De wereldgemeenschap is Afrika aan het ‘uitwonen’ – Dick Veerman en Niek Koning
In een economisch type als wat in Afrika domineert, zijn kinderen een vorm van oudedagsvoorziening: je kunt er niet genoeg hebben. Maar deel van die aanpak is dat een deel de eindstreep niet haalt. Wie vroeger voortijdig overleed, plant zich nu echter ook voort.
‘Als je markten niet reguleert, waarin armoede ontstaat dan blijven daar steeds meer kinderen komen.’
De Verenigde Naties schatte in 2004, dat er aan het einde van deze eeuw 1,9 miljard Afrikanen zouden zijn. In 2014 is deze schatting met 2 miljard bijgesteld. De huidige schatting is dus 3,9 miljard. Waar zit er nu het verschil in deze schattingen?
De Afrikaanse bevolking groeit ongeveer 3% per jaar. dat betekend ongeveer een verdubbeling per 25 jaar. De geschiedenis in Azië leert ons een vergelijkbaar groeiproces. Alleen, die bevolkingsgroei heeft een vertraging ondervonden. De demografen van de Verenigde Naties meenden dat er in Afrika een vergelijkbaar afvlakkingsproces zou plaats gaan vinden. Die vertraging echter blijft daar uit.
De reden daarvoor is volgens Koning dat in een arme economie wil men veel kinderen, als sociale verzekering in de hoop dat er 1 of 2 kinderen tussen zitten die succesvol zullen worden. Terwijl men in een rijke economie de prikkel voelt, juist minder kinderen te nemen en om deze de aandacht en zorg te geven voor goede opleidingen. In Afrika is dat proces volledig afwezig, waardoor de prognoses van de bevolkingsgroei naar boven werd bijgesteld. In Azië werd de economie ontwikkeld en in Afrika stagneert deze.
—–
Niek Koning is verbonden aan het Centrum voor Duurzame Ontwikkeling en Voedselzekerheid en voormalig universitair docent bij de leerstoelgroep agrarische economie en plattelandsbeleid. Hij noemt zichzelf een sociaal wetenschappelijke alleseter, gericht op de internationale landbouwpolitiek en voedselzekerheid.
Publicatie 31 maart
Steun Café Weltschmerz en onze toekomst met een donatie of adopteer een aflevering. Onze gesprekken zijn vertegenwoordigd in de collectie van het Instituut voor Beeld en Geluid. Ze zijn relevant en blijven geldig voor de toekomst. Help deze toekomst met een donatie: NL23 TRIO 0390 4379 13
Doneren kan ook via crypto-currencies:
Bitcoin 1KiNiBFCYTQeXChtAYMHqfSeQ91jEVoeve
Ether 0x0111c80bdf8e1eee49a7c46bd134532f787dd852
Litecoin Lg11FwbnesVa7q2swjGgttbuHaX5EKAPoz
of ga naar www.cafeweltschmerz.nl/doneer/
Meer interviews via Café Weltschmerz op Veren of Lood vindt u hier.
Dat kinderen verhaal is uit de vorige eeuw, daarmee zijn wij om de oren geslagen.
Eerste waren de gastarbeiders met heel veel kinderen en toen ook Afrikanen ook veel vrouwen en nog meer kinderen niet enkel als oude dag voorziening maar ook om de slachtoffers van droogte en oorlog te vervangen en ja veel kinderen geeft status.
De eerst genoemden zien nog steeds brood in veel kinderen in de vorm van kinderbijslag/toeslag.
Religie speelt ook een rol.
Verder is de arbeidsethos ver te zoeken na een week werken en uitbetaald is men een week of wat zoek …dan ‘werkt’ men aan de oude dag voorziening tot men weer geld nodig heeft.
De helft van de Afrikanen bestaat uit nomaden en stammen ga die maar laten boeren echt niet dat word van boerderij naar boerderij tot de boel idd uitgewoond is zie Zuid-Afrika nu.