DE WERELD NU

Dwanglicenties of nationalisatie? Kostenbeheersing zorg

dwanglicenties

De kostenbeheersing in de zorg is een lang lopend probleem waarover wordt gesteggeld. Op heikele punten zet men in Nederland in zo’n geval een commissie in. Maar: gebruik je dan dwanglicenties?

Aangezien het woord me suspect voor kwam, heb ik het eerst maar even gecheckt, en de gedachte achter een dwanglicentie is dat de overheid besluit dat een geneesmiddel te duur is en de fabrikant dwingt het goedkoper aan te bieden.

In een iets minder vriendelijk denkkader zou je dat nationalisatie van andermans bezit (zijnde het recht de licentie naar eigen inzicht te gebruiken) kunnen noemen.  Maar dat de overheid er een commissie voor inzette geeft al aan dat men beseft dat dit meer heeft dan een paar haken en ogen. Zodat minister Wiebes (van de communistische vleugel van de VVD) hoopte het probleem te omzeilen door een commissie in te stellen die met een advies moest komen. Of, zoals de Volkskrant het zegt:

Maar de inzet ervan is een heikel thema, een paardenmiddel met vele haken en ogen. Daarom stelde minister Wiebes (Economische Zaken) een jaar geleden de commissie Dwanglicenties aan om te adviseren wanneer zo’n licentie zou kunnen worden ingezet.

Ook nog eens een middel dat arbitrair wordt ingezet, derhalve.

Herkenbaar is ook dat net als bij commissies van onderzoek al te voren duidelijk was wat de minister als uitkomst wenste. Maar dat ging niet door: de commissie bleek ge:geïnfiltreerd door de farmaceutische industrie, en kwam niet tot een eensluidende conclusie. De manier waarop dat dan werkt destilleer je vrij eenvoudig uit de woordkeus van de media die er over berichten. Zoals de staatsomroep en de Volkskrant in dit geval:

Een commissie die onderzoek deed naar dwanglicenties tegen hoge medicijnprijzen is met ruzie uit elkaar gegaan, schrijft de Volkskrant. Farmalobbyisten zouden zich met het rapport hebben bemoeid.

Met een te korte situatieschets:

De farmaceuten zijn volgens de krant fel tegen de inzet van dwanglicenties.

Maar met de nadruk op wat gewenst werd en dat daar tegen in gaan een vorm van verraad is (mijn nadruk in het citaat hieronder, H.):

Via een commissielid probeerden de geneesmiddelenfabrikanten een rapport van de commissie te saboteren. Dat kwam aan het licht toen het betrokken commissielid een document doorstuurde naar de anderen, waar de aantekeningen van een lobbyist per ongeluk nog in de kantlijn stonden.
Het commissielid zegt tegen de krant dat hij niet wist dat hij geen informatie mocht opvragen bij derden. Hem werd gevraagd op te stappen uit de commissie, wat hij weigerde.

En toen kwam er dus geen gezamenlijke eindconclusie.

Lag dat aan de samenstelling van de commissie? Ik heb niet de hele commissie nagezocht, maar er zitten mensen in over wie ik mijn wenkbrauwen optrok. Mensen waarvan je weet dat ze politieke ambities hebben. Voor commissies als deze is dat altijd een slecht signaal. (Het Volkskrantartikel gaf een verslag van wie boos was op wie).

Er speelt nog een serieuzer probleem, en dat is dat het aantal geneesmiddelen dat in de komende jaren benodigd zal zijn al minstens zoveel diverser wordt als de bevolking door alle nieuwe instroom. Anders gezegd, de asielmigratie zorgt (later) mede voor een stijging van de kosten in de zorg door de import van mensen met ziektes waar tot op heden nauwelijks medicijnen voor nodig waren in het ziekenfondspakket. Die mensen moeten voortaan óók van medicijnen worden voorzien, en daardoor zullen de kosten sneller astronomisch worden. Solidariteit met zieken die dure geneesmiddelen[1] nodig hebben is eenvoudiger als het er niet teveel zijn. Maar dat is echter niet wat men verwacht, in tegendeel.

Zijn dwanglicenties afdwingbaar? Ook dat is een vraag die naar mijn weten niet in de commissie is gesteld, maar het lijkt mij dubieus. En dat het principe me niet bevalt omdat het economisch ongezond is had u al begrepen.


