Soms moet ik toch zo onbedaarlijk lachen om het idiote van de wereld om ons heen, dat ik me niet altijd kan voorstellen dat andere mensen en ambtenaren zich zo druk maken om wat rondom ons gebeurt. Negeren zou beter moeten werken dan denken er iets aan te verhelpen. Al is het soms gewoon dikke pret.

Neem nu onderstaand berichtje, waardoor ik me vanmorgen om een uur of twaalf bijna verslikte in mijn eerste banaan.

23 vakbonden die op Curaçao een algemene staking uitriepen!!!!! Waarvoor zouden ze op dat eiland zoveel vakbonden nodig hebben? Dat ze zich lieten afkopen voor minder dan een miljoen gezamenlijk vertelt eigenlijk al het hele verhaal. 980.000,= – dat is nog minder dan €43.000,= per vakbond!

Dat die raffinaderij daarmee het probleem kon oplossen is op zijn minst verbazingwekkend, maar tegelijkertijd is het een zorgelijk gebrek aan ruggengraat van die ondernemers. Want twee dagen zonder licht, en er waren dankzij een paar opzeggingen weer een paar vakbonden minder geweest. Je moet het ijzer smeden als het heet is, ook al heb je geen elektriciteit om een voldoende hoge temperatuur te krijgen.

U nog een banaantje? Want als mijn familie leest hoe eenvoudig het is om een miljoen los te krijgen, beginnen ze allemaal een vakbond op Curaçao. En dan is het hier voor een tijdje uit met de pret.