DE WERELD NU

Bindend correctief referendum – is Nederland er klaar voor?

Nepnieuws, bindend correctief referendum, Nepnieuws over fakenieuws

Is Nederland echt klaar voor een bindend correctief referendum? Soms twijfel ik daar aan, en komen gaat het er toch niet. Ondanks die meerderheid gisteren..

De reden voor mijn pessimisme over de kansen op voldragen van het bindend correctief referendum is gelegen in het feit dat het hier gaat om een grondwetswijziging, waar in de gegeven situatie ook nog eens een kabinetsformatie tussendoor/overheen gaat. Maar er is een stuk meer dan dat. Ik vrees daarom dat het wetsvoorstel van Van Raak na de verkiezingen van NL2021 snel wordt bijgezet in een reeks van dergelijke goedbedoelde initiatieven.

Bindend correctief referendum

Ook de gematigd positieve toon van de staatsomroep gisteren geeft te denken. Maar vanmorgen verdween het al van Teletext – als de NOS iets belangrijk genoeg vindt staat iets er langer dan 24 uur. Enfin:

Een groot deel van de oppositiepartijen is voor, en ook de regeringspartijen D66 en ChristenUnie zien wel wat in het idee, al hebben ze nog aanmerkingen.

Kort gezegd: dit is niet genoeg (VVD en CDA hebben nu een blokkerende minderheid, want samen meer dan een derde van de zetels). De hypocrisie van een partij al s D66 werd er op werkelijk ongehoord stuitende wijze mee gedemonstreerd, maar verder werd er weinig gewonnen gisteren. Men was er welwillend over, want iedereen in de Kamer besefte dat het na de verkiezingen kansloos is. Theoretisch zou het de verkiezingsstrijd kunnen bepalen? Doe me een genoegen! Dat zou betekenen dat NL2021 een referendum over premier Rutte worden! Dat zou hij wel willen, want electoraal is dat een goede positie. Waarom een referendum over Rutte?

Ik ben geen tegenstander van een bindend correctief referendum, maar het is een oplossing voor een probleem dat in een democratie anders opgelost dient te worden. Wat wil je in een democratie het liefst als bestuur? Intelligente en ervaren ministers die ten behoeve van het landsbelang helder communicerend met de bevolking op rustige wijze het schip van staat besturen.

Wat hebben we nu? Een ploeg vooral emotionele prutsers die het schip van staat besturen door hard tegen de boeg te duwen als er een verandering van koers nodig wordt geacht.Geen wonder dat het niet erg goed gaat met het bestuur van dit land.

Zie ook het nieuwste idee van GL en D66:

Bindend correctief referendum

Wiebes preventief vervangen door Wabbes? Een shoarmaboer in plaats van een aspiranbt-schoenenverkoper?

Het klinkt aardig allemaal, tot je er over nadenkt. Want het is niets anders dan een imitatie van wat in de USA gebruikelijk is. Daar zit een heel anders staatkundig model [1]aan vast, eentje waarin een reeks bewindslieden door de president direct worden aangezocht (en ontslagen!) in plaats van een doorwrocht model waarbij meerdere partijen inderdaad in achterkamertjes diverse kandidaten tegen elkaar afwegen. Niet daar geen nadelen aan vast zitten, maar om dat te vervangen door een kruising tussen een volksgericht en een emotionele afbraaksessie van kandidaten lijkt me geen goed plan.

Want wat je in deze tijden van emotioneel politiek gekrijs vaak zult krijgen is een regelmatige herhaling van de zaak-Kavenaugh in de USA – inclusief alle onfrisse bijverschijnselen en politieke spelletjes van de tegenstanders van het zittende bewind.

Daar gaat het landsbestuur echt niet mee vooruit. En waar het in het geval Kavanaugh nog om een rechter ging, is dat in geval van een ministerspost helemaal geen goed idee – het moreel gehalte van een minister kan mij eerlijk gezegd geen bal schelen, zolang hij/zij/het competent is en het beleid en bijkomend werk adequaat uitvoert. En dat van de uitwassen van zijn morele overtuigingen niet iedere week nieuwe voorbeelden in de krant staan.

Maar zolang de partijen in de Tweede Kamer – vooral de regeringspartijen – zich vullen met napraters, ja-knikkers en baanjtesjagers, zijn er belangrijker problemen dan staatkundige hervormingen aan de orde.

Met andere woorden: in de Kamer zoekt men de oplossingen te veel buiten zichzelf. In het belang van het land zou daarom niet de wereld of het systeem moeten veranderen, maar het wereldje in de Kamer.

Tegen dat dat gaat werken kunnen we het wel weer eens gaan hebben over een bindend correctief referendum. Eerder zijn we er toch niet klaar voor.


  1. Wat de EU doet met het EUP kun je echt geen staatkundig model noemen, al kijkt D66 daar liefst van weg

6 reacties

  1. Dick H. Ahles schreef:

    Oplossen probleem van “Maar zolang de partijen in de Tweede Kamer – vooral de regeringspartijen – zich vullen met napraters, ja-knikkers en baanjtesjagers, zijn er belangrijker problemen dan staatkundige hervormingen aan de orde.”

    Tweedekamer-lidmaatschap onbezoldigd, zijn/haar achterban moet de door haar gekozen maar onderhouden voor het kunnen plaatsnemen op die plek. Je krijgt in ieder geval dan gedreven mensen die ergens voor staan en naar hun achterban luister.

