Wie de Corona-crisis combineert met activisme en Urgenda-opportunisme is niet helemaal zuiver op de graat. Zoals GreenPeace nu eigenlijk laat zien.

De NOS bericht vandaag:

“Deze staatssteun stort ons dieper in de klimaatcrisis en dat is in strijd met de zorgplicht die de Nederlandse overheid heeft voor zijn burgers”, zegt woordvoerder Dewi Zloch. Zij verwijst daarbij naar het Urgenda-vonnis van de Hoge Raad, dat de overheid verplicht de CO₂-uitstoot te beperken.
De Nederlandse overheid geeft KLM 3,4 miljard euro steun om de klap van de pandemie op te vangen, omdat het luchtvaartbedrijf cruciaal is voor de Nederlandse economie. In ruil daarvoor worden loonoffers gevraagd, een kostenverlagende reorganisatie en minder nachtvluchten.

Het gaat Greenpeace hier namelijk niet om fouten in de manier waarop de KLM steun krijgt, maar om een door de overheid gemiste kans het bedrijf te chanteren. Dat die steun was bedoeld om te voorkomen dat mensen ontslagen worden, betekent niet dat je daar allerlei eisen bij moet gaan stellen die daar au fond geen directe binding mee hebben maar wel duur zijn. Zeker niet in een tijd dat wereldwijd door de nieuwe economische werkelijkheid een groot aantal luchtvaartmaatschappijen zal verdwijnen. Dat bedreigt niet alleen de functionaliteit van die steun, maar maakt ook de kans groter dat dat geld in een zwart gat is beland.

Het argument dat het gespendeerde geld slecht is voor het klimaat is derhalve een eis het bedrijf failliet te laten gaan. Dit is typisch een politieke zaak waarbij de afweging van diverse belangen tegen elkaar de essentie is. En dat is iets waarvan rechters zich in principe dienen te onthouden – hoe groot de verleiding misschien ook is.

De eis van Greenpeace is daarom ook niet in de eerste plaats gericht op verbetering van het klimaat, maar op het wegsaneren van KLM. De economische omstandigheden zijn dusdanig dat het bedrijf niet zal overleven als de eisen van Greenpeace worden gehonoreerd, of worden zó kostbaar dat nieuwe maatschappelijke weerstand tegen het bedrijf ontstaat.

Is ook dat laatste voor Greenpeace een overweging? Het heeft er veel van weg.

Greenpeace wil dat de overheid ook een grens aan de CO₂-uitstoot van KLM oplegt, die jaarlijks wordt verlaagd. Alleen zo wordt het bedrijf gedwongen te verduurzamen, is de redenering.

Je kunt best bezwaar hebben tegen het bestaan van KLM, maar is het elimineren van dit bedrijf dienstbaar aan het doel van het terugbrengen van het vliegverkeer? Ook dat is dubieus – daarvoor is KLM normaal gesproken eenvoudig te duur. De prijsvechters en massavervoerders naar vakantiebestemmingen zijn dan beter doelen. Maar door een lager profiel en een andere dynamiek in de media is dat veel moeilijker te realiseren. Dit is derhalve niet meer dan opportunisme. Slim op korte termijn, maar niet netjes en in het grote plaatje evenmin functioneel.

---

Meer over reilen en zeilen met de klimaathoax vindt u hier.