  1. Het samenstellen van geneesmiddelen van weinig voorkomende ziekten is relatief duur, aangezien de fabrikant maar een beperkt aantal jaren zijn licentie exclusief kan exploiteren, en het onderzoekstraject kostbaar is en moet worden terug verdiend. De uiteindelijke chemische productie is maar zelden zo ingewikkeld dat het veel invloed op de prijs heeft.

 

6 reacties

  1. Ernie van de Wal schreef:

    Totdat straks medicijnfabrikanten niet meer in Nederland leveren. Dan zijn we verder van huis.

  2. M.de Jong schreef:

    Ach, we zijn al hard opweg een banenenland te worden.

  3. carthago schreef:

    De zorg in .nl ( 100 miljard omzet )met geïmporteerde en onbetaalbaar geworden ziektes creëert z’n eigen faillissement . NB voor alleen degenen die verplicht zijn er voor te betalen ,nml de autochtone dutchies..Om ziek van te worden .En heel Afrika weet hoe het hier “werkt:”
    De grenzen dicht ,NU .
    Nietknielenvoordebielen.

  4. Henk Albarda schreef:

    De zoveelste wandaad van beroepsleugenaar rutte en zijn trawanten.

    De afgelopen 5 jaar (of langer) heb ik geen enkel reeeel artikel of reactie gelezen over het uitvinden of distribueren van medicijnen. Daarbij aangetekend dat ik VoL pas lees sinds begin 2019.

    Een hele goede vriendin van me werkt bij een pharmaceut. Hoewel zij voorzichtig moet zijn wat ze mij vertelt, is volkomen duidelijk wat er komt kijken bij de ontwikkeling van medicijnen. Ga je dwanglicenties opleggen, dan stopt het uitvinden van nieuwe medicijnen omdat er geen financiering meer is voor de investeringen.

    Blijft een groot vraagteken staan, Duitsland. Geen idee wat voor regering de nieuwe DDR (nu nog Duitsland geheten) eind 2021 zal hebben. De Duitsers zijn, behalve hun grondwettelijk hof, nog veel meer de weg kwijt dan Nederland.
    De Duitser koopt hakkenklappend achter de 2 nieuwe AH aan, DDR merkel en communist Habeck, Bundnis 90 ‘/ Die Gruenen. Gaan die in 2021 beginnen de Duitse farnaceutische .industrie te nationalseren? De Duitse groenen komen voort uit gewelddadige communistische bankovervallers en het zal ze een zorg zijn dat er aanzienlijk minder belasting inkomsten binnen komen, als zij maar totale controle over de Duitse burger hebben.

    U weldenkenden hier kent de redenen van de te sterk stijgende zorg kosten en die hebben niets te maken met de farmaceuten en patenten.
    Ik ga ze niet nog een keer opsommen.

    Overigens hoort agema, PVV, bij degenen die voor dwanglicenties zijn, zij het niet in de vorm waar wiebes nu mee probeert te komen.
    Voor alle duidelijkheid, ik heb bewondering voor Wilders dat hij al zolang geen leven heeft door de laffe bedreigingen uit islam hoek. Ik ben zeer postief over Martin Bosman, Lilian Helder, en zo nog vele PVV’ers. Daar hoort wat mij betreft Fleur Agema maar zeer marginaal bij.

  5. kees schreef:

    Luister maar eens naar dit interview over de praktijken van de farmaceutische industrie: https://www.youtube.com/watch?v=D5Wnmhu8_5c
    Dan is wel duidelijk waarom deze onderzoekscommissie is geklapt. En waarom dwanglicenties er vast niet zullen komen.

  6. Ravian schreef:

    Het grote probleem is dat we met de “privatisering” een “vrije markt voor monopolisten” gekregen hebben.
    In de VS is privatisering gekoppeld aan een zeer strenge anti-trust wetgeving, en is er voor de middelen gezorgd om de navolging van die wetgeving af te dwingen.
    In Nederland is privatisering gekoppeld aan “gentlemen’s agreements” (LOL) met de betrokken bedrijven.
    Daarom werkt privatisering in de VS wel en in Nederland niet.
    De oorzaak is een Nederlandse overheid die zijn eigen kontgat nog niet kan vinden.