeft overwogen.
Het geval-Yunus
In het tijdperk-Rutte waren er ook voortdurend controverses tussen Nederland en de Turkse president. In 2013 ging Erdogan zelfs naar het Europese Hof om Nederland aan te klagen omdat het Turks-Nederlandse jongetje was ondergebracht bij een lesbisch stel dat als pleegouders optrad. Een bezoek van Erdogan aan Nederland werd er volledig door overschaduwd.
Vicepremier Lodewijk Asscher (PvdA) noemde de Turkse bemoeienis ‘volstrekt ongepast’, maar Erdogan zag en ziet kinderen als Yunus – gegeven hun Turkse staatsburgerschap niet geheel zonder reden – als kinderen die volgens Turkse inzichten moeten worden opgevoed.
Asscher en de Turken
In 2014 maakte minister Asscher bekend Turkse moskeeclubs als Milli Görüs (ruim 30 moskeeën in Nederland) en het netwerk van Turkse staatsmoskeeën Diyanet (een kleine 150 moskeeën in Nederland) te zullen ‘monitoren’ omdat die hun aanhang af hielden van integratie. Het leidde tot het turbulente vertrek van twee Turkse PvdA-Kamerleden uit de PvdA-fractie – tevens de geboorte van de partij DENK – en tot ruzie tussen Den Haag en Ankara.
Maar in 2017 was de ruzie pas echt ongekend: Erdogan stuurde zijn ministers door Europa om de aanhang op te porren om te komen stemmen bij het referendum dat hem presidentiële almacht moest geven. Duitsland liet het mokkend toe, Frankrijk ook.
De minister in de auto
Maar in Den Haag bleek het tweede kabinet-Rutte aan de vooravond van de Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart 2017 opmerkelijk daadkrachtig bij het buiten houden van de Turkse minister van Buitenlandse Zaken en diens collega van familiezaken, die hier op campagne wilden komen. De eerste kreeg geen landingsvergunning, de tweede werd urenlang in een auto staande gehouden in Rotterdam en uiteindelijk het land uitgeleid.
De volgende dag stond er een knokploeg van 1300 jonge Erdogan-aanhangers bij de Nederlandse ambassade in Ankara, met struif tegen de muren en kapotte ramen tot gevolg. De Turks-Nederlandse betrekkingen waren op een dieptepunt, de toenmalige Nederlandse ambassadeur heeft Ankara niet meer in functie teruggezien. En Erdogan noemde Nederland ‘fascistisch’ – al is daar in het geval van Erdogan niet veel voor nodig. Duitsland noemt hij bij gelegenheid ook zo.
Wederzijdse interesse
Maar ook in die dagen ging het verhaal al rond dat het zowel Erdogan als Rutte goed uitkwam dat ze onderling trammelant hadden. Een verslaggever van NRC Handelsblad hoorde naar eigen zeggen dagen tevoren al in Den Haag hoe de escalatie zou kunnen verlopen: ‘Het vreemde was: midden vorige week kreeg ik in Den Haag al gedetailleerd uitgelegd hoe het weekeinde zou verlopen: eerst de minister van Buitenlandse Zaken die het land niet inkwam, daarna de komst van een Turkse minister per auto – het hele scenario was bekend.’ En uit alles blijkt dat de premier de operatie eigenhandig heeft geleid.
Per saldo kreeg Rutte er door het incident met Turkije 5 zetels bij volgens Maurice de Hond: de meeste van de PVV, de rest van het CDA. Met de kennis van nu: RutteDrie had zonder die zetels geen meerderheid in de Tweede Kamer gehad.
Rutte zei later dat hij het er niet om had gedaan. Maar hij leek het ook zeker niet te hebben gemeden. En dat Rutte scherp aan de wind kon zeilen als het om Nederlandse Erdogan-aanhangers ging was al bekend. Die had hij een half jaar eerder namelijk ‘pleur op’ toegevoegd.
Principieel of opportunistisch?
In ieder geval was de Nederlandse regering in maart 2015 opvallend principieel in het afwijzen van een Turkse campagne in Nederland – overigens zonder de Turkse minister die het land uit werd geleid ook formeel als ongewenst te betitelen.
