Probleem IS-strijders is symptoom van slecht bestuur
Het probleem van de terugkerende IS-strijders is in de praktijk een symptoom van slecht bestuur. Dit hadden we kunnen weten.
Het probleem van de terugkerende IS-strijders is in de praktijk een symptoom van slecht bestuur. Dit hadden we kunnen weten.
Gisteren meldde persbureau Reuters net na het middaguur dat Turkije bekend maakte dat zowel Nederland als Duitsland IS-strijders terug zou nemen. In Nederland zwijgen alle MSM er nu al 24 uur over.
Het probleem wat te doen met de IS-strijders die in Turkije gevangen zitten wordt acuut. Turkije is de deportatie van deze ongewenste vreemdelingen begonnen.
In de manier waarop de Nederlandse journalistiek gemeenlijk schrijft over IS-strijders en de Yezidi’s is een probleem herkenbaar: dat van identificatie en kuddegedrag.
De Verenigde Naties eist dat de ‘landen van herkomst’ alle IS-strijders terugnemen. Allemaal. Wat dat inhoudt voor de eventuele terugkeer van hun families? Dat mag u raden.
Het debat over het terugnemen van IS-strijders (en hun gezellen en nageslacht) is van een hemeltergende schjnheiligheid omdat ze ‘zielig’ zouden zijn.
Tweederde van naar Islamitische Staat afgereisde moslims die weer naar Nederland terugkeerden, wordt niet vervolgd. Slechts acht terugkerende IS-slachters zijn tot op heden veroordeeld. Maar een terminaal zieke Nederlander met nog drie tot zes...