Duitsland – hier sterft de Europese sociaaldemocratie
De nederlaag van de SPD in het Duitse NordRhein-Westfalen rechtvaardigt ronkende koppen als boven dit stuk. Op weg naar de Bondsdagverkiezingen in Duitsland op 24 september heeft de SPD vrijwel geen hoop Merkel nog te verslaan.
Het was geen overtuigende zege van de CDU, maar een overtuigende nederlaag van de SPD. De cijfers laten zien dat niet hetzelfde is:
Die nederlaag gisteren kwam niet geheel onverwacht, maar was groter dan eerdere peilingen aangaven. En het is ook niet direct te wijten aan het hebben van een sociaaldemocratische leider wiens voornaamste verdienste het verslinden van ganzenlevertjes per kilo betreft – al zal dat niet helpen. Die sociaaldemocratische leider, Martin Schulz – de ex-voorzitter van het EP – is vanzelfsprekend geen uithangbord voor ouderwetse sociaaldemocratische kernwaarden, maar dat is nooit zo’n probleem geweest, zeker in Duitsland niet. Desalniettemin lijkt het electoraat door een gevoel van onbehagen bevangen als het om de SPD gaat. De grootscheepse landelijke campagnes die door de media tegen nieuwkomer AfD zijn gevoerd hielpen wel die partij klein te houden, maar niet veel meer dan dat.
De makke van de sociaaldemocratie is haar eeuwige pretentie de boel bij elkaar te willen houden. Dat gaat fout als je twee onverenigbare maar belangrijke issues tegelijk verkopen wilt. Het welzijn van de gemiddelde Duitsers en het welzijn van de gemiddelde immigrant blijkt zo’n combinatie te zijn waarmee je je geloofwaardigheid effectief om zeep helpen kunt.
Dat dit een onderliggende reden is werd gisteren bevestigd door het contrast van het resultaat van gisteren met dat van vorig jaar in de noordoostelijke deelstaat Mecklenburg-VorPommern. Vorig jaar voerde de SPD in het oosten van Duitsland campagne met maatregelen tegen immigranten die de CDU rechts voorbij staken. Ze verloor nog steeds, maar veel minder dan de CDU. Sinds de komst van Martin Schulz, die immers een ‘nette’ Europeaan is, houdt men dat weer verre van zich, en het resultaat was direct merkbaar: NordRhein-Westfalen moest er niets van hebben. De sterke opmars van de liberale FDP is in Duitsland een gebruikelijke reactie, maar gezien het internationalistische karakter van die partij zal dat de kiezers geen soelaas bieden. Ook het wegvallen van Die Linke is een illustratie in welk een slechte reuk de sociaaldemocratie is komen te staan. In NordRhein-Westfalen misten ze net de kiesdrempel, en wat was logischer geweest dan een overstap naar juist die partij? Maar heel Links kreeg gisteren stevige klappen, al zal er wel ‘grote coalitie uitrollen in deze deelstaat. De meerderheid van CDU en FDP is met één zetel te klein om te regeren, en met de AfD wil vooralsnog niemand worden gezien.
Iedereen en zijn ouwe moer in de media heeft het nu blij en gelukkig over het afstoppen van de rechts-populistische golf in Europa alsof dat een eenmalige aberratie zou zijn. Maar het rechtspopulisme is de nieuwe oppositie, en de geschiedenis van juist de sociaaldemocratie leert dat die ooit aan de macht komen moet als de macht van de gevestigde orde te zeer afkalft. Wie dat weigert in te zien begrijpt niet veel van politiek. De opkomst van de AfD, nu in 13 van de 16 Duitse deelstaatparlementen vertegenwoordigt, laat zien waar je kijken moet.
Het heeft er alle schijn van dat de Europese sociaaldemocratie grote klappen krijgt. Fundamentele klappen vooral, want het gaat voorbij aan het eeuwige eb en vloed tussen regerende grote partijen. Dat de PS in Frankrijk een slag kreeg was gezien de grandioos incompetente president Hollande geen verrassing, de omvang van de klap was dat wel. Je kunt er zeker van zijn dat die klap in juli (Franse parlementsverkiezingen nog pijnlijker voelbaar wordt. De Engelse socialisten van Labour zitten dan vermoedelijk al met een partijscheuring, die je nu al van mijlen ver kunt zien aankomen. Het lot van de Nederlandse PvdA is bekend en wat er in Zweden te gebeuren staat als daar verkiezingen komen is anyone’s guess, maar dat de sociaaldemocratie er niet blij van worden zal staat nu al vast.
Dat de sociaaldemocratie uit een ander vaatje zal moeten tappen of stilletjes verdwijnen is onmiskenbaar.
