DE WERELD NU

Angela’s nieuwe bliksemafleider

Het Westen is slappe hap. En/of liederlijk decadent. Geestelijk totaal niet weerbaar genoeg om de islam te weerstaan. Of woorden van gelijke strekking. Ze komen al jaren uit de mond van Anne van der Bijl, oprichter van de evangelisch-christelijke zendingsorganisatie Open Doors.

Meteen moest ik aan deze Brother Andrew denken, toen ik las wat Angela Merkel had geantwoord op een vraag over ‘islamisering’.  Wat kunnen Duitsland en Europa daartegen ondernemen? In zes woorden: ‘Weer eens naar de kerk gaan’, klonk het. Op Twitter al snel een hit als een WTF!-antwoord van Mutti Merkel. Nauwkeuriger gezegd: laat Duitse christenen, Duitsers in het algemeen, hun christelijk geloof praktizeren, opnieuw of voor het eerst. Volgens ‘Queen Europe’ moeten ze zó een essay uit de mouw kunnen schudden over de betekenis van, zeg: Pinksteren. En angst is de slechtste raadgever, voegde de Bundeskanzelerin eraan toe.

Ik ben het zonder meer met Merkel en Van der Bijl eens. Niets liever zie ik dat iedereen (ook moslims in het bijzonder) Jezus leren kennen – of ze zich daardoor nu verbinden aan het instituut kerk of niet; maar dat terzijde. En wat te denken van Ayaan Hirsi Ali over Nederlandse christenen en de oprukkende (polder)islam?

Ik vraag me alleen ernstig af of het aan Merkel is om een ‘vanderbijltje’ of ‘ayaantje’ te doen. Van de machtigste vrouw van de wereld en de op een na belangrijkste Westerse regeringsleider mogen we meer verwachten.

Niet alleen stelt Merkel met haar pleidooi voor herkerstening een lange-termijndoelstelling; zulks nobel streven is natuurlijk haar taak niet. Ze is ingehuurd om het landsbelang te dienen. En dat landsbelang vraagt momenteel om razendsnelle maatregelen om de migrantenstroom in te dammen en in goede banen te leiden. Dit vraagt om onorthodoxe en zelfs keiharde maatregelen. Out of the box-denken, dat misschien wel moet leiden tot het tijdelijk buiten werking stellen van verworvenheden van de rechtsstaat, om diezelfde rechtsstaat te redden tegen wie en wat haar bedreigt.

Dit is vloeken in de Linkse Kerk – en dat mogen we in dit geval gerust letterlijk én figuurlijk nemen. Op de meeste Duitse kansels staat zoiets als “een kruising tussen Jan Pronk en Huub Oosterhuis” te preken, constateerde historicus Roelof Bouwman op Twitter. En geloof me, die zijn in de eerste plaats zo rood als een kroot, in de tweede plaats zo vrijzinnig als een maleier en in de derde plaats wars van zending onder en gebed voor de bekering van moslims.

Angela Merkel, verkondig – na het onder vuur nemen van zogenaamd ‘extreemrechts’ – geen nieuwe smoesjes om weg te lopen van uw verantwoordelijkheid voor het behoud van ons soort samenleving. Blijf bij uw eigen Kanzel alstublieft. Uw rol in het tegengaan van de islamisering van Duitsland en Europa is een andere. Hint: u vindt de onderbouwing hiervan niet direct in de Bergrede.

UPDATE:
– Schokkende Duitse tv reportage belicht de mislukte integratie: Duitse grondwet zegt 2e generatie jongeren niets…
– ‘Drie jaar geleden verkondigde Angela Merkel dat de integratie was mislukt. Ligt er al een plan om die dit keer te laten lukken?’ (Durf te vragen)
– Justitieminister Maas (SPD) dringt Twitter aan om te censureren, Twitter weigert

(met dank aan twitteraars Helena Jacobs, Esther Voet en remco42 (@Nieuwsprik_neus), respectievelijk)

Met de bondskanselier (door politiek-correct Nederland geroemd om haar ‘leiderschap’) is het dus nog erger gesteld dan ik dacht. De Duitse elite heeft de afgelopen drie, vier jaar geen reet uitgevoerd. Toch blijft ze immigratie- en islamcritici uitschelden; wil ze zelfs aanpakken met censuur en erger. En Angela “Moeder Theresa” Merkel veegt haar straatje schoon.

OMG!

1 reactie

  1. Rob schreef:

    Anne Bijl, die ik niet ken, heeft volgens mij gelijk. West-Europa is decennia geleden aan het feminiseren geslagen en dat proces lijkt nog niet op haar einde. En dat is heel goed … nou ja, wanneer de hele wereld daaraan mee zou doen maar dat is helaas niet het geval. Het gevolg is, dat immigranten uit streken waar van feminisering nooit enige sprake is geweest en waar hard tegen hard nog steeds de mores is, zich hier van hun geluk niet op kunnen: zo veel watjes hebben ze nog nooit bij elkaar gezien! Leuk!