De Limburgse gemeente Blerick heeft een groot drugsprobleem meldden de media. Dat de bevolking bijkans in opstand kwam en nu ook door een bredere politie-inzet moet worden ingetoomd laat zien dat er ook wel wat anders aan de hand is.

De verslagen in De Telegraaf en op de NOS-site geven iets meer duidelijkheid. Hoewel het een bekend beeld is wordt je er bepaald niet vrolijk van. Blerick beleefde als je de verslagen geloven moet gisteren een halve Turkse volksopstand, gericht tegen de (concurrerende) Antillianen en de pers. Een West-side story waarbij politie en autochtonen slechts de rol van toekijkende vuilnisopruimers mogen spelen.

Blerick is verloederd doordat de gemeente er de facto de handen van af getrokken heeft. Alle mooie praatjes van een burgemeester in het nieuws (ook wel als oorlogstijd beschouwd) ten spijt is dat eenvoudig de conclusie die zich opdringt. Een stadswijk (geannexeerd dorp eigenlijk) met grote Turkse en Antilliaanse gemeenschappen, van waar uit door beiden stevig in drugs wordt gehandeld. Met de nabijheid van de Duitse grens is dat lucratief. En waar criminelen goed geld verdienen, ontstaat snel concurrentie en spelen stammenoorlogen sneller op dan elders. Dat de mannen die Ömer Köksal doodschoten Antillianen waren staat voor de lokale bevolking vast, en de politie kijkt er ook zo naar.

Intussen probeert het lokale ‘gezag’ krampachtig te ontkennen de situatie niet langer in de hand te hebben. De politie patrouilleert nu na de uitbarsting waarbij ook de pers door de boze Turken de wijk werd uitgejaagd intensief en met groot machtsvertoon, maar is dat werkelijk meer dan symboolpolitiek?

Het rommelt al langer in de Venlose wijk, waar camera’s aan lantaarnpalen hangen. “Om 15.00 uur vanmiddag staan de dubbel geparkeerde auto’s weer bij de snackbar”, zegt een bewoner.
(..)
“Het heeft een enorme impact op de kinderen, ze worden er bang van”, zegt een wijkbewoner. “Dat er ME-busjes vlak bij de school staan, dat is allemaal geen prettig gezicht.”
Winkeliers zeggen dat het gaat om daders die uit de wijk komen. “Het geweld neemt toe, nu dus al met een liquidatie op klaarlichte dag. We praten lang met de gemeente maar het enige wat we hebben gekregen, is zeven parkeervakken voor de deur.”

Nauwelijks dus.

Sinds de dodelijke schietpartij woensdagmiddag is het onrustig in Blerick. Woedende inwoners, veelal met een Turkse achtergrond, bekogelden woensdagavond de politie met stenen en hout. Ook donderdag is er nog veel politie op de been. Er was woensdag veel toeloop van jonge mensen bij de plaats delict. De politie werd gehinderd toe ze zocht naar de verdachten.

Ook dit klinkt meer dan bekend. Een gemengde wijk met grote etnische groepen die elk voor zich vinden de macht te mogen uitoefenen in hun woonomgeving, en vooral een beroep op de politie doen om hun eigen zaak te helpen. Met andere woorden: als de tegenpartij ergens van te beschuldigen valt waarvan men beseft dat het door de politie niet kan worden genegeerd. Als dat werkt moet de politie daarna ophoepelen, want het is wel hùn wijk. Het heeft niets van doen met pogen de leefbaarheid van zo’n wijk in stand te houden, maar het gaat slechts om machtspolitiek van wat je misschien moet kenschetsen als familie godfathers.- hoe belast die term ook is.

De bewoners zeggen dat de gemeente de wijk heeft laten verloederen. Winkeliers willen wel praten, maar niet voor de microfoon. Ze zijn bang voor vernielingen.
“Het zijn hangjongeren die de hele dag niks te doen hebben”, zegt een ondernemer. “Ze gaan niet naar school en hebben geen baan. Maar ze hebben wel lucratieve handeltjes.”
Vooral in de avonduren worden ook auto’s met Duitse kentekens gezien. Ook gaan er verhalen rond over onderlinge vetes tussen dealertjes.

Oorspronkelijk meldde Teletext gisteren dit:

Desondanks is volstrekt duidelijk wat hier gaande is. Een bendeoorlog tussen Turkse en Antilliaanse clubjes die hun drugshandel op etnische basis hebben georganiseerd, elk daarin bijgestaan door hun buurtgenoten met dezelfde etnische achtergrond. En dat de lokale overheid al jaren wegkijkt en hoopt dat het probleem zichzelf oplost is al even duidelijk. De gebeurtenissen deze week zijn een logisch gevolg van dat verlies aan gezag van de lokale overheid, en de gebrekkige bestrijding van de criminaliteit die verder gaat dan een oplossing in het voordeel van de eigen gemeenschap.

Uiteindelijk is de grote schuldige hier de Nederlandse overheid. Zowel het landelijke, het lokale als het rechterlijke gezag zijn uit Blerick verdwenen, en er lijken evenmin stappen te worden ondernomen die te herstellen. Zo lang dat niet gebeurt is alles wat hierover door het ‘gezag’ wordt gezegd ijdelheid. Blerick is een voorbeeld par excellence van wat er gebeurt als de Nederlandse overheid weigert haar taken te vervullen.