Hoe lang zal het duren dat het inzicht doorbreekt dat de zogenaamd ‘sociale’ socialistische beweging die sinds 1960 de Westerse wereld heeft gedomineerd, zeer a-sociaal is geweest en de mensheid in het westen een hoop problemen heeft gegeven (totalitaristische denkbeelden met bijbehorende mentale onderdrukking van andersdenkende en welvaart verslindende linkse hobbies met milieu en ineffectieve ververdeliong van geld van anderen) en nog zal geven. De reputatie van het socialisme is dan ook alleen maar gebaseerd op het feit dat het bekostigd kon worden uit ongekende welvaartsgroei – het gevolg van juist het zo verfoeide ‘kapitalisme’- in de afgelopen decennia en nu de sociaal democraten die welvaart snel en effectief met massa immigratie van een anti-verlichtings godsdienst-aanhangers om zeep gaat helpen, zal de afrekening heftig en terecht zijn. Over 20 jaar wil niemand meer sociaal-democraat worden genoemd.
Sociaal is asociaal geworden, arme Drees.
Socialisten hebben allereerst de arbeiders waar ze voor zeiden op te komen een mes in de rug gestoken. Zie het beleid van Kleinsma. Daarna maken de socialisten de middenklasse armer door torenhoge belastingen te heffen en dit uit te delen aan linkse hobbies als migranten, tontwikkelingshulp, klimaatbeleid en dergelijke. De salonsocialisten zelfs zitten in allerlei clubjes waardoor die meevreten van de belastinggelden opgebracht door de arbeiders en het midden- en kleinbedrijf. De elite stuurt deze huichalachtige salonsocialsiten aan om zoveel mogelijk welvaart bij de middenklassse weg te halen en over te hevelen naar de ultrarijken. Het uiteindelijke doel is een neocommunistische/ecofascistische dictatuur waarbij alle bezit in handen is van een kleine ultrarijke elite en de rest van loonstrook naar loonstrook leeft of als er geen werk is moet leven van een mager basisinkomen. Alles wordt dan digitaal geregeld in een ecofascistische dictatuur waarbij ook wordt bepaald waaraan je je geld uitgeeft. Je wordt dan automatisch beboet wanneer je bijvoorbeeld meer dan 500 gram vlees hebt gegeten die week. Dit is dan mogelijk omdat je je stuk vlees niet meer contant kan afrekenen bij de slager. En als je ecopunten op zijn dan wordt je wegens voltooid leven ge-euthenaseerd. Partijen in Nederland die bovenstaand ondersteunen zijn Groen links, D666, Helaas is ook de VVD steeds meer aan het draaien en die zal dan zeker hun achterban een mes in de rug steken. Ik weet niet (en het interesseert me ook niet) of Rutte een nicht is maar hij is in ieder geval zo vals als een nicht.
Ooit, lang geleden inmiddels, hebben de sociaaldemocraten een belangrijke en goede rol gespeeld in de emancipatie van de arbeiders en de opbouw van de verzorgingsstaat. Maar daarna zijn ze eind jaren zestig eerst over links, en daarna over rechts uit de bocht gevlogen. En ja, hun eigen traditionele achterban, de laag tot middelbaar gesalarieerde autochtoon, die hebben ze laten opdraaien voor van alles en nog wat, in het bijzonder voor de import van allochtonen, van voornamelijk islamitische snit.
Daarnaast hebben ze de EU, de Euro, het neolibelarisme en het globalisme omarmd, de natiestaat tot onding verklaard en nog zo wat kapitale fouten gemaakt. Het is nog een wonder dat ze zo lang in het zadel hebben gezeten. Maar nu zijn de dagen van de sociaaldemocratische partijen geteld. De PvdA is nu hét voorbeeld in Europa, maar de rest gaat volgen. De mensen zijn klaar met die immigratie-bevorderende, islam-knuffelende, suïcidale clubs.
De ellende is alleen dat er geen echt, sociaal alternatief is. Wilders is een kwast, le Pen krijgt het ook niet voor elkaar en de AfD gaat het helaas ook niet redden. Het wachten is op meer ‘Verelendung’ en op de opkomst van een capabele, serieuze oppositie, die écht schoon schip gaat maken met de EU, de immigratie/asielproblematiek en de banken. Zolang dat niet gebeurt, blijft het pappen en nat houden en sukkelen we steeds verder richting de afgrond voor West-Europa. Met de politieke mainstream, die in heel West-Europa de afgelopen decennia aan het roer heeft gestaan, gaan we op termijn richting de chaos en de anarchie, simpelweg door de tomeloze import van kanslozen uit alle hoeken en gaten van de wereld, die hier de sociale zekerheid, de cohesie van de samenleving, de vrijheid en de democratie om zeep komen helpen.
Per saldo heeft de duitser nog steeds met twee derde van de kiezers gestemd op de oude ranzige kliek. Er verandert niets, het wordt hooguit bij de germaantjes niet erger met een spd hopelijk in verval.Dat de afd de boel op stelten kan gaan zetten is wel zeer positief.Het idee dat een oude communist een ranzige socialist heeft verslagen is wel typerend voor de politieke staat van dienst in Duitsland.