De controverse met een buitenlandse leider als Tayyip Erdogan kan dus als principieel worden gepresenteerd, maar ook opportunistische kanten hebben. Dat wordt nog iets helderder, als blijkt dat de aan Erdogan gelieerde organisaties die Asscher vanaf 2014 wilde gaan ‘monitoren’ ook gewoon met steun van de Nederlandse overheid kunnen functioneren.
De Ooster- en de Westermoskee: klein-Turkije
Neem nou twee grote Amsterdamse moskeeën, ‘De Verbinding’ in Amsterdam-Oost en de ‘Westermoskee’ in Amsterdam-West. ‘De Verbinding’ is een dubbelmoskee: de ene helft van het gebouw is Marokkaans en de andere helft Turks. Het gebouw kwam er ruim tien jaar gelden op initiatief van het stadsdeel (meestal PvdA, soms GroenLinks), zij het onder het mom dat het iets sociaals en multicultureels zou worden. De gemeente stopte er 2,5 miljoen in, Brussel ook een kleine 1,5 miljoen – dat onder het mom van hulp richting arbeidsmarkt.
Stiekem subsidieerde de gemeente zelfs de huur van de moskeeën voor De Verbinding en om er maar van af te zijn kregen de twee moskeeën het pand uiteindelijk voor de helft van de stichtingskosten cadeau. En de Turkse moskee, die blijkt dus van Diyanet, dus het Turkse ministerie van Godsdienstzaken – ook bekend als De Lange Arm van Erdogan. Kort samengevat: Amsterdam en Brussel subsidiëren de door Erdogan zo begeerde segregatie waar de Nederlandse regering zo tegen gekant zegt te zijn.
De Westermoskee had er helemaal niet zullen komen, maar werd het opzichtigste Ottomaanse bouwwerk van West-Europa. Eerst zat Milli Görüs (onder regie van Erdogans leermeester Erbakan) er achter. Onder burgemeester Job Cohen staakte de gemeente de bezwaren tegen de moskee-met-minaretten, die een hele wijk zou domineren.
‘Geen goed idee’
Sterker nog: met medeweten van Cohen kreeg Milli Görüs (indirecte) overheidssteun die wordt geschat op 2 miljoen euro of zelfs 6 à 7 miljoen. De Amsterdamse PvdA-leider van die dagen – Lodewijk Asscher – vond het later ‘geen goed idee’, dat de samenleving aan deze Turkse moskee had meebetaald. Maar het leed was al geschied.
Dit artikel over de klimaathoax verscheen eerder vandaag ook op Wynia’s week. Wynia’s Week blijft de ontwikkelingen rond het het opmerkelijke klimaat- en energiebeleid. van de kabinetten-Rutte op de voet volgen. Wilt u dit journalistieke onderzoek steunen? Uw financiële bijdrage wordt zeer op prijs gesteld. Doneren kan op verschillende manieren. Kijk HIER.
Nieuws over Turkije (hier) onder Erdogan op Veren of Lood vindt u hier. De serie ‘Turkije en haar expansionisme’ van afgelopen zomer vindt u hier.
@BegrensEuropa! — De ‘ondergang van de islam’, ik zie niets wat daar op lijkt. Voorlopig zie ik alleen maar meer islam. In je analyse moet je de politiek & trawanten (Timmerfrans & Co) meenemen die de islam importeert, die de islam goedpraat en bijna verheerlijkt (Karen Armstrong & Co), en die de islam beschermt tegen kritiek (Linkse Kerk). Hier heb ik een website waarop wordt bijgehouden wat de islam continu voor criminaliteit en terreur impliceert voor andersdenkenden: https://thereligionofpeace.com/ Het wordt eerder meer dan minder.
