DE WERELD NU

Betaald en onbetaald demonstreren in Brussel

Brussel, organisatie van de EU, euro

De zin van demonstreren in Brussel is hoogst beperkt laat correspondente Nicolette Geveke zien. Noch voor Belgen, noch voor EU-inwoners.

Demonstreren in Brussel is in theorie extra aantrekkelijk door de aanwezigheid van ongeveer 1000 journalisten en dus gratis nationale- en internationale publiciteit als strijd- en bindmiddel. In Brussel zijn jaarlijks ongeveer 1000 demonstraties, ‘slechts’ 20 % is tegen één of meer van de vier Belgische regeringen of tegen de politie. De overige 800 zijn onder andere tegen het beleid van de EU-Commissie, tegen de besluiten van de EU-raad van de regeringsleiders of tegen ‘beslissingen’ van het EU-parlement c.q. het stemgedrag van ‘volksvertegenwoordigers’.

Verder zijn er steeds meer demonstraties en rellen van buitenlanders die het niet eens zijn met de situatie in hun thuisland of die vernielingen aanrichten om bijvoorbeeld de overwinning van hun voetbalclub ‘op te luisteren’. Het Brusselse stadsbestuur vindt demonstraties een belangrijk aspect van democratie, en poogt het ieder naar de zin te maken, zolang als men zich maar aan de spelregels houdt.

Betogende Belgen maken er vaak een soort wandeltocht van; de manifestanten tegen de EU zijn meer stationair. Veel Belgische demonstranten dragen rode, groene of blauwe jacks vanwege het lidmaatschap van een vakbond, die in België ook overheidstaken uitvoeren zoals het managen van uitkeringen alsof de middeleeuwse gilden nog bestaan.

Manifestanten tegen de EU-commissie en de EU-Raad worden meestal midden op het Schumann-plein neergezet tussen het drukke verkeer, verstopt achter de buxus-hagen en zijn op straatniveau nagenoeg onzichtbaar voor de passant. Wellicht worden ze op werkdagen wel gezien door EU-raam-ambtenaren. Gedurende de vergaderingen van de EU-regeringsleiders zijn het Schumannplein en de aanpalende straten tegenwoordig evenwel helemaal afgesloten en wordt het demonstreren quasi-nutteloos gemaakt en dus ontmoedigd.

Belgische media
Het is vaak een hele toer om er achter te komen waar demonstraties precies voor of tegen zijn. De Belgische media zijn meesttijds geen bron: journalisten beschrijven wat ze zien, en door welke straten er werd gelopen en of er rellen waren. Voor de inhoud zijn ze meestal waardeloos. Een verslaggever van een bekende krant vertelde me dat pas ‘s ochtends het werk wordt uitgedeeld, en dat ie dus geen notie had waar een drie weken eerder al aangekondigde anti-CETA betoging om ging. Veel vertrouwen in de gewone burger hebben ze ook niet: anders dan in Nederland is men niet bereid een ‘onkostenvergoeding’ te betalen voor unieke info.

Betaalde demonstranten
Manifestanten die zich richten tot hun EU-volksvertegenwoordigers kunnen terecht op het gazonnetje midden op het Luxemburgplein vóór EU-parlement; de meesten vergeten echter te checken of de parlementariërs die dag wel in Brussel zijn. Door de week zijn de meeste manifestanten gewoon betaald bezig: ze zijn bijvoorbeeld personeel van vakbondsorganisaties uit heel de EU; het is voor hen echt gezellig een paar daagjes  ‘uit’. Voor Belgische ‘militanten’ van gesubsidieerde organisaties is demonstreren ook aantrekkelijk, zoals iedere ‘vrijwilliger’ ontvangen ze  €35 per dag als ‘loon’.

Het Luxemburgplein is omgeven door een tiental cafés die beklant worden door  ‘zakelijke’, politieke en toeristische bezoekers. Maar, op vrijdagmiddag reizen veel EU-ers, vooral uit de nabuurlanden, voor het weekend af naar hun thuisland, en is het Luxemburgplein uitgestorven. MOE-landers zijn in het weekend ook onzichtbaar daar ze zo zuinig mogelijk leven, omdat de Belgische euro in hun thuisland twee tot tien keer meer waard is, zodat ze van hun salaris daar soms ieder jaar een huis kunnen kopen.

