DE WERELD NU

De EU als psychohistorisch experiment

Bedreigingen, eenheid van prijs, een land van deugers, Academisch tuig, Stalinisme, Duitsland, Applestore overval, Olympische Spelen, Rechters, wereldregering, Oekraïne, Therapeutenangst, Qatar, Cultuur en politiek, Onveilig, basis, Politiek, Zwart, Overlast, Vrouwen en kinderen

De vraag in hoeverre de EU een psychohistorisch experiment is, is veel interessanter dan het in eerste aanleg klinkt.

Dat de meesten van u nooit hebben gehoord van een wetenschap genaamd psychohistorie – en dus ook geen notie hebben van een psychohistorisch experiment – is niet vreemd, en niets om u voor te schamen. Er zal een eerste lichtje gaan branden als u kijkt op de Wiki-pagina er van, en u ziet de toevoeging ‘fictional‘.

Psychohistorie is een idee dat de centrale plaats in neemt in de Foundation-serie (oorspronkelijk een trilogie) die de Amerikaanse SF-schrijver Isaac Asimov in het begin van de jaren vijftig creëerde, en waaraan hij later nog een aantal toevoegingen het licht deed zien. Wiki meldt er over:

Psychohistory depends on the idea that, while one cannot foresee the actions of a particular individual, the laws of statistics as applied to large groups of people could predict the general flow of future events. (..) Asimov applied this concept to the population of his fictional Galactic Empire, which numbered one quintillion. (..) Twee axioma’s zijn essentieel

    • that the population whose behavior was modeled should be sufficiently large
    • that the population should remain in ignorance of the results of the application of psychohistorical analyses because if it is aware, the group changes its behaviour.

Na deze eerste inleiding heb ik nog een tweede lijntje nodig eer ik aan mijn eigenlijke (korte) betoog toe kom, en dat werd me vanmorgen geleverd door een tekst van Toon Kasdorp, die over EU-stichter Jean Monnet vermeldde:

…wat Monnet ooit heeft beweerd, namelijk dat, wanneer men bepaalde feiten weet te creëren, er een grote mate van waarschijnlijkheid is dat andere feiten zullen volgen. Er is hier sprake van een in de politiek gebruikelijke methode (..). Het heeft (..) te maken (..) met waarschijnlijkheid en politieke wenselijkheid.

Heeft Monnet de Foundation gelezen? Het is verre van onwaarschijnlijk, de jaren vijftig waren een periode waarin goede SF ook in Frankrijk populair was. De plannen voor de stichting van de eigenlijke EEG (voorloper EGKS is al van 1947) dateren uit 1955, zodat de datering het mogelijk maakt.

Maar ook als Monnet het boek niet gelezen heeft, is het maakbaarheidsidee – met behulp van manipulatie van grote massa’s mensen – een typische en herkenbare gedachte die in de eerste helft van de 20e eeuw opgang maakte. De gedachten die Monnet heeft achtergelaten over de door hem verwachte en gewenste ontwikkeling van de EEG wijzen in deze zelfde richting.

Interessant overigens is dat blijkt dat het tweede axioma dat Asimov postuleerde, dat mensen geen weet mogen hebben van de gewenste richting van een dergelijk experiment, niet nadrukkelijk geldig blijkt. Monnet en zijn tijdgenoten maakten geen geheim van de doelen die zij nastreefden en wat zij verwachtten er mee op termijn te realiseren.Veel mensen lijkt dat weinig te kunnen schelen zo lang hun welvaart er bij is gebaat.

Al is het inderdaad maar beter voor Monnets idee geweest het aan de politici die het gingen uitvoeren niet te presenteren als een psychohistorisch experiment. Hoewel de vraag gerechtvaardigd is of je dat niet ook van het dialectisch materialisme (marxisme) zou moeten zeggen? De gelovigheid van socialisten in een voorbestemde loop van de geschiedenis is blijkbaar te sterk om onafhankelijk kritisch denken ongeschonden overeind te houden.


Over het boek de Foundation vindt u op VoL ook een aardige bespreking door Victor Onrust

6 reacties

  1. karton schreef:

    Het zou een psychohistories experiment kunnen zijn maar dát was vast niet de bedoeling van de “bedenkers” van dit walgelijke plan.

  2. Grapjas schreef:

    De toekonst is dan zwart. Of onze Blanke culturen vernietigd- de Blanken erbij; of oorlog om ons voortbestaan. Snel.

  3. Ravian schreef:

    Monnet stamde uit een familie van rijke Cognac handelaren, dat zijn van die mensen die vaten in de kelder zetten opdat hun kleinkinderen die voor veel geld kunnen verkopen.
    Het ver vooruit plannen en lange termijn investeren was hem dus met de paplepel ingegeven.
    Dat hele psychohistorie kon dus best eens zijn interesse gewekt hebben.
    Die SciFi periode heeft overigens wel meer interessante theorieën voortgebracht.
    Monnet heeft in ieder geval destijds een serie gebeurtenissen in gang gezet die volgens zijn eigen woorden destijds enkel konden eindigen met de federalisering van Europa.
    En tot nog toe vallen de dominostenen netjes zoals door Monnet voorzien.
    Of dat dit ook het geval blijft wezen is echter nog maar de vraag, omdat het aantal Europeanen dat zich bewust wordt van het feit dat die komende federalisering niet in hun belang is met rasse schreden toeneemt.

  4. Thomas schreef:

    Een beetje vreemde theorie. In wezen wordt er beweerd dat als er zich een feit voordoet dit gevolgen heeft en er nieuwe feiten ontstaan die gebaseerd zijn op dat gecreëerde feit.

    Dat geldt altijd. Het is gewoon oorzaak en gevolg. Dat hoef je helemaal geen nieuwe theorie te noemen met een dure naam. Een voorbeeld: Haal je half Noord-Afrika binnen is de verwachting dat er meer couscous gegeten gaat worden. Zo lust ik er nog wel een paar.

  5. Hannibal schreef:

    @Thomas
    Je hebt de clou gemist. Het idee is dat je een bepaalde toekomst kunt verzekeren door in het heden de juiste zetten te doen. Het is een beetje een redenering alsof je een schaakpartij zou herhalen door de opgeschreven zetten eenvoudig af te spelen. maar zonder kennis van waar die zette je voeren, en dat degene die die zetten leverde het correct heeft voorspeld.

  6. Cool Pete schreef:

    Interessant artikel. Gedachten-experiment.

    Maar, de werkelijkheid is tot een catastrofe geworden :
    dat “EU”-konstrukt is totalitair geworden.
    En totalitaire systemen gaan altijd aan zich zelf ten onder – alles & iedereen meesleurend ……………