@Neef Jansen 2 november 2020 om 11:07 Natuurlijk is de door mij voorspelde ‘ondergang van de islam’ niet aanstaande. Ik was slechts op zoek naar de kern van de islam en heb drie principes geformuleerd (tribalisme, abrahamisme, onherroepelijkheid), die passen bij een mogelijke ontstaansgeschiedenis (duistere mix), antwoord geven op de vraag van hervormbaarheid (totaal onmogelijk), die aansluiten bij huidig moslimgedrag (onthoofdingen om belediging, geen gezag erkennen), en die acceptatie van de islam als godsdienst verklaren (Armstrong, Timmerfrans). Die acceptatie is mogelijk door een eenzijdige nadruk op het islamitisch abrahamisme. Dat dit islamitisch abrahamisme slechts dient om het oorspronkelijke, joods-christelijke abrahamisme op een nogal opzichtige manier te devalueren om ze beter te kunnen overheersen wordt door deze lieden genegeerd, terwijl zowel de joodse als christelijke theologieen een enorm constructief adaptatievermogen hebben laten zien, waardoor zij mede in staat waren de kraamkamer voor de moderniteit te worden, iets waartoe het islamitisch abrahamisme, juist door haar tribalistische achtergrond en de onherroepelijke vorm waarin het gegoten is, nooit veel aan zal kunnen bijdragen. De combinatie van de drie principes geeft de islam een groot indoctrinerend vermogen (getuige de reacties van Armstrong, Timmerfrans en vele anderen), terwijl ze tevens, juist in combinatie, de zwakte en onvermijdelijke uiteindelijke ondergang van de islam betekenen. Dit is niet moeilijk in te zien, maar is kennelijk voor menigeen noch een stap te ver, om uiteenlopende redenen. Het is zaak deze waarheid onophoudelijk op zo simpel mogelijke wijze te blijven uitdragen. Dan zal het uiteindelijk, vermoedelijk niet zonder enige strijd, op zijn pootjes terecht komen.
@BegrensEuropa! — Als het gaat over de relatieve achterlijkheid van de islamitische wereld, dan kom je overal steeds weer het woord ‘Al-Ghazali’ tegen, betreffende de theoloog die de korte flirt van de islam met Griekse filosofie en wetenschap heeft doen stoppen en die daarmee de islam eeuwen van intellectuele verstening heeft bezorgd. Het bij mijn weten beste boek dat hierover te lezen is, is: Robert R. Reilly, The Closing of the Muslim Mind. How Intellectual Suicide Created the Modern Islamist Crisis, Wilmington, Delaware, 2017. Info over die negatieve rol van Al-Ghazali tref je ook in vele naslagwerken. Dat de Europese stammenwereld zich heeft kunnen ontwikkelen tot de huidige moderniteit heeft vooral te maken met een heel andere mentale software die die van de islam, namelijk het christendom en daarin de openheid voor (wetenschappelijk) onderzoek van de schepping – zo lees ik bij James Hannam, Thomas Woods, Tom Holland, enzovoort. ‘Tribalisme’ is dan wat mij betreft een nieuwe factor die ineens verschijnt. ‘Tribalisme’ tref je trouwens overal in de wereld. Maar naast dat mensen zich lid van een stam kunnen voelen, kunnen zij zich ook ontwikkelen tot stedeling, en tot uiteindelijk individu, met een eigen kijk op dingen, plus de veronderstelling bijvoorbeeld van: ik denk dus ik ben.
@Neef Jansen 2 november 2020 om 12:19 Het lijkt erop dat Al-Ghazali inderdaad zo rond 1100 de islamitische orthodoxie heeft herbevestigd, dus absoluut monotheisme en mohammed als absolute voorbeeld voor iedere gelovige. Dat past prima in de drie principes: Mohammed staat voor tribalisme en onherroepelijkheid binnen een context van absolutistisch monotheisme. Het verschil met de joods-christelijke traditie zit hem inderdaad vooral in de meer open mentale software van die traditie, waardoor niet alleen het romeins recht. De kennis van latijn leidde tot de kennis van het grieks en hebreeuws en kritisch onderzoek van de bijbelse traditie, maar ook tot wetenschappelijk onderzoek, bijv. naar het zonnestelsel, een hele puzzel, maar wel een die toen hij eenmal was opgelost alles op zijn kop zette zodat de deuren voor wetenschappelijk onderzoek weer wijd open stonden. Met de inmiddels o.a. voor de astronomie ontwikkelde wiskunde erbij ontstond een vliegwieleffect en ging het steeds sneller, los van de godsdiensten die het mogelijk hadden gemaakt. Dat had weer effect op theologie en de ontwikkeling godsdienstloze wereldbeelden. Zover zijn ze nog lang niet in de islamitische wereld.