Idealisten
Toch staan er ook in het weekend demonstranten bij de EU-gebouwen: niet de gesubsidieerde civil society organisaties die door de Postcodeloterij, Soros of de EU (dus met uw belastinggeld) worden betaald, doch werkende mensen uit vooral de buurlanden, die zich door de EU achtergesteld voelen en opkomen voor hun land, idealen, identiteit en/of persoonlijke belangen.

Als demonstranten van ver komen, hebben ze vaak noodgedwongen zo goedkoop mogelijk gereisd en vallen ze bijna om van de slaap, zoals goed te zien was bij de demonstratie van de 45.000 Catalanen die in 2017 onafhankelijkheid kwamen claimen.

Democratisch deficit
In onze tijd menen wij dat demonstreren behoort tot onze rechten en vrijheden. Voor veel inwoners van de EU ligt Brussel echter honderden kilometers ver weg, voor sommigen zelfs duizenden kilometers  en voor inwoners van Malta en Cyprus zelfs overzee. En dus is het recht om te demonstreren voor de deur van wat beweerdelijk onze volksvertegenwoordiging is, volkomen illusoir. Dat is dus een van de vele vormen van het democratisch deficit dat inherent is aan de EU; en met elke uitbreiding van de EU qua beleid en/of landen zal het democratisch deficit alleen maar toenemen.

Corporatisme
Daarom er wordt weleens gepleit voor door de EU (dus ons belastinggeld) gesubsidieerde demonstratiereisjes voor ongeorganiseerde inwoners uit de periferie. EU personeel heeft echter meestal niets op met gewone burgers: voor hen telt slechts de georganiseerde burger, zoals blijkt uit het belang dat de EU toekent aan organisaties zoals de ANWB en de Consumentenbond. U wordt lid vanwege de Wegenwacht of vanwege productinformatie, maar dat wordt beschouwd als een blanco volmacht om telkens maar weer namens u standpunten te verkondigen die u helemaal niet heeft.

EU-burgerinitiatief
Ook het Europees (bedoeld wordt EU) Burgerinitiatief is bedoeld voor internationaal georganiseerden, want normale burgers zullen er nooit in slagen om in tenminste zeven landen de vereiste één miljoen handtekeningen bij elkaar te sprokkelen. Misschien is het organiseren  van een zogenaamd. burgerinitiatief wèl een idee voor de groeiende club Exit-partijen in het EU-parlement: ook al zou er geen direct resultaat zijn, de Exit discussie zou daardoor deel worden van het maatschappelijk debat en van de normale nationale verkiezingen; en  wellicht is dat een efficiënter traject dan dat van de NexitDenktank.nl.


Dit artikel verscheen eerder op Polderland

Nicolette Geveke is correspondent EU/Brussel voor Veren of Lood.

7 reacties

  1. Johan P schreef:

    Demonstreren is -in ieder geval in Nederland- sowieso zinloos. De overheid kijkt ernaar, doet wat voor de buhne, maken wat opmerkingen over politieinzet en ‘het gevaar van extreem-rechts, en halen dan de schouders op. Demonstraties hebben geen enkel werkelijk effect aangezien het de politiek gewoon geen bal uitmaakt wat de burgers ergens van vinden.

    De politiek is wat dat betreft niet heel veel anders dan de vroegere adel. Men heeft geen belangstelling voor het welzijn van het plebs en nog minder voor hun meningen of wensen. De adel regeert en doet waar ze zin in heeft en heeft een geheel ander stelsel van regels waar ze zich aan moeten/mogen houden.
    Overigens is die vergelijking op andere fronten ook behoorlijk raak; pensioenen voor de adel of het plebs, daar zit nogal wat verschil in. In de snelheid waarmee het wordt opgebouwd, de hoogte en ook de zekerheid, de pensioenpotten van de adel blijven altijd buiten schot als er weer eens wordt gekort.
    Ook wat betreft voorrang op allerlei andere zaken. Men kan dit ook weer mooi terugzien in de mededeling afgelopen week dat politici voorrang moeten krijgen bij de tests op corona. Misscchien 1 stem, maar dacht er nu iemand werkelijk dat de rest daar anders over denkt? En zo is er nog een hele lijst. Ook wat betreft erfelijkheid van titels, of in dit geval functies. Misschien iets minder duidelijk, maar toch lijkt politiek ook steeds meer een ‘old-boys-network’ te zijn waarin familieleden en kennissen elkaar weer vinden.
    De kinderen van dergelijke figuren zitten ook niet op scholen waar het plebs de kinderen heen moet sturen, zijn absoluut niet ‘multicultureel’ maar worden alvast klaargestoomd om invloedrijke functies te gaan vervullen.

