DE WERELD NU

Dementie is oneerlijk. Zoals zoveel

Bedreigingen, eenheid van prijs, een land van deugers, Academisch tuig, Stalinisme, Duitsland, Applestore overval, Olympische Spelen, Rechters, wereldregering, Oekraïne, Therapeutenangst, Qatar, Cultuur en politiek, Onveilig, basis, Politiek, Zwart, Overlast, Vrouwen en kinderen

In 2040 hebben we drie maal zoveel demente mensen, en er zullen veel meer mensen aan overlijden als nu. Maar is dementie wel een ziekte?

Het is dus een ziekte, hahum!

Dementie is nu al de belangrijkste doodsoorzaak, gevolgd door longkanker, waar ruim 10.000 mensen per jaar aan overlijden. Wel eisen alle vormen van kanker samen meer mensenlevens dan dementie; dat zal ook in 2040 nog zo zijn.

De logica verzet zich hiertegen. Slijtage is geen ziekte. Niemand doet moeilijk over een nieuwe heup, en niemand zal het in zijn hoofd halen dat een ouderdomsziekte te noemen. Slijtage, dat komt voor, maar een ouderdomsziekte?

Als de huidige ontwikkelingen doorzetten overlijden dan 40.000 mensen aan de hersenaandoening, tegenover 14.000 in 2015, voorspelt het RIVM.

Het vervelende van toegeven dat dementie een gevolg van slijtage is, is dat het verdere consequenties heeft die sommige mensen niet aanstaan. Eén er van is dat de geest puur en alleen een product van de materie is waarin zij geacht wordt te huizen. Je ziel is daarmee meest logisch een bijproduct van de grijze massa innen je schedel. Ik kan me voorstellen dat dat moeilijk te erkennen kan zijn, maar de logica laat weinig ruimte voor een alternatief. Tenzij je – heel modern – zoals de NOS dementie een ouderdomsziekte noemt. Niet onwaar, maar het maakt de consequenties wat minder helder voor de lezers van hun site. Maar ouderdomsziekten, wanneer ze ook komen, zijn een gevolg van slijtage, anders niet.

Wat het heel oneerlijk maakt, is dat er geen peil op te trekken valt wie dement worden zal, en wie niet. Wel schijnt er een erfelijke component te zijn, maar dat vergroot slechts de oneerlijkheid. Als het aan de gelijkheidsdenkers lag stierven we allemaal na precies 97 jaar, 3 maanden, 2 dagen en een uurtje of drie, vier (op de minuut af is weer zo industrieel). Dat er mensen zijn die hun hele leven roken en toch 105 worden steekt de mensen van CAN, de altoos beweren dat dat alleen kan als je niet rookt, of er mee stopt. Er zijn mensen die nooit hebben nagedacht die nooit dement worden, en er zijn mensen die vijfenzeventig jaar met filosofie bezig zijn geweest die dezelfde leeftijd halen. Heel oneerlijk.

Zeker als men op een bepaald moment zal bewijzen dat weinig aanleg voor veel ziekten belangrijker is dan gezond leven zal het geklaag niet van de lucht zijn.

Zelf vind ik dat je moet kunnen bepalen wanneer het afgelopen is, en dat je – mits redelijkerwijs zeker is dat je dat bij je volle verstand besluit – ruim vooraf moet kunnen bepalen wanneer en onder welke omstandigheden het klaar moet zijn. De weigering van medici daarin mee te gaan, met een beroep op de eed van Hippocrates, klinkt heel nobel, maar is weinig anders dan een automonteur die stijf en strak blijft volhouden dat uw oude barrel nog niet naar de sloop hoeft. Het is niet dat ik het dilemma niet begrijp, maar wat het zwaarste is moet het zwaarste wegen. Als een arts niet in staat is at te begrijpen is hij te sentimenteel om een goede arts te kunnen zijn. Hoe goed en welmenend hij verder ook is.

Zie hieronder:

3 reacties

  1. Cynicus schreef:

    Deze aandacht voor dementie is onderdeel van een plan om zoveel mogelijk bejaarden dood te doen spuiten. En dat noemt men dan “voltooid leven”

  2. Frans Groenendijk schreef:

    Hoewel ik me in een flink stuk ervan herken, vind ik dit een heel lastig stuk. Een onmogelijk stuk eigenlijk door het erbij halen van dat verhaal over oneerlijkheid.

  3. Jaantje schreef:

    In mijn beroep werk ik met mensen met dementie en helaas is dat een ongeneeslijke hersen ziekte .
    Alzheimer is daar eentje van en sinds kort vermoed men dat het besmettelijk/overdraagbaar is.