@BegrensEuropa! — Dat tribalisme heeft voor mij nog steeds iets van een rookgordijn. Om islam echt te begrijpen, dan moet je een studerende blik werpen op dat afgehakte hoofd van Samuel Paty en de kenmerken van mafia, fascisme, totalitarisme en destructieve sekte. Elke dag worden er mensen mishandeld en vermoord vanwege de islam. Die mensenlevens zijn niet gebaat bij de constructie van rookgordijnen.
Ik kan mijn lach niet bedwingen als ik hoor Rutte en anderen roepen : ” Wij hebben hier een scheiding tussen Kerk en Staat. ” Er is geen Kerk en er is geen interesse van de over gebleven Christenen in Nederland ( CU,SGP,…..De Jong, Omtzigt ) om Nederland om te vormen tot een Christelijk natie. Rutte hoeft niet bang te zijn van Christenen. Scheiding tussen Kerk en Staat is ouderwets en hoort niet bij onze tijd.
@Neef Jansen 2 november 2020 om 21:03 Ja, inderdaad. Dank. Sectarisch geweld past misschien niet direct in het schema tribalisme, abrahamisme, onherroepelijkheid. Maar wel indirect. Hetzelfde geldt voor het streven naar een fascistoide wereldheerschappij (kalifatisme). Dit zijn zaken die in de geschiedenis vaak samengaan met een ongefundeerd geloof in eigen superioriteit in combinatie met een ingebouwde aansporing om daarbij ongeremd geweld te gebuiken. Kijk naar de hunnen, de duitsers, de mongolen, de japanners. De laat-antieke oorsprong van de islam biedt daar de nodige context aan. Het byzantijnse, oost-romeinse rijk was ook een soort kalifaat. De romeinen veroverden ook de hele wereld (behalve germanie, dat lukte niet erg, en behalve parthie en alles wat erachter lag), de romeinen hadden ook een soort wetgeving (met wat wijzigingen kon dat de basis vormen voor de sharia, zoals ook de bijbel/thora de basis kon vormen voor de koran). En de romeinen gebruikten ook geweld (om vrede te bewerkstelligen, linksom of rechtsom). Kruisigingen waren aan de orde van de dag. Opgehangen worden in Nederland tot in de 18e eeuw was ook geen lolletje. Afhakken van hoofden tot zeker eind van de 18e eeuw is welbekend (Louis XVI etc.). Ik neig ertoe om de door u vermelde wreedheden te scharen onder de noemer staande praktijk, die door het principe van de onherroepelijkheid in de islam als een soort tijdscapsule tot ons gekomen is. We waren zelf ooit ongelooflijk wreed en kunnen ons dat niet meer voorstellen. Het humanisme van de 18e eeuwse Verlichting zorgde voor de omslag.
Het byzantijnse, oost-romeinse rijk was ook een soort kalifaat ?????
Uw verhaal doet me denken aan Prof Herman Pleij die ISIS probeerde te verdedigen in DWDD door de Spaanse inquisitie met de 21e eeuw wreedheid en barbarij van de Islam te vergelijken. Kennelijk de man is hopeloos geislamiseerd. De vraag is : als Nederlandse mannen zijn zodanig ontmand wie gaat dan de Nederlandse vrouwen beschermen ?
@Dan 3 november 2020 om 10:27 Dank. Kritiek is verhelderend. De geloofsinhoud van het Byzantijnse christendom was natuurlijk heel anders, er waren wel problemen met verschillende geloofsrichtingen, er was één keizer, er was een zekere mate van expansionisme, er werd gebruik gemaakt van de modernste aanvalstechnieken, polytheisme werd onderdrukt, er was een wetgeving (Codex Junstinianus). Veel van deze zaken laten zich vrij makkelijk één op één vertalen naar de islam. De kern ligt in een waardeoordeel. Vind ik dat het Byzantiijnse christendom beter is dan de islam. Daarover bestaat, althans bij mij, geen enkele twijfel. Dat heeft weer met de geloofskern te maken, die ik graag zie samengevat met het grootste gebod. Maar kritiek is altijd van harte welkom.