    En het plebs? Dat krijgt zodra men de kans ziet een microchip ingespoten met allerlei persoonlijke gegevens. Inentingen, creditscore, reisgegevens en ongetwijfeld meer. Mocht het de regering niet bevallen wat men doet of denkt, dan kan men opeens geen gebruik meer maken van openbaar vervoer, mag men niet meer vliegen of wordt de bankrekening geblokkeerd.
    Voor diegenen die denken dat ik overdrijf; Bill Gates stelde zo-iets nog niet zo lang geleden voor. Testen met een geimplanteerde chip voor de bankkaart zijn overigens al meer dan een jaar in gang, zo genaamd om diefstal van de bank- en creditcard tegen te gaan. Dat men daarmee allerlei andere mogelijkheden opent lijkt men niet te willen beseffen.
    Wat dat betreft kan men ook gewoon even over de grens kijken naar Duitsland, waar de overheid nu de gegevens van mobiele telefoons gebruikt om mensen te volgen. Uiteraard om toe te zien op het houden van voldoende afstand en ‘overbodige’ uitstapjes buiten de deur te kunnen ontmoedigen, maar ook te kunnen bestraffen. De vraag is dan echter wat er gaat gebeuren nadat deze crisis voorbij is. Gaat de regering daar dan mee stoppen? De geschiedenis wijst, overal ter wereld, uit dat rechten, of macht, eenmaal overgedragen aan een regering eigenlijk nooit meer worden teruggegeven aan de burger.

  2. Rob Mieremet schreef:

    1984.

  3. Ravian schreef:

    Reactie 2 is een mooie samenvatting van reactie 1.

  4. Johan P schreef:

    @Ravian (en @Rob Mieremet)
    Orwel schreef ‘1984’ als een waarschuwing (net als ‘Animal Farm’ overigens). De linkse kliek lijkt te denken dat het een soort handleiding is voor een gewenst doel.
    Het grootste probleem is dat we het punt van ‘1984’ al lang zijn gepasseerd. Echter, de geschiedenis wijst ook uit dat dergelijke dictaturen over het algemeen geen lang leven beschoren zijn. Nou ja, lang in geschiedkundig opzicht dan. Maar ook dat een dergelijke systeem nooit op een vredige manier aan zijn eind komt, maar ten onder gaat in bloed.
    Met de huidige situatie zitten we op een soort tijdbom. In Nederland wordt de autochtone burger steeds verder uitgeperst en wordt aan steeds verdere beperkingen onderworpen, die dan weer niet lijken te gelden voor islam, omdat de overheid bang is voor rellen van die kant. Dat wordt ook steeds duidelijker, wat de situatie nog een stukje gevoeliger maakt.
    In de VS loopt de scheiding meer langs raciale lijnen omdat islam hier nog niet zo’n enorme invloed heeft als in Europa. Maar dat wil niet zeggen dat het daardoor minder gewelddadig zal worden.

    Ik hoop dat iedereen hier op VoL in ieder geval voorbereidingen treft. En hoewel vuurwapens in Nederland (behalve in het illegale circuit) moeilijk te krijgen zijn zou ik mensen willen aanraden de aanschaf van een goede kruisboog te overwegen.

    Overigens merk ik net dat de site van Fenixx.news uit de lucht is gehaald. Of men die site nu wel of niet waardeert (zelf vind ik deze niet de beste, maar goed) is het uit de lucht halen weer wat anders. Of het nu toeval is of dat men bewust bezig is sites aan de rechterkant nog verder te censureren is de vraag, maar ik geloof niet zo in toeval.

