De aanloop naar BRD2017 – de Duitse verkiezingen op 24 september – laat zien hoe het binnen de EU is gesteld. Heel Europa volgt de politieke manoeuvres met angstige argusogen. Merkel is doodsbenauwd een faux pas te maken.

Om nu te schrijven over de stank van ontbinding gaat veel te ver, maar de manier waarop BRD2017 door geheel de EU werd voorbereid laat zien hoe het met die EU is gesteld: Duitsland is niet alleen de locomotief maar eveneens de TomTom en (de spreekwoordelijke) energieleverancier. Spreken van een annexatie van Europa door Duitsland doet de situatie feitelijk nog tekort; door zich afhankelijk te maken van de Duitse nukken is binnen de andere lidstaten van de EU alle vitaliteit verdwenen. Het verschil tussen slavernij en horigheid is dat horigen geacht worden hun eigen kostje bijeen te scharrelen. Als je nergens anders heen kunt is horigheid onder deze omstandigheden erger dan slavernij. Niet dat het er voor het Duitse volk heel veel beter uitziet dan voor dat van de rest van de EU, overigens.

Dit is allemaal niet overdreven. De onderhandelingen over Brexit staan op een laag pitje in afwachting van de afloop (over de uitslag bestaan weinig illusies), de sanering van de Griekse schuldenlast wordt al minstens anderhalf jaar uitgesteld om deze verkiezingen niet negatief (haha) te beïnvloeden en de EC zit als een rijtje poedels te wachten op het signaal ‘alles veilig’ om de volgende federaliseringsronde te kunnen beginnen. Als klap op de vuurpijl is het gespartel van de Oost-Europese landen tegen de koers van Angela Merkel wat betreft de asielmigratie weinig meer dan pogen het onvermijdelijke af te wenden (vanmiddag komt daarover nog een ander stuk).

In Duitsland zelf heerst ressentiment, maar of het verschil zal maken? Zie de stand van de peilingen:

De AfD stijgt iets ten opzichte van augustus (hieronder), maar aanzetten doet het nog niet echt.

Hoe het er uit had gezien als alle kosten die Duitsland zal hebben van de uitgestelde maatregelen die ik hierboven opsomde eerder waren genomen? Day zullen we nooit weten, tenzij er inderdaad alsnog een Duitse gordijnbonus uit de stembus rolt. De Duitse peilingen zijn sinds de uitslag in NordRhein Westfalen eerder dit jaar niet helemaal betrouwbaar meer, maar een heel groot verschil dat er toe zou doen kan ik me niet voorstellen. Want zelfs als de geteisterde AfD zich nog verdubbelen zou ten opzichte van deze peilingen, dat krijg je eenvoudig weer de zittende coalitie, in plaats van dat Merkel in staat zou zijn de SPD in te ruilen voor de Duitse liberalen.

Niet dat Frau Merkel nog bij iedereen goed aangeschreven staat. Van scènes als hieronder heb ik al diverse voorbeelden gezien, en ze lijken niet geregisseerd door politieke tegenstanders. Merkel trekt zich er niets van aan, en lijkt daar ook geen reden toe te krijgen. Ze lijkt te denken dat aankondigen dat ze genoeg heeft van Turkije voldoende is, en dat ze daar gelijk in krijgen gaat valt moeilijk te ontkennen.

🆘‼️😂🎶 #Germany: #Merkel today at her election campaign in #Torgau. Citizens shouted: "Merkel must go", "go away", loud catcalls and booed! pic.twitter.com/NpAkwFptDG

— Onlinemagazin (@OnlineMagazin) September 6, 2017

Na BRD2017 zal er snel een serie maatregelen volgen die tezamen zo’n grote impact op de EU zullen hebben dat we de implicaties niet op korte termijn geheel zullen kunnen overzien. Het zijn de oude toestanden zoals we die kenden uit de tijd dat het Oostblok nog communistisch was: het verschil tussen wachten op verkiezingen en de aanloop naar het aankondigen van een nieuw vijfjarenplan wordt alsmaar kleiner. Ook: het de mond snoeren van onwelgevallige oppositiegeluiden wordt steeds vaker toegepast. Na eerdere berichten dat Frau Merkel met Facebook afspraken maakte over censuur is recent ook een extreemlinkse media-outlet verboden.