DE WERELD NU

Coalitiebesprekingen Duitsland gaan weer richting klippen

Duitsland

De coalitiebesprekingen in Duitsland gaan weer in de richting van bekende klippen. SPD-chef Martin Schulz stuitert over het limiteren van gezinshereniging voor asielmigranten die al in het land zijn. Dat is een heel slecht signaal.

Pas vorige week werd het groene licht voor deze onderhandelingen gegeven door een SPD-congres, dat weinig enthousiasme toonde voor een nieuwe GroKo. Het lijkt heer Schulz te hebben bewogen direct bij het eerste pijnlijke punt de hakken in het zand te zetten. Afgelopen vrijdag begon men, met de intentie reeds komende zondag de puntjes op de i te zetten, ook omdat de SPD voornemens is het onderhandelingsresultaat ook nog eens aan de leden voor te leggen. Vandaag moet een werkgroep er een oplossing voor vinden. Dat zet de ruimte voor verdere onderhandelingen stevig onder druk. Ook omdat bepaalde principeafspraken over het opnemen van nieuwe vluchtelingen nog niet zijn nagekomen. Al moet je dat wellicht zien in het licht van een mislukking van deze onderhandelingen, die je moet beschouwen als groter dan 50%. Dan weer terug naar de kiezers garandeert dat de AfD opnieuw grote winst zou kunnen boeken. Het Duitse politieke systeem kan dat nauwelijks aan.

Voor beide politieke leiders staat veel op het spel. Het is zeer de vraag of de CDU opnieuw met Angela merkel de verkiezingen in durft te gaan, en het beperkte succes van Martin Schulz nodigt evenmin uit tot een herhaling van de race naar 24 september jl. Maar dat zou de stabiliteit van Duitsland in de ogen van de buurlanden weer verminderen. of dat erg is, daarover zijn de meningen verdeeld. De stabiliteit van Angela Merkel komt echter steeds meer onder vuur te liggen, ook vanuit haar eigen partij. En als iets afgelopen maanden duidelijk geworden is, dan is dat de CSU niet zinnens is zich met een kluitje naar het riet te laten migreren:

Vooral de Beierse zusterpartij van Merkel, de CSU wil een streng migratiebeleid handhaven. ‘We hebben onze kiezers beloofd dat we immigratie in de hand zouden houden en terugdringen, dus dat gaan we doen,’ dat zegt CSU-parlementslid Stephan Mayer.

Een half jaar geleden was men in Duitsland nog niet bepaald enthousiast over een vierde termijn voor Angela Merkel.

Maar recente ellende met diverse verkrachtingszaken waarin veel immigranten figureerden, alsmede de politieke impasse waarbij heel Duitsland al meer dan vier maanden kijkt naar de onmacht van de leidende politici een koers uit te zetten die een aanzienlijk deel van het land overtuigen kan, zijn signalen dat er wat gebeuren moet. De volatiliteit van het Duitse electoraat valt tot op heden mee, relatief gezien. Maar niemand weet wat er in de aanloop naar nieuwe verkiezingen nog zou kunnen gebeuren, zeker niet als de nu zittende leiders de kar niet zouden trekken.

7 reacties

  1. Karina schreef:

    Ik ga mij niet blij maken. Hoewel het er niet rooskleurig uitziet verwacht ik een compromis.
    Mocht het idd niet lukken met SPD, dan gok ik op een minderheidskabinet, geen nieuwe verkiezingen.
    Na zoveel jaren macht, kan Merkel niet meer zonder.

  2. Voight-Kampff schreef:

    @Hannibal. Je interne analyse (Duitsland) is m.i. juist. Echter, het valt me iedere keer op dat je de externe factor (EU) niet bij de analyse betrekt. Schat je de invloed van de EU-machtsfactor (met name gezien de federale EU-agenda van Macron) nihil in gezien de druk van de rechtse CSU en het linkse SPD-partijcongres op de coalitieonderhandelingen?

  3. Dick H. Ahles schreef:

    Het is net als met het vorige kabinet Rutte: de angst voor verkiezingen van de zittende kartel-partijen voorkomt dat men het ten langen leste toch niet eens zal worden. Kabinet komt er echt wel, en de compromissen zullen navenant schimmig en onhelder zijn. Trost: uiteindelijk werken de SPD en de CDU zich zo op langere termijn verder in de nesten.

  4. Peter Poboreki schreef:

    Ik verwacht over een aantal jaren een oorlog tegen het hele Eu systeem, Duitsland zal opstaan en een oorlog beginnen.

  5. Cool Pete schreef:

    Een beperking, dat iemand niet meer dan twee termijnen,
    president en/of [ eerste ] minister kan zijn, is hoog nodig.

    Om dat totalitaire en schadelijke “EU”-konstrukt overeind te houden,
    doen types als
    Merkel, Schulz, Macron, Juncker, Timmermans, Mogherini , e.v.a.:
    ……….. a l l e s …………

  6. Hannibal schreef:

    @Voight-Kampff
    Dat is een terugkerend dilemma. Ik denk dat die druk idd niet erg groot is, mits men opschiet. Schulz was zelfs binnen de EC niet erg populair, en ik vermoed dat nog steeds de angst dat hij ooit Juncker op zal volgen niet geheel is verdwenen.

    Als er één land is dat druk vanuit de EU niet waarderen zal is het Duitsland – zelf denkt het dat de eigen bemoeienis vv evenmin erg groot is. En dat zou idd groter kunnen zijn, zie Frankrijk. Van Macron begrijpt men het, maar een grote factor zal dat aanvankelijk nog niet worden.

  7. Voight-Kampff schreef:

    Hannibal, je maakt het je makkelijk. Ik geef je mijn kijk op het gebeuren; vanuit het perspectief van zowel de formele- als informele macht.

    Jij hebt de formele macht geanalyseerd. Wat betreft de formele analyse kunnen we er zonde enige twijfel vanuit gaan dat er een grote coalitie gaat komen en wel om de volgende twee win/win redenen: (1) nieuw verkiezingen worden als verliesgevende geprognotiseerd voor CDU/CSU en SPD en (2) Merkel en Schulz zijn voorstanders van een federale EU (volgens agenda Macron).

    Wat betreft de informele macht. Trump is bezig om het bestaan van de deep-state aan te tonen a.h.v. het FISA document. In Nederland kan de deep state worden verklaard a.h.v. het disfunctionele ontwerp van de rechtsstaat op basis van de niet meta-juridische grondwet waarin soevereiniteit als absolute macht niet is opgenomen. Analoog kunnen we zonder enige terughoudendheid stellen dat er eveneens een EU-deep state bestaat.

    Welnu de werking van de EU-deep state in Duitsland. Dat is een eenvoudige rekensom. Uitgaande van de 80/20 regel (80% ballast en 20% bruikbaar) kunnen we bereken dat 513 gedelegeerden (80%*642 SPD gedelegeerden) aan de ruif hangen en dus direct of indirect fors gaan meeprofiteren van de federale EU-agenda. Voor de welhaast onbeperkte financiele middelen van de EU, opgehoest door de anonieme belastingbetaler, is dit een te verwaarlozen bedrag en qua tijd slechts een handtekening onder ieder willekeurige factuur.

    Conclusie: informele macht bestaat en speelt tevens een aanzienlijke rol en we kunnen een grote coalitie in Duitsland en een federale EU tegemoet zien.