  5. Henk Albarda schreef:

    Demonstreren heeft wel enige zin, vooropgesteld dat men een ‘linke mening’ demonstratie houdt. Linkse, anarchistische en zeer lawaaiige demos lijken zeer effectief, mn Duitsland en Nederland (de politieke kartels) zijn doodsbenauwd voor geweld door islamisten en links anarchisten.
    Waarom?
    De groep islamisten en links anarchisten heeft DE burger geindoctrineerd dat links goed is. Daardoor krijgen ze veel meer ‘sympathie’ mee. Meer dan 50 % van de linkse communicatie bestaat uit emo-leugens waar kiezers van links in geloven.
    Gematigd Rechts is vrijwel altijd te beschaafd om voortdurend net initiatief te nemen met veel lawaai leugens te verspreiden. Rechts is dus een veel kleinere groep, waar de overheid zich geen zorgen over hoeft te maken, aangaande physiek geweld.
    Daarom heeft socialist rutte mn bij aantreden rutte II stilletjes gekozen met groen links en d66 samen te werken om daarmee geen last te hebben van de het linkse lawaai wat in hoog tempo in ieder geval aanzienlijk meer ‘personeel’ voor een demo kan activeren dan rechts.
    De autochtone Nederlander is, voorlopig nog stilletjes, in z’n hart rechts. Wie zoals ik zeer regelmatig VoL, OpinieZ, TPO en andere leest, ziet de verontwaardiging over linkse leugens groeien.
    Ik snap het verhaal van Nicolette, maar stel dat het voor links WEL en voor RECHTS niet loont te demonstreren.
    Ook daar zit weer een catch in. Als bv de boeren actie zouden blijven voeren, krijgt de Haagse kliek wel een vraagstuk en kan ik me misschien bij TK 2021, of bij TK 2025 alsnog een verschuiving naar rechts en een ‘einde handtekening bij het kruisje’ voorstellen. Mede daarom laat ik luidkeels horen dat ik FvD kiezer ben.

  6. Henk Albarda schreef:

    Oeps, mijn belangrijkste streven moet per direct zijn veel kortere reacties te schrijven! Mijn excuses voor dit weer te lange epistel.

  7. Ravian schreef:

    @ Henk Albarda

    Er spelen nog een paar factoren mee.
    Zo zijn demonstraties enkel effectief in grote steden, en dan met name in de randstad, plaatsen dus waar linkse mensen ruim in de meerderheid zijn.
    Dit houd dan tevens in dat de lokale stadsbesturen ook links zijn, en dus met linkse demonstraties heel wat positiever omspringen dan met rechtse.
    En datzelfde geld voor de MSM, ook die is zo links als de neten, waardoor linkse demonstraties altijd positief geduid worden, en rechtse demonstraties altijd als racisme en fascisme worden weggezet.
    Verder lopen er ook aanzienlijk meer linkse als rechtse mensen bij de sociale dienst, en als je werkt heb je nu eenmaal minder tijd om te demonstreren.
    Tot slot kunnen linkse demonstranten gemakkelijk geweld gebruiken, om dat je bij de sociale dienst niet ontslagen wordt als je een strafblad hebt, en als er schade te vergoeden valt geld “wat je niet hebt kunnen ze je ook niet afnemen”.
    Voor rechtse mensen geld meestal exact het omgekeerde, die hebben alles te verliezen, van hun werk tot het dak boven hun hoofd.

    In de praktijk zie je dan dat rechtse demonstraties altijd zeer moeizaam van een vergunning voorzien worden, en nooit een werkelijk effectieve locatie toegewezen krijgen.
    En zodra er dan toch met veel tegenzin een vergunning is afgegeven wordt er ook meteen een vergunning voor een tegendemonstratie afgegeven, op dezelfde locatie, waarbij dan met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid AntiFa, de knokploeg van Groen Links, wordt gemobiliseerd.
    Als zo’n demonstratie dan vervolgens in links geweld eindigt dan arresteert de politie, “voor hun eigen veiligheid” de rechtse demonstranten.
    De media kopt dan vervolgens “Extreem rechtse demonstratie eindigt weer in geweld, extreem rechtse demonstranten gearresteerd.”
    En de werkelijke omstandigheden worden kundig buiten beeld gehouden.

    Dit is allemaal een direct gevolg van het feit dat links meer dan een halve eeuw lang alle overheids en media instellingen heeft kunnen infiltreren, en deze ondertussen gewoon geheel overgenomen heeft.
    Een grote schoonmaak is dus dringend gewenst, maar dat gaat niet gebeuren alvorens het cordon sanitair doorbroken is, en dat cordon sanitair gaat niet doorbroken worden voordat 50+ % van de Nederlanders bij zinnen is gekomen.
    Dat houd dus in dat nog bijna een derde van de Nederlanders zal moeten ontwaken, en gezien de hierboven beschreven situatie houd dat dan in dat die allemaal eerst persoonlijk met hun smoel in het bruine spul moeten eindigen alvorens de realiteit door zal dringen.
    De combinatie Corona crisis / Asieleisers ellende / Klimaatalarmisme, zal dit wel stevig gaan bespoedigen.