@Dan 3 november 2020 om 10:27 Nog even over de vergelijking van door Prof Herman Pleij van de 21e eeuwse wreedheid en barbarij van ISIS met de Spaanse inquisitie. Het is denkbaar dat de Spanjaarden in de loop van de ruim 700 jaar durende reconquista wat methodes hebben overgenomen van de islam, aan de wrede onderwerping waarvan ze zich probeerden te ontworstelen. Overigens was de Spaanse inquisitie beperkt in omvang, maar in combinatie met andere overheidsmaatregelen was het wel effectief in het zuiveren van Spanje van welke islamitische aanwezigheid en uiting ook. Dat geldt trouwens ook voor de joodse aanwezigheid. Die werden eerst naar portugal verdreven, en later, nadat dit onder de spaanse kroon was gebracht door Alva (ja diezelfde), naar andere buitenlanden, van Marokko tot de Nederlanden. Met heel veel gevolgen, zeker voor Nederland. Maar dat is weer een ander verhaal.
@BegrensEuropa! — Ik zie bij u toch een drang om het gevaarlijke van de islam te relativeren. Ik weet niet precies waarom dat zo is. Ik weet wel dat dat al decennia de hobby is van velen, en dat het ingaat tegenin zeer veel informatie die op zich heel goed onderbouwd is. Lees Rodney Stark, James Hannam, Thomas Woods, Robert Reilly, Robert Spencer, Bill Warner, Hans Jansen, Hans-Peter Raddatz, Tom Holland, enzovoort. Probeer te begrijpen dat de islam-aangedreven allah akbar terreur z’n oorsprong vindt in de bevelen daartoe die volop te vinden zijn in de islamitische doctrine. Er zijn daarbij zeker allerlei secundaire factoren aan te wijzen, maar primair lijkt mij de oorzaak-gevolg-relatie die is aan te wijzen tussen de doctrine en de daden. Dit temeer daar de daders ook zelf daar ostentatief naar wijzen, en zelfs hevig beledigd zijn als je iets anders suggereert. Ik denk dat het westerse arrogantie is om zogenaamd beter dan de moslim zelf te weten wat islam is en waaruit de islamitische dadendrang tevoorschijn komt. Of er steekt een soort linkse agenda achter, of cultuurrelativisme, of zelfhaat. In hoeverre is de Holocaust te verklaren vanuit tribalisme, werkloosheid, inflatie? In Amstelveen is een uitgebreide tribe van zeer collectivistisch ingestelde Japanners te vinden. Waarom horen we niet regelmatig van banzai roepende japanners die willekeurig voorbijkomende wandelaars doodsteken of onthoofden of die zich opblazen in voetbalstadions? In Den Haag en omgeving is er een uitgebreide tribe van hindoes, die op zich onderling verbonden zijn met hechte familiebanden. Maar heb je ooit gehoord van groepen hindoejongeren die ouderen van rond de 70 op straat doodschoppen? Bij het tribalisme in het Midden Oosten kan je denk ik ook de opmerking maken dat in de tijd dat daar de eerste Arabische roversbenden arriveerden, dat velen daar zich deel voelden van de relatief hoog ontwikkelde Helleens-christelijke, Romeinse en joodse wereld. Dat waren geen stamleden maar stadsbewoners, kustbewoners, zeevaarders. De barbaarsheid kwam mee met die rovershorden, en naar een gesprek van Gad Saad met Hamed Abdel Samad werd niet lang daarna de islam bedacht als instrument van onderwerping. ‘Islam’ betekent dan ook ‘onderwerping’.
