DE WERELD NU

Alleen, waar moet ik heen?

Asielmigranten, apenpokken, racist, Naar een revolutie, Wachtlijst voor verlof?, Stikstofbeleid,boerenprotesten,Pakistan, ,Bankiers, Inflatie, linkse paranoia, Corona, Racisme, Islam, Twitter, Energielabel, Zwarte Piet, Qatar, Asielmigratie, Excuses, Slavernij, Aan het gas, Armoedegrens, Viagra, Schieten, Lintjes, Songfestival, Fiets, Ontstopt, Loeren, woke, Paupers, Onder gelijken

Hier ben ik helemaal alleen. Te wachten op het nieuwe jaar, waar anders moet ik heen? ‘k Ga maar slapen, op een steen.

Iedereen op VoL is Oud & Nieuw vieren. Ergens. Alleen ik ben nog alleen – eventjes. Er erg mee zitten als niemand je komt opzoeken? Nou nee. Ik heb ook de Millenniumwissel in mijn eentje gevierd, en laat me u vertellen dat dat een opluchting was. Mijn computer liep niet vast (dat was de klimaatpaniek van 1999, dat het jaar 2000 de programmatuur van de informatica zou doen ontploffen), ik had ook geen baantje gevonden voor zes keer normaal op Oudjaarsavond (waarvoor de Telegraaf al in maart ’99 paniek had gezaaid, maar waar niemand in trapte helaas)) en ik voerde mijn Russische troepen (ai, betrapt) die nacht naar een verpletterende zege op Nazi-Duitsland (het had dus erger gekund) in Panzergeneral II.

Champagne? Champagne is voor watjes. Doe mij maar rum of iets van gelijk kaliber. Port als het moet, maar liever iets van 40+. Maar ter gelegenheid van Oud & Nieuw laat een herinnering me maar niet los. Een gutmensch-herinnering pur sang. Van toen ik een klein aapje was. Mooi maar melodramatisch. Deze:

Hier zit ik helemaal alleen

Waar moet ik heen, straks wordt het koud

Moet ik gaan slapen op een steen

Met mijn grote teen, in het kreupelhout?

De vogels wonen in hun nesten, de konijnen in hun hol

De eekhoorn heeft zijn eigen boom, onder de aarde woont de mol.

De spin gaat slapen in zijn web, de wijze uil zit op zijn tak

De slak heeft zelf zijn eigen huis, maar ik vind nergens onderdak.

Hier zit ik midden in het woud

Het is zo koud, waar moet ik heen

De gure wind waait door mijn vacht, het wordt al nacht

Ik ga maar slapen, op een steen….

… *gaap*…

En de rest is nog melodramatischer, maar als kind vind je het prachtig. Vooral de mensen die zich niets meer herinneren, behalve de emotie die hiermee binnen werd geramd, hebben er last van. Want hoeveel sentimenten het ook wakker roept, door het terug te luisteren weet je weer wat je als kind werd aangedaan.

Agitprop, je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen.

3 reacties

  1. Hansfree schreef:

    Nou Bokito, je bent niet de enige hoor, hier op VoL die moederziel ‘op z’n zelfje’ zit op zo’n avond. Hier nog zo een.
    Leuk trouwens van dat oinkbeest, is nieuw voor mij. Maar het deed me wel meteen aan de kauwgomballenboom denken 🙂
    Toch een prettige jaarwisseling. Proost op Bokito!

  2. Freedom schreef:

    Alleen zijn is niet erg, soms zelfs heel vrij. Bedankt voor al de informatie die jullie geven.

  3. Bob Fleumer schreef:

    Nog zo’n solist die door een dorpsgenoot die blijkbaar veel plezier heeft in het vergallen van de oudejaarsavond door het afsteken van zwaar vuurwerk zo’n beetje elke 5 minuten en dat al vanaf voor 1800 uur Zelf mijn satelliet TV valt steeds uit door de zware ontploffingen en dat gebeurt in een Zaans dorp en dit is niet de eerste keer. Ik wens allen een goed en Rutteloos Nieuw Jaar.