    Niet kiezen op lijsten met vertegenwoordigers en die op de lijsten prijken in de kamer zetten, maar individueel gekozenen (kunnen op het stembiljet natuurlijk zich prima in lijsten – voor de herkenbaarheid – presenteren); dus gewoon de 150 leden met de meeste stemmen komen in de kamer. Dan moet een kandidaat gedwongen een eigen campagne voeren en dat slijpt zijn meningsvorming en zal dan minder geneigd zijn partij discipline als leidraad te nemen.

  2. Youp schreef:

    Democratie veronderstelt een volkswil. Meer precies: het volk wil grosso modo hetzelfde. Daarvoor moet het volk een eenheid zijn: cultureel en ideologisch. Dat hebben we helaas al vrij lang niet meer. Een deel van het volk wil meer EU en minder natie. Een ander deel wil het juist andersom. Een deel vindt het klimaat een groot probleem waar zwaar op ingezet moet worden. Een ander deel vindt dat onzin. Een deel wil meer belastingen en meer staat. Een ander deel juist minder. Zolang er geen gemene deler uit de volkswil valt te destilleren zijn alle vormen van inspraak een bron van onrust en spanning, of dat nu een reguliere verkiezing is of een referendum van het een of ander. In alle varianten gaan er namelijk grote groepen zeer ontevreden mensen zijn. Het is de globalisten gelukt om de basis voor de natiestaat te ontwrichten en het verbaast dan ook niet dat de politici zich weinig tot niets aantrekken van het volk en hun eigen voorkeuren uitvoeren. Naar wie zou je ook luisteren. De twee oplossingen die ik kan zien is ofwel meer EU centralisatie en een haast dictatoriaal bestuur, of decentralisatie en gelijkdenkenden gaan maar bij elkaar zitten en hun paradijsje bouwen.

  3. peter klein schreef:

    Onze ‘democratie’ is inderdaad failliet.
    Met sterke globalistische gevestigde belangen, die via regeringspartijen hun wil doordrukken.
    Benieuwd wat voor trucjes ( de € 1000 was er één van) ze nu weer gaan uithalen..

    Het wachten is op Trump’s #DrainTheSwamp

    P.s.: ook gezien dat Kaag een collega is van Amerika’s corona-menner Fauci? https://twitter.com/Rising_Seraphim/status/1303467693190901760

  4. Gerrit Joost schreef:

    @ Peter Klein – Brekend nieuws dit! Die “mevrouw” is heeeeel erg verkeerd voor ons land. Dank voor de link (ik word er onbehoorlijk link van).

  5. BegrensEuropa! schreef:

    De Nederlandse democratie is in zekere zin een afspiegeling van het Romeinse senaatsmodel. Een verzameing van 300 vooral op het eigenbelang gerichte patriciers die de dienst uitmaken. Met dat aantal is wat gerommeld (300/2=150), er is aparte ruimte voor vertegenwoordiging uit de provincie (300/4=75) ook al heeft het met die provincies niet veel meer te maken. Er is een regering die zich al dan niet veel van die ‘senaat’ aantrekt. Aan het hoofd staat een consulair tweemanschap (president/vice-president?) met verregaande uitvoerende bevoegdheden, zowel civiel als militair (=internationaal politiek, denk aan Vom Kriege). De wet gaat boven alles, dus wetgeving en wetshandhaving zijn buitengewoon belangrijk. In die buitengewoonheid zit hem de kneep. Daarnaast zijn er nog gekozen volkstribunen, met weinig macht (Wilders en Baudet?). De politiek in een notendop. Alle problemen kunnen aan de hand van dit model en de geschiedenis ervan worden uitgelegd. Nu het referendum. Dat heette in Rome een plebescitum, d.w.z. een door de plebeiers (Romeinse niet-patriciers met volledige burgerrechten) genomen besluiten, met al dan niet beperkte geldigheid. Democratie is niet makkelijk, dus dat gaf ook in Rome veel gedoe. Dat gedoe heet geschiedenis, die licht kan werpen op de huidige situatie. Rutte gedraagt zich als de raadselachtige Attalus III die 138 v. Chr. Pergamon met huid en haar overleverde aan de goudplunderaars van Rome (Parijs). Pergamon stak ooit Alexandrie naar de kroon, maar daar was al gauw niets van over. Referenda zijn in enigerlei vorm een noodzakelijke aanvulling op de democratie, juist als die op autoritaire wijze wordt uitgehold zoals nu. In goed latijn: Rutte eigent zich teveel auctoritias toe ten nadele van de volkstribunen. De vraag is alleen: is hij hierdoor zelf imperator (zoals Augustus) of is hij slechts waterdrager voor een andere imperator (Macron, die Merkel in zijn zak heeft, althans tot de Oder).

    https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c5/Cicer%C3%B3n_denuncia_a_Catilina%2C_por_Cesare_Maccari.jpg

  6. Cool Pete schreef:

    1. Het adviserend referendum, en het aangekoppelde bindend referendum.
    hadden nooit afgeschaft mogen worden. Was bestaande wetgeving.

    2. Een volwassen democratie, heeft naast algemene verkiezingen.
    ook bindende referenda voor aparte onderwerpen van algemeen belang.

    Regering van het volk, voor het volk, door het volk.