@Neef Jansen 3 november 2020 om 14:07 U schrijft dat u bij mij “een drang om het gevaarlijke van de islam te relativeren. Ik weet niet precies waarom dat zo is.” Welnu: 1. ik relativeer niet, ik probeer te begrijpen, want 2. wie de vijand kent en zichzelf zal in honderd veldslagen niet in gevaar zijn (Sun Tzu); en 3. ik heb de meeste van de door u genoemde auteurs gelezen en dat is inderdaad verhelderend. Ik ben ervan overtuigd dat het nodig is de islam te begrijpen. Helaas zit de islam vol onzekerheden. Een vraag die mij bezighoudt is waarom we de islam als godsdienst willen blijven beschouwen. Als het dat al is, dan is het geen gewone godsdienst, maar één met een duidelijk politiek doel, onderwerping van alles en iedereen, overal en zo snel mogelijk, voor altijd, in handelen en denken, met alle denkbare middelen, waaronder indoctrinatie en intimidatie. Dus dat bestrijdt ik niet. Het is alleen vreemd dat een dergelijke godsdienst bestaat en nog vreemder dat een dergelijke afschuwelijke, gevaarlijke en verwerpelijke godsdienst onder de vrijheid van godsdienst valt. De drie principes van tribalisme, abrahamisme en onherroepelijkheid kunnen, zoals ik heb betoogd, de structuur en het gedrag van het verschijnsel islam verklaren. Afzonderlijk kunnen ze dat niet. Door een denkbeeldig stamhooofd genaamd Mohammed tot eeuwig en onherroepelijk voorbeeld voor alle moslims te verheffen hebben ze zowel de (tijdelijke) opkomst als de (aanstaande) ondergang van de islam verzekerd. De modus operandi is die van het tribalistische stamhoofd, die beledigers liet onthoofden. Daarmee is de weg naar meer constructief-adaptieve ontwikkelingen, zoals die tot onze moderne samenleving hebben geleid, afgesneden. De mentale software van bijv. het christendom is heel anders. Eigenlijk zouden religies die Romeinen 13:1-10 niet (op de een of andere deugedelijke manier) kunnen onderschrijven geen aanspraak mogen maken op bescherming onder de grondwet. Het is duidelijk dat de islam dan buiten de boot zou vallen.
De oproep/petitie van moslim, waar in zij “roepen de overheid dan ook op om het beledigen van de profeet (zelfs alle profeten) strafbaar te stellen” is onlogisch en slecht geformuleerd. Over welke profeet hebben ze het? O, Mohammed? Het profeetschap van deze mythische figuur wordt betwist. Deze figuur heeft zelf niet overeenkomstig punt 1 van hun oproep gehandeld, althans volgens de zogenaamde overleveringen waarin zij heilig geloven. De straf voor belediging (zoals bijv. na spotprenten) is – vrij naar voorbeeld van van deze mythische figuur – onthoofding. Als de petitieopstellers het daar niet mee eens zijn, dan moeten zij eerst maar eens beginnen met de islam te hervormen, alvorens overheden tot van alles en nog wat onzinnige verboden aan te sporen.
De oproep/petitie van moslims, waarin zij het volgende stellen is onlogisch en slecht geformuleerd. Zij “roepen de overheid dan ook op om het beledigen van de profeet (zelfs alle profeten) strafbaar te stellen” Over welke profeet hebben ze het? O, Mohammed? Het profeetschap van deze mythische figuur wordt betwist. Deze figuur heeft zelf niet overeenkomstig punt 1 van hun oproep gehandeld, althans volgens de zogenaamde overleveringen waarin zij heilig geloven. De straf voor belediging (zoals bijv. na spotprenten) is – vrij naar voorbeeld van van deze mythische figuur – onthoofding. Als de petitieopstellers het daar niet mee eens zijn, dan moeten zij eerst maar eens beginnen met de islam te hervormen.
@BegrensEuropa! — U zegt dat u al die auteurs die ik noem gelezen hebt, maar ik merk het niet in wat u schrijft. Bijvoorbeeld experts als Bill Warner en Robert Spencer maken duidelijk dat de islam niet te hervormen is en dat tot nu toe elke hervormer vermoord is. Zou je de islam willen aanpassen aan de normen en waarden van de westerse cultuur, zodanig dat een vreedzaam samenbestaan van islam en westerse cultuur mogelijk is, dan moet je de islamdoctrine grotendeels schrappen. Ook is duidelijk dat de islam grotendeels politiek is. Hamed Abdel Samad zegt dat het een fascisme is. Enzovoort. De islam is niet abrahamitisch, want de islam is een verzonnen tekst, een verwarde onlogische compilatie van gejatte vervormingen van eerdere teksten en mythen, puur met het idee om daarmee mensen te onderwerpen, uit te buiten en te vermoorden. Denk aan scientology en wat voor een fascistoide mafia dat is, bedacht door psychopaat Hubbard om miljonair te worden. Enzovoort.
@Neef Jansen 3 november 2020 om 16:42 U suggereert dat ik niet begrepen zou hebben dat de islam onhervormbaar is. Wat mij betreft volgt dat direct uit het onherroepelijkheidsprincipe. Het handelingsvoorbeeld van de mythische figuur Mohammed zou volgens de islamitische doctrine nagevolgd moeten worden. Dat is de reden waarom de islam ook wel een orthopraxie genoemd wordt in plaats van een orthodoxie. Dit dogma van navolging is op zodanige wijze vastgelegd dat het onherroepeleijk is en dus is de islam onhervormbaar. Je zou het ook het onhervormbaarheidsprincipe kunnen noemen, maar dat verklaart niet hoe het werkt en het is juist aan de werkzaamheid dat je een principe herkent.
Weten jullie waarom de Islam is onhervormbaar? Het antwoord is simpel : de Koran is ” likuli zamanin wa makan ” ( voor alle tijden en plaatsen ).
Nasser Hamed Abu Zeid, een Egyptische professor, die een poging deed om the Koran aan text analyse te onderwerpen werd als afvallige verklaard door een onderzoek commissie geleid door Dr Abdsabur Shahin en toen van hem werd geeist dat hij als niet moslem van zijn vrouw moest scheiden bang voor zijn leven vluchte hij naar Leiden waar hij door ging met zijn research. De bedoeling van zijn research was om de Koran binnen context ( historisch,sociaal ,,,,,, ) te plaatsen en daarmee de weg te openen voor hervorming . Zowel Dr Nasser Hamed Abu Zeid als de welbespraakte Dr Abdsabur Shahin zijn niet in leven.
@Dan 3 november 2020 om 19:51 natuurlijk is de koran onveranderlijk. Het concurreert met het ot/thora en daar kan ook niets aan veranderen. Het verschil zit hem in de interpretatiemogelijkheden. Die liggen vast door de duizenden verwijzingen in sira en hadith naar de mythische krijgsheer mohammed. Dat lijkt de kracht ervan maar is in wezen de grootste zwakheid en De reden voor de waardeloosheid ervan, nog afgezien van de onaanvaardbare inhoud ervan. Eventuele hervormers zijn een soort beledigers en dus hun leven niet zeker.
BegrensEuropa! — Sorry maar ik ben in de afgelopen jaren nogal allergisch geworden daarvoor dat mensen over van alles en nog wat spreken ter verklaring van de allah akbar terreur behalve dan dat zij wijzen op de islamdoctrine. Naar mijn indruk is er al minstens 30 jaar een enorme leugenindustrie van zogenaamde islamexperts en islamgoedpraters en islamterreurrelativeerders die totaal psychopaat wegkijkend van de vele slachtoffers van de islam elke dag de islam buiten de kritiek houden. Als men enig geweten heeft dan zal men integer en oprecht moeten wijzen op de vele islambevelen tot criminaliteit en terreur als initiele oorzaak van de vele allah akbar criminaliteit en terreur. En voor de duidelijkheid, ik heb het dan over dit soort bevelen: “Dood de ongelovigen, waar gij hen ook vindt.” Koran 9:5. “Terroriseer de ongelovigen, toon hen hardheid.” Koran 9: 123. “Bevecht de ongelovigen tot zij zich bekeren tot de islam, of laat hen jizya (afpersingsgeld) betalen in vernederde onderwerping.” Koran 9:29. “En bestrijdt hen totdat er geen vervolging is en de godsdienst geheel voor Allah wordt.” Koran 8:40. “De islam moet alle andere geloven domineren en overwinnen.” Koran 9:33. “Maak de ongelovigen af, waar je ze ook kan vinden.” Koran 2:19 “Terroriseer en onthoofd diegenen die niet geloven.” Koran 8:12 “Voer oorlog met de ongelovigen die in je buurt wonen.” Koran 9:123. Wat mij betreft is het negeren van deze causaliteit HET schandaal van de huidige tijd, dat dus zovelen in politiek en wetenschap zo hardnekkig de oorzaak van zoveel kwaad weigeren te zien en te benoemen.
@Neef Jansen 4 november 2020 om 15:44 Aha. U benadrukt de expliciet mensonterende, agressieve kant van de islam. U bent bang dat ik afgljidt naar islamgoedpraterij en islamterreurverering. U reageert uit woede. Mijn reacties gaan richting verklaring. We hebben een gezamenlijk doel: uitbanning dan wel vernietiging van de islam, bevrijding van de wereld van deze nutteloze, destructieve gesel van de menselijkheid. Dat gaat ongetwijfeld lukken. Linksom of rechtsom.